Laatste blog, we zijn ondertussen al enkele dagen na het EK Ironman van zondag in Frankfurt.
Ik ben 2de geworden in 8u00min25sec, een nieuw persoonlijk record voor mij! Ik ben heel tevreden over mijn wedstrijd en prestatie, meer zat er niet in. Sebastian Kienle (3de in Hawaii 2013) was deze keer sterker dan mij. De harde maar eerlijke wet van de sport. Mijn beoogde tijd onder de 8u is net niet gelukt maar dat lukt mij zeker nog wel eens. Bij 33 graden tijdens de marathon hadden we niet echt de beste omstandigheden voor een snelle tijd.
Het volledige wedstrijdverslag, resultaten, foto’s en video’s zijn terug te vinden op www.frederikvanlierde.com
Als ik terug kijk op de laatste dagen voor de wedstrijd, dan is alles eigenlijk vlot verlopen. Van een gezonde dosis spanning is er natuulijk altijd sprake maar daarnaast leefde ik met veel vertrouwen naar de wedstrijd toe. Het resultaat en de wedstrijd hebben ook bevestigd dat ik momenteel over een heel goeie conditie beschik! Met het WK op Hawaii in zicht, nog 3 maanden te gaan (11 okt) , zit ik perfect op schema.
De ‘post-wedstrijd’ beleving is ook stillaan een routine geworden. Traditioneel dopingcontrole onmiddellijk erna (ik had trouwens 3 controles in de laatste 6 dagen). Daarna tijd voor de familie en supporters om dan ’s avonds rustig samen iets te gaan eten. De dag erna vond de prijsuitreiking plaats met de verdeling van de Hawaii tickets voor de atleten die zich qualificeerden. Het woord ‘Hawaii’ vliegt constant rond je oren daar, moeilijk om er niet aan te denken 😉
Na de ‘awards ceremony’ vertrok ik dan, samen met het gezin, met de wagen naar huis.
Altijd een leuk gevoel da nom thuis te komen na een lange periode weg te zijn geweest!
Op woensdag ben ik dan met de kids en mijn vrouw een bezoek gaan brengen aan de Tour. Op uitnodiging van ASO een schitterende dag beleefd. Overal toegang in Ieper en Arenberg en ’s avonds nog live op France2 in Club Vélo bij Gérard Holtz. Mezelf en triathlon nog wat promoten 😉
Ondertussen zijn de benen al een beetje beter. De eerste dagen na zo’n Ironman kun je je niet voorstellen hoeveel pijn dat doet. Eerlijk, ik vergeet dat ook telkens weer hoor! Maar een trap op of af, de auto in en uit, niet makkelijk! De komende 10 dagen staan er vooral korte en rustige trainingen gepland maar toch belangrijk om terug in actie te schieten. En … daarna zijn we ‘full gas’ vertrokken richting Hawaii !
Tot gauw!
Fre
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier