Bondscoach Red Dragons: ‘EK-medaille is mogelijk met dit team’

© BELGAIMAGE

De immer ambitieuze Vital Heynen wil als bondscoach geschiedenis schrijven met de Red Dragons. Te beginnen op het EK in Polen dat morgen van start gaat.

Goed twee jaar geleden krijgt Vital Heynen, op dat moment bondscoach van Duitsland, na de training het bezoek van Christian Fromm. De aanvaller van het Italiaanse Perugia worstelt met een probleem: hij is de enige speler van de Duitse selectie die nog geen vriendin heeft. De bondscoach twittert zijn problem of the day, met de vraag of iemand misschien kan helpen. De reacties in Duitsland zijn enorm: kranten, radio, tv, allemaal pikken ze het nieuws op. Een maand later ontmoet Fromm op een toernooi Maren Brinker, ook volleybalster.

Heynen: ‘In juni van dit jaar zijn ze getrouwd. ‘Vital, jij moet erbij zijn, want jij hebt ons samengebracht’, zei Christian. Jammer genoeg kon ik niet, maar er is toch niets zo mooi als dat. Het gaat boven een titel, boven een sportief topresultaat. Je hebt een speler bij iets fundamenteels geholpen, dat is veel interessanter dan iemand bijbrengen hoe hij een betere receptie neemt of hoe hij beter kan aanvallen.’ Het verhaal typeert de mens én de volleybalcoach Vital Heynen. ‘Het is een evolutie die ik heb doorgemaakt. In het begin was ik een coach die wilde winnen en volleyballers ontwikkelen. De laatste zeven, acht jaar wil ik in de eerste plaats mensen ontwikkelen. Uiteindelijk zal ook de volleyballer en de ploeg er beter van worden als de mens gelukkig is.’

Na zes succesvolle seizoenen bij Noliko Maaseik – de Limburgers behaalden onder zijn leiding vier landstitels, vijf bekers, twee medailles in de CEV Cup en enkele opzienbarende resultaten in de Champions League – ontwikkelde Heynen van 2012 tot vorig jaar mensen en volleyballers als Duits bondscoach, een functie die hij combineerde met het trainerschap bij achtereenvolgens het Turkse Ankara, het Poolse Bydgoszcz en het Franse Tours. Met Duitsland bereikte Heynen een vijfde plaats op de Olympische Spelen van Londen en een bronzen medaille op het WK in 2014. Vorig jaar kon hij voor vier jaar bijtekenen, maar hij koos voor de Red Dragons, de Belgische nationale ploeg.

‘Bij Duitsland had ik er het maximale uitgehaald’, verklaart Heynen zijn keuze. ‘Ik had nog een aantal ideeën over hoe het nog beter kon, maar de bond kon dat niet volgen. Bij de Red Dragons had ik het gevoel: nu is het het moment.’ Of zijn nieuwe bazen hem dan wel altijd volgen? ‘Qua principes wel, maar als het tot de realiteit komt, spreek je over iets anders. Er bestaat een verschil tussen je doelstelling plaatsen enerzijds en die doelstelling volhouden anderzijds. Op dat vlak botsen we wel eens. Ik ben niet tevreden over hoe we naar onze doelen toewerken. In België gaan ze vaak twee stappen vooruit om dan weer een half stapje achteruit te zetten.’

Geloof in jezelf

Tierlantijntjes hoeven niet, ik wil dat mijn spelers de basis perfect beheersen

De bondscoach omschreef zijn doelen bij zijn aanstelling begin dit jaar als ‘iets neerzetten dat nog niemand mij heeft voorgedaan.’ Deelname aan de Olympische Spelen in Tokio in 2020 is daarbij de ultieme droom, maar de weg daarnaartoe is nog onbekend (zie kader). ‘We gaan ons in de eerste plaats focussen op het EK en het WK van volgend jaar. Bovendien hou ik absoluut niet van uitspraken als: ‘Over drie jaar gaan we presteren.’ Als je de volgende twee en een half jaar niet presteert, dan doe je dat over drie jaar ook niet. Mijn ambitie is om met deze groep geschiedenis te schrijven en dan bedoel ik beter doen dan ooit te tevoren.’

Op het komende EK betekent dat minstens een zesde plaats. ‘Daarmee zou ik achteraf naar de journalisten kunnen stappen en zeggen: ‘We deden beter dan voordien.’ Maar laat ons eerlijk zijn: dat is niet wat ik beoog. Dat vertel ik ook tegen mijn spelers: als je vijfde kan worden, dan is een medaille ook mogelijk. Eigenlijk is het te vroeg om daar naar buiten toe over te spreken, want de periode dat we bij elkaar zijn is te kort. Maar de spelers moeten het wel zo in hun hoofd halen. Ik twijfel geen seconde aan de kwaliteiten van dit team, maar de groep zelf twijfelt nog.’

Vital Heynen: 'Mijn ambitie is om met deze groep geschiedenis te schrijven en dan bedoel ik beter doen dan ooit tevoren.'
Vital Heynen: ‘Mijn ambitie is om met deze groep geschiedenis te schrijven en dan bedoel ik beter doen dan ooit tevoren.’© BELGAIMAGE

De bondscoach merkte het al toen hij begin mei de spelers voor het eerst toesprak. ‘Toen ik zei: ‘We gaan de World Leaguefinale halen’, reageerden ze compleet verbaasd. Maar uiteindelijk waren we er zo kort (houdt duim en wijsvinger een centimeter van elkaar) bij. Had ik de groep beter kunnen overtuigen, dan hadden we het gehaald. Geloof in jezelf is enorm belangrijk in topsport. Kijk naar de manier waarop Nafi Thiam op het voorbije WK atletiek de zevenkamp betwistte. Dat is niet meer winnen, dat is het hele toernooi in handen hebben.’

Als de Red Dragons geloven in eigen kunnen, dan is er veel mogelijk op het EK, meent Heynen. De eerste plaats, die rechtstreekse kwalificatie oplevert voor de kwartfinales, is waarschijnlijk niet haalbaar voor België in een poule met Turkije, Nederland en vooral Frankrijk, vrijdag de eerste tegenstander. ‘Brazilië, de Verenigde Staten en Frankrijk, dat zijn de enige landen waarvan ik denk: die kunnen we niet aan. Servië en Polen zijn twijfelachtig, maar tegen alle andere ploegen maken we een kans.’

De nummers twee en drie van elk van de vier poules moeten zich via winst tegen een van de andere tweedes of derdes plaatsen voor de laatste acht. ‘Het komt erop aan om tweede te worden, want anders wacht opnieuw Frankrijk in de kwartfinale’, weet Heynen. Turkije (zondag) en Nederland (maandag) moeten dus voor de bijl. ‘Tegen dat soort teams áltijd winnen, is de stap die we moeten zetten in onze evolutie.’

Heynen hoopt dat die stap gezet is na de wedstrijden in de World League in juni en na het WK-kwalificatietoernooi in Kortrijk afgelopen maand, waar de Red Dragons in vijf wedstrijden slechts één set prijsgaven en vooral tegen Duitsland een knalprestatie neerzetten.

De basis beheersen

In het begin was ik een coach die wilde winnen en volleyballers ontwikkelen. Nu wil ik in de eerste plaats mensen ontwikkelen

Om dat resultaat te bekomen werkten Heynen en zijn staf de voorbije maanden uiteraard niet alleen aan het vertrouwen van de spelers en aan de groepsdynamiek die de coach zo belangrijk vindt. Er werd ook intensief getraind. ‘Basistechnieken staan daarbij voor mij voorop. Hoe voer je eenvoudige zaken goed uit? Dat is zoals het verhaal van die tien student-pianisten, aan wie een van de beste pianisten ter wereld komt lesgeven. Alle tien mogen ze een stukje brengen. Ze geven het beste van zichzelf en spelen een moeilijk ingestudeerd werk. Dan zegt de docent: ‘Nu ben ik aan de beurt.’ Hij speelt gewoon do re mi fa sol la si, maar op een manier waarvan iedereen zegt: ‘Dit is technisch perfect.’ Daar geloof ik in. Tierlantijntjes hoeven niet, ik wil dat mijn spelers de básis perfect beheersen.’

Blok-verdediging, bijvoorbeeld, want dat bleek een zwak punt, constateerde hij bij het begin van de zomercampagne. ‘Een ramp was het. Ik heb er me dood aan geërgerd. Ook tijdens de World League haalden we op dat vlak nog een ongelooflijk zwak niveau. Daarom hebben we ervoor gekozen om veertien dagen voor de WK-kwalificatie geen enkele wedstrijd meer te spelen en enkel nog te trainen met één focus: blok-verdediging. Het heeft gewerkt, want we verliezen niet meer daardoor. We winnen er nog niet mee, maar we kunnen internationaal al mee. Nu moeten we nog zover gaan dat we er tot de betere teams van de wereld in behoren.’

Voor de Red Dragons onder Heynen vormen blok-verdediging en servicecontrole essentiële wapens. ‘Puur op fysieke kracht en qua hoogte kan je het niet halen van Rusland, Duitsland of Servië. Je moet een andere manier vinden om van die landen te winnen. Met het systeem dat ik speel, is het moeilijk om goud te halen. Daarvoor moet je alles beheersen. Mijn systeem is gemaakt om brons te winnen. Je mag af en toe eens verliezen, maar je moet wel tot het einde van het toernooi blijven overleven.’

Dat doel kan de coach naar eigen zeggen alleen bereiken als hij veeleisend is voor zijn spelersgroep. ‘Dat betekent niet dat we extra hard of extra lang trainen. Het gaat om focus, om bewust weten wat je doet, elke bal opnieuw. Als je bij de top wil horen, moet je er bovendien álles voor doen. Dat ‘alles’ vormt voor Belgen een probleem. Wij zijn levensgenieters, we willen genieten en veel dingen doen. In sport zijn compromissen heel moeilijk. De mensen die de top bereiken, zijn meestal heel extreem. Ik vind het bijvoorbeeld fantastisch hoe wielrenners over elke gram spreken. Het gaat om opofferingen en daar kunnen wij in het volleybal nog veel van leren.’

De confrontatie aangaan

Bondscoach Red Dragons: 'EK-medaille is mogelijk met dit team'
© BART VANDENBROUCKE

Dé topper bij de Red Dragons is zonder twijfel Sam Deroo. Heynen geeft toe dat hij aanvankelijk moeilijk grip kreeg op de topaanvaller van de Poolse kampioen Kedzierzyn. ‘Mijn aanpak is wat scherper en directer dan die van Dominique (Baeyens, Heynens voorganger als bondscoach, nvdr) en dat vergde voor Sam duidelijk een aanpassing. Je moet de confrontatie durven aangaan, anders geraak je niet vooruit. Je moet je manier van werken laten doordringen bij je belangrijkste speler, want hij moet de leiding nemen op het veld. Tijdens de WK-kwalificatie merkte ik: ja, het begint te klikken. Sam begon de rol te vervullen die ik van hem verwacht, namelijk de kar mee trekken, verantwoordelijkheid opnemen, niet alleen op het terrein maar ook ernaast.’

Naast het terrein zullen op het EK ook de twee assistenten van Heynen staan, Brecht Van Kerckhove en Steven Vanmedegael, tevens assistent-coach van Knack Roeselare. ‘Mensen van mijn staf moeten iets bijbrengen wat ik niet weet of kan’, vindt Heynen. ‘Brecht is rustiger dan ik’, hij kan de dingen die ik soms cru uitdruk amicaler overbrengen naar de groep. In zijn trainingsoefeningen is hij ook creatiever. Steven heeft een andere achtergrond en zorgt voor nieuwe ideeën, maar hij deelt mijn passie voor het volleybal. Ik heb hem er ook bij gehaald omdat hij het Belgische volleybal beter kent dan ik, die al vijf jaar in het buitenland zit.’

Ook na de zomer blijft Heynen over de landsgrens actief. Voor het tweede seizoen op rij gaat hij aan de slag bij het Duitse Friedrichshafen, waarmee hij vorig seizoen vicekampioen werd en de beker won. Het project met de Red Dragons is prioritair, maar de combinatie met het trainerschap bij een club vindt hij een verrijking. ‘Als je zes maanden thuis zit, ben je onvoldoende met het volleybal bezig. Tussen naar wedstrijden gaan kijken en een team coachen zit een immens verschil. Omdat ik twee teams train, moet ik het volleybal wel op de voet volgen. Op zondagmiddag heb ik in Friedrichshafen altijd de tv en twee laptops opstaan om drie wedstrijden tegelijk te zien. Zo ben ik thuis in het volleybal.’

Roel Van den Broeck

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier

Partner Content