België – Ivoorkust: garantie op goals

België neemt het in een oefenpot op tegen Ivoorkust. De hamvraag bij de Duivels is: kunnen Vanden Borre en Nainggolan zich dichter bij een WK-selectie voetballen?

“Liever verliezen met goed voetbal dan winnen na een slechte prestatie.” Als Sabri Lamouchi, bondscoach van Ivoorkust woord houdt, staat de Belgische voetbalfan woensdagavond een fijne pot voetbal te wachten in een uitverkocht Koning Boudewijnstadion.

Bovendien is Ivoorkust, inzake talent wellicht het sterkste Afrikaanse voetballand, niet bepaald het toonbeeld van defensieve stabiliteit. Kolo Touré, Didier Zokora en Arthur Boka hebben hun piekperiode alweer achter hen liggen. In 2013 kregen ze zestien goals tegen in twaalf wedstrijden.

Het is vooral daar dat het schoentje knelt, want ook met Barry Boubacar Copa weet je nooit zeker wat je zult krijgen tijdens de wedstrijd. De doelman van Sporting Lokeren wisselt nog steeds de meest sublieme saves af met onvoorspelbare fratsen – zie bijvoorbeeld nog zijn handsgeval afgelopen weekend tegen KV Mechelen.

Het maakt dat Ivoorkust een aantrekkelijke ploeg is om naar te kijken. Het is zelfs van juni 2010 geleden, op het WK tegen Portugal, dat de Ivorianen een wedstrijd afsloten met een 0-0.

Want tegenover die verdedigende mankementen staat natuurlijk een indrukwekkende vloot offensieve talenten.

Koning Drogba op kop. Ondanks zijn 35 jaar (volgende week wordt hij 36) nog steeds een beest waar een verdediger zijn handen vol aan heeft. Hij wordt geassisteerd door gerenommeerde namen als Salomon Kalou (OSC Lille), Gervinho (AS Roma), Wilfried Bony (Swansea) en Seydou Doumbia (CSKA Moskou).

Op het middenveld lopen flinke boys als Cheikh Tioté, N’dri Romaric en drievoudig Afrikaans voetballer van het jaar Yaya Touré. Mannen waar je liever niet met je bek tegenaan loopt.

Veel van die namen zullen gemotiveerd zijn om iets te tonen aan het Belgische publiek.

Onlangs voerden we nog een gesprek met Barry Copa naar aanleiding van deze wedstrijd. De ouderdomsdeken van Les Eléphants beaamde dat zowat heel de kern uitkeek naar dit prestigeduel – overigens de eerste keer ooit dat Ivoorkust en België elkaar bekampen.

“In onze kleedkamer wordt er geregeld over België gepraat”, aldus Copa. “België heeft velen onder ons in de Europese vitrine geplaatst. Daarbovenop komt dat de Rode Duivels nu een heel sterke lichting bezitten, met wie wij ons willen meten.”

Maar ook Copa wurmt zich daarbij, net zoals zijn coach Lamouchi, in de underdogrol. “Wij zitten momenteel met een generatiewissel bij de nationale ploeg. Het merendeel van onze selectie zit in de laatste rechte lijn van de carrière, stilaan proberen we jonge talenten in de ploeg te passen. Dat gaat gepaard met de nodige groeipijnen.”

Nainggolan als vervanger voor Defour?

Aan Belgische zijde is het uitkijken naar de prestaties van Anthony Vanden Borre en Radja Nainggolan, die beiden speelgelegenheid zullen krijgen, verzekerde Marc Wilmots.

De kwaliteiten (techniek, balvastheid, fysieke présence) en gebreken (verwaarlozen van defensieve taken, nonchalance) van eerstgenoemde kent de gemiddelde Belgische voetballiefhebber onderhand, maar Nainggolan is vooralsnog een grote onbekende voor velen.

Met zijn transfer van Cagliari naar AS Roma tijdens de winterstop lijkt daar voor de Antwerpse balveroveraar (eindelijk) verandering in te komen. Ook tegenover Wilmots.

Dat die zich verstopt achter het excuus dat Nainggolan nu bij Roma een positie bekleedt (nummer acht in plaats van nummer zes, waar Witsel een certitude is) die hem valabeler maakt voor de Rode Duivels, vinden we een beetje flauw.

De intrinsieke kwaliteiten van een box-to-box heeft Nainggolan altijd gehad. Zijn coaches in de Serie A, Robert Donadoni eerder en nu Rudi Garcia, roemen de Belg al jaren om zijn tactische intelligentie en flexibiliteit.

Nadat hij een hele WK-kwalificatiecampagne van op de bank of zelfs thuis vanop de sofa moest bekijken, is dit voor de AS Roma-titularis hét moment om zich te tonen. Zeker nu Steven Defour bij FC Porto in een uitzichtloze situatie lijkt beland, liggen er mogelijkheden.

Voor de rest maakt het de Rode Duivelsfan eigenlijk weinig uit wat straks het resultaat is: sinds WK-kwalificatie een feit is, draaien de matchen van onze nationale ploeg meer om het verwelkomen van de ‘buitenlandse’ helden – zij die we elk weekend op de televisie zien schitteren in topcompetities – dan om het resultaat.

Comfortabele situatie voor Marc Wilmots en de zijnen. Wat ons betreft mag het dus gerust 4-4 worden… Kan Sabri Lamouchi ook tevreden naar huis.