De mercato van de occasies: achter de schermen bij de wintertransfers

Hoewel ze onmisbaar is voor clubs in moeilijkheden, levert de winterse transfermarkt doorgaans alleen maar miskopen op. Een terugblik op de mercato, zijn vele valkuilen en de nieuwe gezichten.

‘Ik ben er eerlijk in: als ik naar China ga, dan kap ik met de nationale ploeg. Het eerste wat ik dan doe, is de bondscoach bellen om te zeggen dat ik stop.’

Zo klonk het iets meer dan een jaar geleden. In zijn XXL-zetel in zijn villa in de buitenwijken van Manchester overliep Marouane Fellaini zijn tien seizoenen in de Premier League. De middenvelder van United wist ongeveer hoe het zou verdergaan. Maar vooraleer hij een streep zou trekken onder het topniveau, bleef hem nog één doel: het WK. Het was trouwens tijdens de campagne in Rusland dat Big Fella aankondigde dat hij zijn contract bij Manchester United verlengd had. Een keuze die verrassend kon lijken, want Fellaini dreigde bij de Red Devils op een zijspoor te belanden en de interesse uit China werd met de dag concreter. Er lag zelfs een bod op tafel van 33 miljoen euro (salaris niet inbegrepen), te verdelen tussen de speler en zijn manager. Het ontslag van zijn mentor José Mourinho, die vervangen werd door Ole Gunnar Solskjær, versnelde een en ander. Op donderdagochtend vloog Fellaini, in het gezelschap van zijn makelaar Karim Mejjati (zie kader) en zijn broer Mansour, naar China om er de Chinese Super League te gaan verkennen. Hij tekende een contract bij de club Shandong Luneng voor een periode van drie jaar. Met een salaris van bijna 15 miljoen euro per seizoen wordt hij de bestbetaalde Belgische voetballer in de geschiedenis. En hoewel het nog niet officieel is: eerstdaags kondigt Fellaini allicht het einde aan van zijn avontuur bij de nationale ploeg.

Net zoals Mousa Dembélé, die een gelijkaardig parcours heeft afgelegd, want twee weken eerder tekende de ex-middenvelder van Tottenham een contract van drie jaar bij de Chinese club Guangzhou. De Antwerpse balartiest had de gelegenheid om zijn loopbaan bij een grote Europese club voort te zetten – aan het eind van vorig seizoen maakte Inter hem lange tijd het hof – maar Dembélé, die de Premier League moe was, had aan zijn entourage al een tijdje geleden gezegd dat hij goesting had om naar China te verkassen.

Yannick Carrasco van zijn kant zou graag de omgekeerde beweging maken. Zijn makelaar Christophe Henrotay heeft hemel en aarde bewogen om hem terug naar het Oude Continent te krijgen, waar Arsenal en AC Milan hem graag hadden ingelijfd – als we de beweringen van zijn entourage mogen geloven… Carrasco heeft bij Dalian Yifang een progressief contract van zes jaar, waarbij hij in de laatste drie seizoenen daarvan 9 miljoen per jaar verdient. Hij mist nu dus een nieuwe kans om weer in de hoogste regionen van het voetbal te geraken, nadat hij vorige winter al een transfer naar Bayern München misliep.

Youri Tielemans heeft, op zijn minst voor enkele maanden, zijn weinig productieve avontuur bij AS Monaco afgesloten. Hij wordt uitgeleend aan Leicester City. Door de terugkeer van Leonardo Jardim, de coach die vorig seizoen openlijk de kwaliteiten van de ex- Anderlechtspeler in twijfel trok en oordeelde dat hij overschat werd, zat er voor Tielemans niks anders op dan te vertrekken

Michy Batshuayi zat in een gelijkaardige situatie, want zijn relatie met coach Marcelino van Valencia was onhoudbaar geworden. Crystal Palace, dat hem net als West Ham al wou inlijven toen hij zijn eerste seizoen in Marseille speelde (2015/16), kwam nog maar eens op de proppen met een voorstel en wist de transfer van Batsman nu in de laatste minuten van de transferperiode vast te leggen.

Bayat en de Rouches

Bij ons verliep de transferperiode eerder rustig ( zie kader). Competitieleider KRC Genk wist zijn beste spelers te behouden, ondanks verregaande interesse voor Alejandro Pozuelo van Al-Ahli, waar de middenvelder 3 miljoen euro per jaar had kunnen verdienen. Ook weinig beweging bij titelhouder Club Brugge, al pushte Fulham in de laatste uren nog voor de komst van Benoît Poulain. De Franse verdediger, die einde contract is, miste zo een gouden handdruk, want aan de andere kant van het Kanaal had hij jaarlijks 2 miljoen euro kunnen verdienen. Maar ondanks aandringen van zijn makelaar Mogi Bayat was het duo Verhaeghe– Mannaert niet bereid tot onderhandelen, gezien de blessure van Matej Mitrovic, die nog minstens een maand buiten strijd is.

In de pers werd de terugkeer van Mogi Bayat druk becommentarieerd. De oudste van de broers, die al bemiddelde bij Nantes over de terugkeer (na een uitleenbeurt) van Kara Mbodj, heeft niet stilgezeten tijdens de transferperiode. Integendeel, hij lijkt meer dan ooit vastbesloten om zijn oude positie weer in te nemen, al is enige discretie vereist. De makelaar van Michel Preud’homme transfereerde deze winter de jonge Nicolas Raskin van Gent naar Standard – een terugkeer naar zijn oude club dus. De transactie kwam snel rond tussen de twee clubs, waar Bayat nog enkele vrienden heeft. Raskin (17) is een mooie wissel op de toekomst, want deze jonge U18-international heeft onmiskenbaar talent en toonde dat al in die paar dagen dat hij met de bende van MPH op het trainingsveld stond. Enig voorbehoud dient wel gemaakt te worden, want de jongeman passeerde na zijn vertrek uit de Académie in 2015 al langs Anderlecht en Gent. Bayat wist ook de hand te leggen op meerdere talenten uit de Académie, van wie het niet zou verbazen mochten ze eerstdaags een profcontract ondertekenen. De onverzadigbare Bayat probeerde ook de carrière van enkele vaste waarden een nieuwe wending te geven, zoals Paul-José Mpoku, voor wie Standard een bod van 6 miljoen weigerde, dat was uitgebracht door MLS-club New England Revolution. Voorlopig evenwel zonder succes.

Luyindama-Edmilson-Halilovic

Hét nieuws van deze transferperiode op Sclessin was uiteraard het vertrek van Christian Luyindama naar Galatasaray, dat officieel werd op 31 januari. Krasnodar was ook geïnteresseerd en deed een eerste bod van 5,5 miljoen euro en een nog hoger in de laatste uren van de markt, maar het was de club uit Istanbul die zich het vrijgevigst toonde. Galatasaray telde 10 miljoen (3+7) neer voor deze vermomde uitleenbeurt. Een lucratieve zaak voor de Luikenaars, maar wel een met sportieve gevolgen, ook al deed zijn vervanger Bope Bokadi het goed in de topper van afgelopen zondag, zeker in de tweede helft. Luyindama, die in 2018 werd verkozen tot beste Congolese speler, gaf al maanden aan dat hij weg wilde. Bij Standard verdiende hij 500.000 euro bruto per jaar, bij Galatasaray zet hij financieel een flinke stap vooruit met een jaarsalaris van 1,2 miljoen euro netto. Het vertrek van Uche Agbo voor een uitleenbeurt is minder verrassend, want het duo Preud’homme- Ferrera rekende duidelijk niet meer op de diensten van de Nigeriaan.

Bij de inkomende transfers registreerden de Rouches de verrassende komst van Alen Halilovic, die in het verleden bij Barcelona, Gijón, Hamburg, Las Palmas en AC Milan speelde en lange tijd werd beschouwd als een van de toekomstige vedetten van het Europese voetbal. Op zijn 22e zoekt de Kroatische middenvelder, die in Milaan amper aan spelen toekwam, een nieuwe start aan de oevers van de Maas. Zijn komst is direct gelinkt aan de afgesprongen leenbeurt van Edmilson Júnior deze winter. Nochtans geloofde het bestuur van Standard lang in de terugkeer van de Braziliaanse Belg, wiens Qatarese club Al-Duhail SC hem graag had afgestaan. Om maar te zeggen: zijn eerste maanden daar waren niet bepaald indrukwekkend. Toen een terugkeer van de lieveling van Sclessin niet haalbaar bleek, sprak een van de tussenpersonen in dat dossier zijn netwerk aan. Hij belde Gennaro Gattuso om wat inlichtingen in te winnen over beschikbare spelers. Het bestuur van Standard deed dan de rest, met als gevolg dat de speler, nadat hij zich bij Duje Cop geïnformeerd had, meteen interesse toonde om naar België te komen. Het geeft ook aan dat de Luikse club weer wat aan status gewonnen heeft. Het lenen van Halilovic kost Standard 600.000 euro (salaris inbegrepen) en er is een aankoopoptie voor 2 miljoen: veel risico is er dus niet aan verbonden.

Van Holsbeeck-Ramadani

Verrassender daarentegen is dat Herman Van Holsbeeck enkele dagen eerder in het dossier-Halilovic opdook. ‘Ik heb met Emilio Ferrera gebeld en hem de speler voorgesteld, maar ik ben niet degene die de deal heeft gemaakt’, vertelt de ex-algemeen directeur van Anderlecht aan de telefoon. Van Holsbeeck is momenteel makelaar voor België en Nederland voor de rekening van Fali Ramadani, de ’topmakelaar’ die samen met Pini Zahavi in 2016 voor de overname van Excel Mouscron zorgde en die Maurizio Sarri vorige zomer en Gonzalo Higuaín deze winter naar Chelsea bracht. Van Holsbeeck legde de eerste contacten met de Macedonische makelaar van Albanese komaf bij de dubbele transfer van Chancel Mbemba en Aleksandar Mitrovic naar Newcastle in de zomer van 2015. Nadat hij eerder tussenbeide kwam bij de uitleenbeurt van Marko Grujic (van Liverpool naar Hertha BSC in augustus), draaide Herman Van Holsbeeck, die na zijn ontslag bij Anderlecht wat uit de media wegbleef, rond de jonge William Balikwisha van Standard en probeerde hij het talent Jérémy Doku van Anderlecht naar Liverpool te loodsen. Deze winter zagen we in de coulissen van Standard opnieuw alle leden van de delegatie samengesteld uit Herman Van Holsbeeck, Mogi Bayat, Emilio Ferrera en Christophe Cheniaux (de makelaar van Luyindama en rechterhand van Christophe Henrotay), die zich op 23 maart vorig jaar verenigden bij de vriendschappelijke wedstrijd tussen Japan en Mali op Sclessin.

Verschueren onder druk

Langs de kant van Anderlecht was het belang van een geslaagde transferperiode cruciaal, gezien de delicate situatie waarin de club zich bevindt. Er resten de Brusselaars nog zes wedstrijden om een historische desillusie te vermijden. Zullen de winterse transfers van Kara Mbodj, Peter Zulj en Yannick Bolasie volstaan om het hoofd boven water te houden? Voor de nieuwe sportieve baas van paars-wit was zijn eerste mercato bijzonder stresserend, te meer daar je in deze periode zelden goeie zaken kunt doen. Michael Verschueren moest ook vaststellen dat zijn club, op zoek naar vergane glorie, niet zo aantrekkelijk meer is. Kijk bijvoorbeeld maar naar de transfer van Facundo Ferreyra, die uiteindelijk door Benfica (waar hij 2,2 miljoen euro netto verdient) werd uitgeleend aan Espanyol Barcelona.

‘Dat is geen verrassing, we zijn wie we zijn’, zegt Verschueren junior. ‘Onze competitie heeft nochtans een goed niveau, maar de perceptie door buitenlandse spelers uit de grote competities is niet zo goed. We hebben geprobeerd om deze winter aan de ploeg te werken, ook al was dat lastig. Elke speler die ons door een makelaar werd aangeboden, werd doorgestuurd naar de scoutingcel. Frank Arnesen beschikt over een groot netwerk en veel ervaring. Het werk is heel anders nu dan voeger, toen de sportief directeur op zijn eentje over alles besliste. Op dit moment richten we ons voor nieuwe versterkingen alweer op de volgende mercato – ook al is deze nog niet helemaal afgesloten omdat bepaalde markten zoals de VS en China nog open zijn.’

Pokeren met Bolasie

Het bestuur van Anderlecht hoopt nooit nog zo’n moeilijke transferperiode mee te maken, ook al zegt men dat men een streep getrokken heeft onder de oude methodes uit het verleden. ‘Ik heb deze maand alles meegemaakt’, zegt Verschueren. ‘Maar ik ben blij dat ik enkele spelers heb kunnen aantrekken en tegelijkertijd de regels heb weten te respecteren die we onszelf hebben opgelegd. Zowel bij Zulj als bij Bolasie hebben de makelaars een commissie van tien procent gekregen. Dat is de grens die we onszelf hebben opgelegd.’ Die ligt ver onder de excessen van vroeger.

De komst van Yannick Bolasie veroorzaakte begrijpelijk nogal wat ophef. Het is een transfer die een enorm fiasco zou kunnen worden. Even terugspoelen: vorige week dinsdag, na de definitieve weigering van Facundo Ferreyra, richtte het Anderlechtbestuur zich op de verrassende optie Bolasie, mogelijk gemaakt dankzij de goede raad van Romelu Lukaku, buur en vriend van de Congolese international. Nadat die een eerste vlucht op de namiddag van 31 januari had gemist, stuurde het Anderlechtbestuur een privéjet naar de speler, die uiteindelijk voet aan de grond zette op het tarmac van de luchthaven om 21 uur. ‘Alles was in orde gebracht, Bolasie moest de grootste transfer van dit nieuwe Anderlecht worden’, vertelt makelaar Gunter Thiebaut, die met de hulp van zijn Engelse partner David Baldwin (de makelaar van Aaron Ramsey) de deal faciliteerde. ‘Maar in de laatste minuten was er een probleem met de TMS ( Transfer Matching System, de transfermonitor van de FIFA, nvdr). Pas 43 seconden voor de deadline konden we alles verzenden. De stress in de kamer was dan ook enorm. Gelukkig bevond de speler zich in een andere kamer en was hij daar niet bij’, glimlacht Gunter Thiebaut nu. Het muntstukje viel dit keer langs de goede kant. Nu afwachten of de nieuwe directie van Anderlecht dit keer juist geoordeeld heeft en geen nieuwe Marko Marin of Demy de Zeeuw heeft gekocht.