Ongeveer heel Azië kijkt de komende maand naar de Asian Cup. Australië verdedigt zijn titel, maar Iran lijkt een serieuze concurrent.
Eerst het goeie nieuws: er kan straks een Belgische trainer de Asian Cup winnen! Vital Borkelmans is immers bondscoach van Jordanië. Aan de kwalificaties droeg hij niet bij, maar met een gelijkspel tegen Albanië (0-0) en nipt verlies van Kroatië (2-1) kon hij half oktober toch al de eerste accenten leggen. De winst op India in november (2-1) bevestigde de vooruitgang. Het slechte nieuws voor Borkelmans: Hugo Broos, winnaar van de Afrika Cup met Kameroen, opvolgen is onwaarschijnlijk. Jordanië staat op de wereldranking op plaats 109 en is binnen Azië een kleine speler. De loting plaatste zijn team bovendien in dezelfde groep als Syrië en Australië, de titelverdediger. Het is de eerste Asian Cup met 24 deelnemers; op de vorige tornooien (sinds 2004) waren ze nog met zestien. Vier jaar geleden werd deze Aziatische tegenhanger van het EK nog georganiseerd in Australië, de vreemde eend in de bijt, want behorend tot een ander continent.
Hoe liggen de waardeverhoudingen? Op het voorbije WK zagen we vijf landen in actie. Saudi-Arabië won alleen van Egypte. Australië behaalde een punt, tegen Denemarken. Zuid-Korea stuntte tegen Duitsland met winst, maar overleefde evenmin de groepsfase. Iran won van Marokko, speelde gelijk tegen Portugal en kwam na verlies van Spanje nipt te kort voor de volgende ronde. Japan ging als enige door naar de achtste finales en was daarin tegen de Rode Duivels dicht bij een stunt. Japan staat 50e op de FIFA-ranking, Iran 29e. Die twee landen lijken favoriet en hebben ook beide Belgische connecties. In de Japanse selectie zitten de Truienaars Tomiyasu en Endo (niet Kamada, de topschutter). En Carlos Queiroz nam in zijn selectie de Eupense verdediger Pouraliganji op. Titelverdediger Australië nam de Genkse goalie Vukovic mee, Mathew Ryan verdedigt er het doel. Ook OHL is een tijdje zijn goalie kwijt: Kawin Thamsatchanan is de nummer één van Thailand.
