De Servische spits Aleksandar Mitrovic (23) is helemaal klaar om te knallen op het WK. Wie weet om met Romelu Lukaku te strijden voor de titel van WK-topschutter? ‘Ik hoop het, want dat zou betekenen dat we allebei ver meegaan in het toernooi.’
Eigenlijk had hij de voorbije maanden in het paars-witte shirt van Anderlecht moeten spelen. Aleksandar Mitrovic stond deze winterstop dicht bij een terugkeer naar zijn ex-club, waar hij tussen 2013 en 2015 44 goals maakte in 90 officiële wedstrijden, maar de uitleenbeurt werd in extremis afgeblazen. Mitrovic, die bij Newcastle United een moeilijke periode meemaakte, was op de laatste dag van de wintermercato nochtans voor medische testen naar Brussel afgereisd en had een aanbod van Bordeaux naast zich neergelegd. Maar mede omdat Lukasz Teodorczyk niet weg wilde, zag Herman Van Holsbeeck zich genoodzaakt de deal af te blazen. Twee uur voor het sluiten van de transfermarkt.
De Engelse tweedeklasser Fulham FC, dat via zijn Servische coach Slavisa Jokanovic de vinger aan de pols hield, was er als de kippen bij om een slag te slaan. Met Mitrovic haalde het de extra troef binnen die nodig was om de ambitie waar te maken: promotie naar de Premier League.
‘Ik was aanvankelijk ontgoocheld dat de deal niet doorging’, vertelt Mitrovic ons, wanneer we hem vlak voor de promotiefinale tegen Aston Villa spreken in Motspur Park, het uit de kluiten gewassen oefencomplex van Fulham FC. ‘Anderlecht heeft me gelanceerd en dat zal ik nooit vergeten. Ik beleefde er twee goeie seizoenen en ken er nog steeds een aantal mensen. Elk weekend controleer ik hun resultaten. Ik blijf een Anderlechtsupporter voor het leven. In België heb ik geleerd hoe je als profvoetballer moet leven en zette ik de stap van puber naar volwassene. I grew up there. Achteraf bekeken was het misschien beter dat ik niet naar België terugkeerde, want het voetbal van Fulham is me op het lijf geschreven. Fysiek en mentaal voel ik me weer top.’
Dat mag blijken: waar de Servische spits in zijn Anderlechtjaren soms kritiek kreeg aangaande zijn log ogende postuur, geeft hij nu een bijzonder dynamische aanblik. Fysiek én technisch is hij bij Fulham een betere voetballer geworden. Niet alleen maakte hij twaalf goals in twintig wedstrijden, hij droeg het hele aanvalsspel van de Londenaars. Mitrovic kaatste wanneer kon, hield de bal bij wanneer nodig, maakte de actie als dat moest. Zo ontpopte hij zich tot een cruciale factor in de promotie van de club.
Een groot contrast met de periode daarvoor. In de zomer van 2015 werd Mitrovic voor een som van 18 miljoen euro van Anderlecht naar Newcastle getransfereerd. De club van zijn dromen, van zijn jeugdheld Alan Shearer. Na een behoorlijk eerste seizoen spatte de droom uit elkaar. Hij paste niet langer in het systeem van de nieuwe coach Rafael Benítez en belandde op de bank of haalde soms niet eens de wedstrijdkern. Met amper zes wedstrijden in de eerste competitiehelft van dit seizoen en met het WK in aantocht, drong Mitrovic dan ook zelf aan op een uitleenbeurt.
Dat het niet klikte met Benítez zal Mitrovic niet rechtstreeks zeggen – hij ligt nog tot 2020 onder contract bij Newcastle -, maar goede verstaanders hebben genoeg aan de uitleg die hij ons wél geeft over het falen bij zijn droomclub: ‘De manager, de staf, het tactische systeem… dat zijn allemaal factoren die bepalen of je ergens slaagt. In het systeem dat Newcastle hanteerde, kon ik mijn kwaliteiten niet ten volle uitspelen. Bij Fulham is het spel op mij afgesteld, mijn ploegmaats weten hoe ze me moeten vinden en weten welke beweging er dan volgt of wanneer ze de bal terugkrijgen. Ik moet aanspeelbaar zijn rond de box: ballen bijhouden en afleggen. Daar ligt mijn kracht ook. Als spits ben ik sowieso geëvolueerd in Engeland, ook al speelde ik minder bij Newcastle. Bij Anderlecht was ik een spits die loerde op dat ene kansje.
‘Ik heb destijds een aantal fouten gemaakt’, blikt hij nog eens terug op zijn periode in België. ‘Door naar Engeland te komen ben ik dat gaan inzien. Elke dag werk ik serieus en fysiek ben ik nog sterker geworden. Dat is nodig om hier te overleven.’
Topmatch tegen Brazilië
Over zijn toekomst kan en wil hij tot na het WK niet veel kwijt, maar nu Fulham zich verzekerde van Premier Leaguevoetbal ziet hij een verlengd verblijf aan Craven Cottage zeker zitten. ‘Absoluut, maar dat hangt niet enkel van mij af. Ik voelde mij hier meteen thuis en mijn gezin woont graag in Londen. Een bruisende stad, beter weer dan in het noorden van Engeland en misschien het belangrijkste: makkelijkere verbindingen naar Servië. Vanuit Londen heb je tenminste rechtstreekse vluchten.’
Ondanks zijn rebelse voorkomen – de tatoeages, de obscene gebaren na een doelpunt, het ongeïnteresseerde babbeltje – is Aleksandar Mitrovic eigenlijk een weke peer. Iemand die nood heeft aan menselijke warmte, vertrouwen en die een nauwe verbondenheid voelt met zijn roots in Servië. Die eigenschappen komen allemaal netjes bijeen in de persoon van Slavisa Jokanovic, de man die hem naar Fulham haalde.
Jokanovic bewees Servië een dienst door Mitrovic uit zijn vertrouwenscrisis te halen en een perfect in vorm verkerende spits af te leveren voor de nationale ploeg. Mitrovic lacht: ‘Hij heeft inderdaad een goeie job gedaan voor zijn land. Ik moet Jokanovic bedanken voor het vertrouwen, hij praat veel met me. Ik vind het belangrijk dat een trainer ook polst naar de mens achter de voetballer. Dat helpt om te relativeren, anders leef je onder constante stress, want elk weekend staat er hier wel weer een topduel op het programma. Het helpt natuurlijk dat we dezelfde taal spreken. Bij Anderlecht had ik een gelijkaardige band met Besnik Hasi.’
Het WK in Rusland kan richtinggevend worden voor zijn carrière, beseft de 23-jarige Serviër. Maar hij houdt de druk liever af. ‘Bij mij leeft vooral het besef dat we met goede resultaten enthousiasme kunnen losweken op het thuisfront. Het Servische volk hoop en geloof brengen. Voor mezelf? Ik zal gewoon mijn best doen op het veld, de rest heb je niet in de hand. Ons doel is om de groepsfase te overleven, eens je daar voorbij bent, kan alles.’
De laatste WK-poulewedstrijd van Servië, op 27 juni tegen Brazilië, geldt als dé kans om zich in de vitrine van het wereldvoetbal te plaatsen. Mitrovic haalt de schouders op. ‘In mijn ogen zijn de groepsduels tegen Costa Rica en Zwitserland belangrijker. Daar moeten we onze punten rapen. Je voelt wel in Servië dat alles draait om die match tegen Brazilië, maar de spelers zelf zijn gefocust op die eerste match tegen Costa Rica.’
Bewondering voor Lukaku
Op basis van de WK-kwalificatiecampagne (zes goals in negen wedstrijden) is de ex-Anderlechtenaar eerste keuze in de aanval bij het Servische nationale elftal, maar hij blijft nederig. ‘ Aleksandar Prijovic heeft er een sterk seizoen opzitten bij PAOK, hij verdient evenzeer een kans. Ik probeer mij daar niet mee bezig te houden, het belangrijkste is dat we winnen. Ook als ik niet op het veld sta, wil ik het beste voor het team. Mensen zien mij soms als een bad boy, maar ik zat bij Newcastle een half jaar op de bank en heb daar nooit voor problemen gezorgd. Ik heb respect voor mijn ploegmaats, ook al loop ik dan niet gelukkig rond.’
Met zijn huidige vorm zit er in Rusland misschien wel een topschutterstitel in, werpen we op. In een strijd met Romelu Lukaku bijvoorbeeld… ‘Ik hoop het, want dat zou betekenen dat we allebei ver meegaan in het toernooi’, glimlacht Mitrovic. ‘Alle gekheid op een stokje: ik zie Lukaku daar echt wel toe in staat.’
Zijn bewondering voor de spits van de Rode Duivels steekt Mitrovic niet onder stoelen of banken. Integendeel. ‘We kennen mekaar een beetje. Voor mij hoort hij bij de beste spitsen ter wereld, dat heb ik hem trouwens al gezegd. Op zo een jonge leeftijd dergelijke statistieken neerzetten… en op je 25e al topschutter aller tijden zijn van je land? Dat is werkelijk fenomenaal. Hij krijgt nog altijd kritiek in België, maar dat is omdat hij de standaard zelf zo hoog heeft gelegd.’
De Belgische connectie van Servië
Het Servische nationale elftal kende een vreemde aanloop naar het WK in Rusland. Hoewel Slavoljub Muslin (64, ex-Lokeren en Standard) het team kwalificeerde, kreeg hij eind oktober vorig jaar zijn C4 onder de neus geschoven. Volgens de lokale pers omdat hij weigerde sterspeler Sergej Milinkovic-Savic (ex-Genk) op te stellen. Mladen Krstajic, de 44-jarige assistent van Muslin, werd gepromoveerd tot bondscoach. Ook voor de spelersgroep een verrassing, erkent Aleksandar Mitrovic: ‘Muslin had van ons een hechte groep gemaakt, de spelers hadden een uitstekende band met hem. Die beslissing om hem te vervangen werd van hogerhand genomen. Geen idee waarom. Krstajic is jonger, maar niet iemand die radicaal anders denkt. Hij straalt wel veel zelfvertrouwen en energie uit.’
Servië heeft volgens Mitrovic genoeg troeven om straks een rol van betekenis te spelen. ‘We hebben een goeie mix van jonge talenten en ervaren spelers. Ivanovic, Matic, Tadic, Kolarov… allemaal mannen die bij grote clubs actief zijn of waren.’ Met Uros Spajic en Luka Milivojevic (beiden ex-Anderlecht) zitten er nog twee in België bekende namen in de selectie. En de jonge talenten die we in het oog moeten houden? ‘Milinkovic-Savic van Lazio, maar die kent iedereen ondertussen wel. Nikola Milenkovic van Fiorentina en Luka Jovic van Frankfurt’, tipt Mitrovic.
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
