Cristian Benavente maakt indruk bij Charleroi: ‘Als ik speel, moet ik scoren’

© BELGAIMAGE
Guillaume Gautier
Guillaume Gautier Journalist bij Sport/Voetbalmagazine en Sport/Footmagazine.

Technisch vernuft en een reeks geniale doelpunten: Cristian Benavente maakt al weken indruk bij Charleroi. ‘Aanvallende spelers moeten beslissend zijn.’

Al van bij zijn eerste training bij Charleroi twijfelt niemand nog aan zijn talent. Cristian Benavente (23) heeft gouden voeten. Zowel met links als met rechts trapt de in Spanje geboren en getogen Peruviaan de bal ogenschijnlijk met sprekend gemak in de winkelhaak. Hoewel hij steeds vlotter Frans begint te praten, verloopt het gesprek met la Quica in zijn moedertaal, het Spaans. La Quica, zo noemen ze hem in de kleedkamer wegens de fysieke gelijkenis met de acteur die het gelijknamige personage vertolkt in de Amerikaanse tv-serie Narcos. Andere bijnamen die de oud-speler van Real Madrid Castilla, het tweede elftal van Real, al kreeg zijn Ronaldinho van Peru en Kebano van Real.

Hebben ze jou acties van Neeskens Kebano getoond toen je hier aankwam?

Cristian Benavente: ‘Neen, ik heb hem nooit zien spelen. Ik weet dat hij naar The Championship vertrokken is, waar hij nog altijd speelt, niet? Hij is een nummer 10 die achter de diepe spits speelt en een sterke en snelle voetballer. De enige keer dat ik hem gezien heb, was toen hij zijn oud-ploegmaats kwam begroeten in de kleedkamer na een wedstrijd.’

Hij kon zich in de ploeg spelen door te scoren. Hij beëindigde zijn beste seizoen bij Charleroi met 12 doelpunten en 8 assists. Moet jij ook absoluut scoren om in de basis te blijven staan?

Benavente: ‘Aanvallende spelers moeten beslissend zijn. Dit seizoen heb ik al vlot gescoord, maar ik wil meer. Als ik speel, moet ik scoren. Dat geldt ook voor Pollet, Kaveh, Bedia of Amara. Als dat niet gebeurt, dan winnen we niet.’

Charleroi begon aan het seizoen in een 4-4-2, het systeem waaraan jullie trainer de voorkeur geeft. Het is wel een systeem zonder nummer 10.

Benavente: ‘Het klopt dat als we met twee nummers 9 en twee nummers 6 spelen, zoals we aanvankelijk deden, er niet echt plaats is voor mij in het elftal. Dan is de ruimte tussen die twee zones niet bezet. En dat is net de ruimte waarin ik me het best voel.’

Trainen onder Mourinho

Hebben de jaren bij Madrid je geleerd je kansen ten volle te benutten?

Benavente: ‘Absoluut. Al heel jong wil iedereen er spelen en zijn kwaliteiten tonen. Dat is nu hetzelfde bij Charleroi. We hebben een kern van 25 spelers die allemaal een goed niveau halen. Dat zie je tijdens de wedstrijden, want je merkt geen verschil als iemand vervangen wordt.’

Je vader speelde zaalvoetbal in de tweede afdeling. Heb je er nooit aan gedacht om ook zaalvoetballer te worden?

Benavente: ‘Neen, want op tv zag ik altijd het echte voetbal. Dát wilde ik. Zaalvoetbal heeft me nooit geboeid. Ik keek op naar de sterren van Real. Ik herinner me dat Panucci er toen in de ploeg stond, maar ik was vooral een grote fan van Mijatovic.’

Voor je bij Real terechtkwam, voetbalde je bij een kleine club in de Madrileense wijk Vallecas. Jullie speelden er op velden zonder gras. Wat heeft dat je bijgeleerd?

Benavente: ‘Op een harde ondergrond maakt de bal allerlei vreemde capriolen. Het was heel anders voetballen dan de jeugd in België. Hier voetballen ze allemaal op grasveldjes of op kunstgras. Op velden zonder gras moet je veel meer aandacht besteden aan balcontrole.’

Hoe kijk je terug op die periode bij het grote Real Madrid?

Benavente: ‘Als je er mag beginnen, is het een droom die uitkomt. Meer dan een start is het niet, want je begint vanaf nul. Ik deed er alles aan om zolang mogelijk te blijven. Eenmaal je in de kern van Real Madrid Castilla geraakt, ben je al min of meer bekend. De wedstrijden worden uitgezonden op het gratis tv-kanaal van Real. Veel mensen kunnen je dus al aan het werk zien.’

Je trainde af en toe met de eerste ploeg van Real. Hoe was dat?

Benavente: ‘Een hele ervaring, moeilijk om onder woorden te brengen. Je traint samen met de allerbeste voetballers ter wereld onder leiding van een trainer die heel veel respect geniet. Dat was toen José Mourinho. Wij, van de tweede ploeg, waren kinderen in vergelijking met dat team. Het niveau, de intensiteit en de snelheid van uitvoering lagen veel hoger.’

Keek je met bijzondere aandacht naar wie er toen als nummer 10 speelde onder Mourinho?

Benavente: ‘Zeker, dat was Mesut Özil, op dat moment de beste speler ter wereld op die positie. Hij is nog altijd een uitstekende voetballer, ook al heeft Arsenal het soms moeilijk in Engeland. Het is een positie die aan het verdwijnen is. Bij Madrid kun je zeggen dat Isco een 10 is, maar hij speelt wel op de flank. Pure nummers 10 zie je minder en minder.’

Vrije dag: naar Madrid

Na Real Madrid Castilla koos je voor de Engelse tweede klasse, een vreemd parcours voor een jonge Madrileen.

Benavente: ‘Normaal zou ik terechtgekomen zijn in de Spaanse tweede klasse, waar de meeste van mijn ploegmaats van toen voetballen, maar op het laatste moment kwam dat voorstel uit Engeland. De trainer van Milton Keynes Dons belde me persoonlijk op. Hij legde me uit dat zijn voetbalopvatting heel anders was dan die van de meeste clubs in The Championship. Helaas vielen de resultaten in het begin tegen en veranderde de coach al snel zijn systeem. Die nieuwe spelstijl lag me helemaal niet. Na zes maanden besloot ik om te vertrekken. Waarom zou ik langer blijven als ik me ergens niet op mijn gemak voel?’

Was het moeilijk om je aan te passen aan het leven in Engeland?

Benavente: ‘Het viel me vooral tegen dat er weinig te beleven was in de stad. Voor alles had je de auto nodig en ik rijd niet graag met de auto. De wagen nemen om een brood te kopen, is niets voor mij. Ik ga liever te voet.’

Trek je er hier soms op uit om België te leren kennen?

Benavente: ‘De meeste bekende steden, zoals Brugge, Gent en zelfs Oostende, heb ik bezocht. Ik hou van het landschap in Vlaanderen, maar ook van Brussel. Die stad doet me denken aan Madrid: je vindt er alles op relatief korte afstand. Daarnaast vind ik het ook belangrijk dat ik niet zo ver van mijn familie woon. Met het vliegtuig – en de luchthaven is hier vlakbij – sta je op anderhalf uur in Madrid. Om de twee, drie weken ga ik naar ginder als we een vrije dag hebben, of komen zij naar België.’

Is het om hen te plezier dat je alleen maar ‘YouTubedoelpunten’ maakt?

Benavente: (lacht) ‘Dat is leuk, maar je moet ook doelpunten maken zoals die tweede onlangs tegen Gent, een simpele intikker nadat de bal terugkwam van de paal. Onze trainer zegt het me geregeld: eenvoudige goals zijn evenveel waard als mooie!’

Naar het WK

De nationale ploeg van Peru, waarvoor Cristian Benavente in april 2013 debuteerde en ondertussen 14 keer uitkwam, won het laatste WK-barrageduel tegen Nieuw-Zeeland. Peru haalde zo voor het eerst sinds 1982 nog eens het WK. ‘De kwalificatie is een ongelooflijk succes. Uit Zuid-Amerika mogen maximum vijf teams aanwezig zijn, terwijl er zeven of acht een goed figuur zouden slaan. We hebben een ploeg met veel ervaring, vooral in verdedigend opzicht. De verdedigers en de middenvelders stonden al heel vaak samen op het veld en dat komt de automatismen alleen maar ten goede.’

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier

Partner Content