De herinnering aan Lei Clijsters

© BELGAIMAGE

TOEN – NU : Wekelijks toetsen wij een actuele gebeurtenis aan het verleden. Tien jaar geleden, op 4 januari 2009, overleed Lei Clijsters. Zijn naam blijft onherroepelijk verbonden met de geschiedenis van KV Mechelen.

Weinig clubs in dit land die zo in nostalgie baden als KV Mechelen. Ook nu, in een periode van wisselende stemmingen: de halve finale in de beker en de wenkende promotie, maar ook de schandalen en de onzekere toekomst. Juist dan worden de successen op het einde van de jaren tachtig, met winst in de Europacup voor Bekerwinnaars in 1988 en de titel in 1989, geromantiseerd. Lei Clijsters was een van de hoekstenen van dat succes. Een granieten libero, gevat intercepterend, een leider met kracht en souplesse, autoritair heersend achter zijn defensie. Als ex-middenvelder pleegde hij met lange ballen het aanvalsspel mee te voeden.

Lei Clijsters was een bijzondere man. Ooit gaf hij een interview over de gemakzucht die in de groep van KV Mechelen was geslopen, over spelers die hun borst niet meer nat maakten voor een premie, over de breuk met Aad de Mos die zo veel had veranderd. Het bestuur kon met deze ontboezemingen niet lachen. Clijsters werd bij voorzitter John Cordier ontboden. Of hij dat allemaal wel had verteld, wilde die weten. Absoluut, zei Clijsters en benadrukte achter ieder woord te staan. Het was Clijsters ten voeten uit. Hij wrong zich nooit in bochten, maar zei altijd waar het op stond. Ook al werd hij in dit geval uit de A-kern gezet en diende hij zijn aanvoerdersband in te leveren. Het kwetste hem tot in het diepste van zijn ziel.

Vaak kwam Lei Clijsters verkeerd over. Zeker vanaf de periode dat hij alle tijd in de begeleiding van zijn dochter Kim stak en zich grommend en brommend meer en meer van de media distantieerde. Het bleek een afweermechanisme te zijn. Want achter die façade ging een warme man schuil, sociaal voelend, met veel aandacht voor minderbedeelden, al voelde hij niet de behoefte om dat naar buiten te brengen. Clijsters was iemand met een evenwichtig karakter, al hebben we dat één keer anders geweten. In een interview dat we in 1982 met hem maakten, waarin hij grasduinde door zijn leven en vertelde over een kankergezwel dat in zijn voorhoofd was ontdekt. Een dokter had hem verteld dat hij de geboorte van zijn tweede kindje wellicht niet meer zou meemaken. Bij die nare herinnering liet hij de tranen de vrije loop.

De geborgenheid van het gezin zou Lei Clijsters altijd levenskracht geven. Ook toen er in januari 2008 bij hem opnieuw kanker werd vastgesteld. Vanaf dat moment leefde hij alleen nog voor zijn familie. Tot hij zijn laatste gevecht verloor.

Reageren op dit artikel kan u door een e-mail te sturen naar lezersbrieven@knack.be. Uw reactie wordt dan mogelijk meegenomen in het volgende nummer.

Partner Content