Het Charleroi van Felice Mazzu begint 2018 als dichtste achtervolger van de autoritaire leider Club Brugge. Vijf vragen aan de winnaar van de Trofee Raymond Goethals.
1. Vincent Mannaert zegt dat een ploeg die voor de winterstop 40 punten heeft, titelkandidaat is. Wordt Charleroi kampioen?
FELICE MAZZU: Ik denk het niet, te meer omdat de ploeg van Vincent Mannaert al elf punten meer heeft dan wij. (lacht) Dat Charleroi zich in deze positie bevindt, is een zeldzaam gegeven, maar we doen er bij het begin van elk seizoen alles aan om hier te staan. Dat we daar nu in geslaagd zijn, betekent dat de jongens dit verdienen.
2. Met spelers die elke week schitteren, wordt het een hete wintermercato, niet?
MAZZU: Ik blijf heel rustig, omdat ik de werkwijze van deze club ken en ik heel goed weet waar we naartoe willen. Als er spelers van ons gegeerd zijn, dan wil dat zeggen dat we het prima doen. Het is een goede zaak voor de spelers en een goede zaak voor de club. Maar als er spelers van Charleroi het hof gemaakt worden door andere clubs, dan wil dat nog niet zeggen dat het hier gaat ontploffen.
Het belangrijkste is dat we blijven werken zoals we dat de voorbije vijf jaar hebben gedaan, met een evenwichtige kern. Ik heb nooit geklaagd over het vertrek van een speler, want als trainer moet je het maximum uit je groep kunnen halen, ongeacht hoe die eruit ziet.
3. Je hebt de Trofee Raymond Goethals gewonnen, maar als je over trainers praat dit seizoen, dan denk je in de eerste plaats aan al de trainers die al ontslagen zijn. Wat vind jij daarvan?
‘Voor Cristian Benavente offerde ik een aanvaller op.’
MAZZU: Ik stel me in de plaats van de collega’s die spijtig genoeg hun job kwijt zijn. Zo’n situatie vind ik altijd heel triest. We hebben allemaal hetzelfde beroep en iedereen moet beseffen dat het niet gemakkelijk is om voetbaltrainer te zijn.
Je krijgt in dit wereldje te maken met een financiële factor, een commerciële factor en nog andere dan sportieve parameters. Dat is allemaal niet evident. Een trainer moet soms bepaalde zaken ondergaan waarop hij geen enkele invloed kan uitoefenen.
Wat die Trofee Raymond Goethals betreft, doet het me wel deugd dat die gegeven werd aan een trainer die geen prijzen pakte, maar die geholpen heeft om zijn club te doen groeien. Dat is een werk dat ik niet alleen gedaan heb, het is de verdienste van de hele staf. Daarom had ik liever gehad dat het een collectieve prijs was.
4. Is er een bepaalde trainer wiens werk dit seizoen op jou indruk gemaakt heeft?
MAZZU: Zonder twijfel is dat Ivan Leko bij Club Brugge. Niet alleen behaalt hij schitterende resultaten, hij introduceerde ook een nieuwe filosofie, een nieuwe manier van voetballen, in Brugge. Bij het begin van het seizoen waren veel mensen pessimistisch, maar nu merken ze dat Leko de puntjes op de i heeft gezet. Zelfs al kreeg hij een kern met veel kwaliteiten, dan nog neemt dat niets van zijn verdienste weg. Hij bewijst door zijn aanpak dat hij uitstekend werk levert.
5. Wat is jouw belangrijkste beslissing dit seizoen?
MAZZU: Dat we overstapten naar een 4-5-1, met slechts één spits, terwijl we een superstart kenden in een 4-4-2-opstelling. Ik vond dat een jongen als Cristian Benavente het verdiende om in het systeem en in de filosofie van de ploeg te passen. Ik offerde een aanvaller op en ik denk dat we daarmee een belangrijke stap zetten.
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
