Het Nederlands elftal dreigt voor de tweede keer op rij een eindtoernooi mis te lopen, Jong Oranje miste sinds 2007 liefst vier van de vijf EK’s. Na de kansloze verliespartij van Oranje tegen Frankrijk laaide de discussie over het door bondscoach Dick Advocaat gehanteerde 4-3-3-systeem weer eens op. Het gaat volgens Wim Jonk voorbij aan de essentie: ‘Ik ben geen voorstander van denken in systemen. Die veranderen continu, maar spelprincipes niet. Bij mij staan de voetbalprincipes bóven het systeem. Zet je druk op de bal na balverlies of zak je in? Hoe ga je op zoek naar de derde man? Is je eerste pass diep gericht of ga je eerst rondspelen? Hoe krijg je aanvallers in een één- tegen-éénsituatie? Hoe zorg je dat de onderlinge afstanden tussen spelers kloppen, zodat je druk kunt blijven uitoefenen? Dat waren de basisprincipes waarmee Johan Cruijff en ik destijds aan de slag zijn gegaan. We hadden het nooit over 4-3-3 of 3-4-3. Het gaat om de spelintenties en hoe je spelers zover krijgt dat ze het kunnen uitvoeren. Als je geen geschikte centrumspits voorhanden hebt, waarom dan niet spelen met een valse spits? Dat zaait verwarring bij het centrale verdedigingsduo van de tegenstander én je creëert een overtalsituatie op het middenveld. Zo doet Spanje het bijvoorbeeld. Je ziet het bij steeds meer topploegen. Met een spits van het niveau Marco van Basten of Ruud van Nistelrooy is het niet zo moeilijk hoe je het voorin moet neerzetten. Heb je die niet, dan moet je bijvoorbeeld kijken hoe je een topspeler als Arjen Robben het meest in een één-tegen-éénsituatie kunt krijgen. Ook hier geldt: het systeem is dan ondergeschikt.’

Reageren op dit artikel kan u door een e-mail te sturen naar lezersbrieven@knack.be. Uw reactie wordt dan mogelijk meegenomen in het volgende nummer.

Partner Content