Frieten, worsten en onthoofdingen

© BELGAIMAGE

Elke week zet Sport/Voetbalmagazine een wedstrijd uit play-off 1 in de kijker door terug te blikken op een gelijkaardige affiche uit het PO1-verleden. Zondag is het Charleroi-Standard.

‘Wat me vooral opwindt, is dat het stadion zo vol gaat zitten als in jaren niet meer het geval geweest is. Het gaat naar frieten en worsten ruiken, wat me doet denken aan mooie momenten van vroeger. Ik hoop ten zeerste dat er plezier en fair play zal zijn. Op het veld en daarbuiten. Een derby ( sic) als deze moet een feest zijn.’

De uitspraak is van Nostramazzu voor de clash van de vierde speeldag van play-off 1 in 2014/15. De eerste keer dat de Carolo’s en de Rouches daar samen aan deelnemen – voor Charleroi is het zijn debuut. Felice Mazzu voelt de clash goed aan. Een kwestie van feeling en timing ook: de wedstrijd vindt plaats dag op dag (en uur op uur) vijf jaar na de laatste zege van Charleroi tegen Standard.

Ik hoop vooral dat er plezier en fair play zal zijn. Op het veld en daarbuiten. Deze wedstrijd moet een feest zijn.’ Felice Mazzu

Het gemeenschappelijke doel die avond: vermijden dat de ezelsoren moeten opgezet worden. Met andere woorden: ervoor zorgen dat aan het einde van de avond de rode lantaarn niet wordt gedragen. Voor de aftrap staat Standard vijfde en Charleroi zesde. Vae victis! Mambourg is uitverkocht voor de eerste keer in zes jaar: 14.949 toeschouwers. En het is heet. Zoals gewoonlijk bij een duel tussen voormalige ploegen uit de ijzer-en-steenkoolnijverheid. Oog in oog staan ook twee supportersclans die elkaar haten.

Anderhalf uur lang is het een adembenemend spektakel. Op het veld en in de tribunes. Het Standard van José Riga heeft twee nederlagen op rij geleden, nadat het op de openingsspeeldag wel van Anderlecht had gewonnen. Toen werd er nog over een mogelijke titel gesproken. Dus moet de ploeg dringend weer het rechte pad vinden om de hoop opnieuw aan te wakkeren. Het spel gaat erg over en weer, beide ploegen treffen tot tweemaal toe het doelkader. Maar qua efficiëntie doet de ploeg van Mazzu het beter. In de 39e minuut gaat Dieumerci Ndongala voorbij Dino Arslanagic. Hij geeft een voorzet richting Clément Tainmont die profiteert van een misverstand tussen Yohann Thuram en Martin Milec: 1-0. Die score zal niet meer wijzigen.

Collins Fai en Cristian Benavente op 18 februari, tijdens de laatste onderlinge ontmoeting op Mambourg.
Collins Fai en Cristian Benavente op 18 februari, tijdens de laatste onderlinge ontmoeting op Mambourg.© BELGAIMAGE

Dansende Duchâtelet

Charleroi wipt over Standard in het klassement en wordt ‘de eerste ploeg van Wallonië’. Standard bevestigt zijn dip en ontloopt de laatste plaats alleen door de afstraffing die Kortrijk op Anderlecht krijgt (5-1). De Kortrijkzanen komen wegens een slechter doelsaldo op de zesde plaats terecht. José Riga, die enkele dagen eerder al onder vuur lag wegens rare tactische ingrepen (hij zette Adrien Trebel tegen Gent op de flank), krijgt op Mambourg opnieuw kritiek te slikken. De supporters van Standard begrijpen niet dat hij zo passief voor zijn bank staat. Ze hebben ook geen begrip voor de enige wissel van de wedstrijd: de bleke Yuji Ono in de plaats van Trebel. De Japanner, een marketingspeler van Roland Duchâtelet, heeft niet de gewoonte een wedstrijd te doen kantelen. Dus trekt het Luikse publiek zijn conclusies nog voor de match over is: ‘Riga buiten!’

Wat Duchâtelet betreft: die wordt enkele uren na de nederlaag op een Truiense dansvloer gesignaleerd, waar STVV de terugkeer naar eerste klasse viert. Dansen en lachen: het valt zeer slecht bij de fans van Standard.

Schandalige spandoeken

Maar dat is lang niet het ergste… Deze Charleroi-Standard was er eens te meer een van grove provocaties. Uit de lange geschiedenis van de rivaliteit tussen de twee kampen noemen we alleen maar een slogan die in ditzelfde stadion enkele jaren eerder werd opgehangen door de supporters van Standard: ‘Jullie zijn zoals jullie regio: somber’. En de kop van Charleroi zong op de tonen van Les Poppys: ‘ Non non rien a changé, le Standard nous fait chier hé hé!’ ( Er is niks veranderd, van Standard krijgen wij ’t schijt).

Frieten, worsten en onthoofdingen

Plezant? Wat op 25 april 2015 op Mambourg gebeurt, is dat alleszins niet. We zijn dan precies drie maanden na de schandalige tifo op Sclessin, die de onthoofding van Steven Defour voorstelde bij zijn terugkeer naar Luik met Anderlecht. Dat hadden ook de mensen van Charleroi duidelijk niet weten te smaken. Tijdens de wedstrijd ontrollen ze volgende spandoek: ‘Islamistische ultra’s, jullie zijn de enigen die onthoofd moeten worden’. Een andere, over hetzelfde thema: ‘Ik heb syfilis, ik heb geen papieren, ik ben UI96’ (UI96 zijn de Ultras Inferno van Standard). En een laatste: ‘Standard, Sankt-Pauli, Hapoel, Den Bosch: bloedbroederschap brengt ons bijeen’.

De televisiejournaals van die zondag hebben het meer over de incidenten in de tribunes dan over de wedstrijd zelf. De kranten van maandag vullen hun bladzijden met het onderwerp. De buitenlandse pers stort zich ook op het schandaal. Het is uiteraard het thema van de onthoofding dat onder vuur ligt. In Frankrijk geven L’Equipe en Le Figaro commentaar op de uitspattingen van de avond. Onze zuiderburen hebben het over ‘het nieuwe spandoek dat België schokt’.

Vrijheid van meningsuiting

In België is het vooral de afwezigheid van een veroordeling van de feiten door het bestuur van Charleroi dat ergernis wekt. Op woensdag staat er in dit blad te lezen: ‘Meer nog dan het volksfeest en de prestigieuze overwinning van Sporting Charleroi zijn het de spandoeken die in het geheugen gegrift zullen blijven. In tegenstelling tot hun Luikse collega’s, die de anti-Defour-tifo betreurd en streng veroordeeld hadden, sloegen de bestuursleden van Charleroi de plank mis. Ze minimaliseerden de incidenten, hadden het over vrijheid van meningsuiting en lachten zelfs om de grappen die ze als kattenkwaad afdeden.’ Het discours van Mehdi Bayat was pijnlijk: ‘De vrijheid van meningsuiting geldt voor iedereen, zelfs voor supporters. Neen, die slogans hebben me niet bijzonder gechoqueerd. Ik ben zelfs erg trots op mijn supporters.’

Nou ja, dan hadden we toch liever gewild dat het tijdens deze clash bij de geur van worsten en frieten gebleven was.

Reageren op dit artikel kan u door een e-mail te sturen naar lezersbrieven@knack.be. Uw reactie wordt dan mogelijk meegenomen in het volgende nummer.

Partner Content