De 47-jarige Argentijn is bezig aan zijn zevende seizoen bij Atlético Madrid, maar hij coacht nog altijd met evenveel passie. ‘Als ik een lichaam op het veld zie dat nogal relax is, dan stoort dat me.’
De training is een uurtje afgelopen wanneer Diego Simeone het restaurant binnenkomt dat gelegen is tegenover het trainingscentrum van Atlético, in een welgestelde buitenwijk van Madrid. Als men een man herkent aan zijn handdruk, dan is de Argentijn inderdaad de extraverte en charismatische trainer die men zich kan inbeelden. Het licht mag dan al uitvallen midden in het interview, de energie die El Cholo (slang voor een Argentijnse bendeleider) uitstraalt, verzwakt niet.
Zijn ploeg werd uitgeschakeld in de poulefase van de Champions League, ook al verloor ze maar één keer (1-2 tegen Chelsea op 27 september), en zal dit seizoen dus niet opnieuw de finale om de ‘beker met de grote oren’ spelen, die het eerder al in 2014 en 2016 betwistte. Maar Atlético blijft wel een machine in La Liga. De ploeg vormt een hecht blok, gemodelleerd sinds 2011 door Simeone. De coach, die mateloos populair is bij de fans, wist in 2014 de hegemonie van Barça en Real in de Spaanse Primera División te breken.
Gedurende meer dan een uur vertelt de Argentijn ons over de details van zijn manier van coachen. Het is een kunst hoe hij zijn spelers kan oppeppen om het beste uit hun vermogens te halen. Voetbal is zijn alfa en omega, en dus beginnen we met de vraag:
Hoe ziet een zondag van Diego Simeone eruit als Atlético niet speelt?
Diego Simeone: ‘Dan maak ik altijd een wandeling met mijn vrouw en dochter en geniet ik van een dag die anders is dan de andere. Maar ook dan heeft het voetbal natuurlijk zijn plaats. Er is de wedstrijd van mijn zoon Giovanni die bij Fiorentina speelt en ook andere matchen die me kunnen boeien. Ik kom er nooit van los. Altijd heb ik een notitieboekje bij me: op zulke vrije momenten overvallen je de beste ideeën.’
Heb je er nog altijd evenveel plezier in, ook al heb je alles al meegemaakt in je carrière als speler en trainer?
Simeone: ‘Ik hou van het veld, ik hou van winnen, ik hou ervan bang te zijn voor wat gaat gebeuren. Voor een match ben ik altijd bang. Dat was al zo toen ik nog speelde. Want angst maakt je beter. Angst maakt je rebels, angst houdt je scherp. Rustig zijn is nefast. Ontspannen zijn is nefast. Geloven dat je de beste bent, is nefast. De beste toestand van een voetballer is wanneer hij bang is; dan is hij verplicht zijn beste niveau te halen.’
Ondanks alle successen die je behaald hebt, bezit je nog altijd dezelfde energie en ook diezelfde twijfels?
Simeone: ‘Een speler voelt wat zijn coach uitstraalt. Hij bekijkt hem voortdurend. Van zodra de energie van de trainer vermindert, verliest hij de greep op zijn groep.’
Maakt het de spelers dan niet nerveus dat je constant staat te roepen?
Simeone: ‘Ik doe dat omdat wij winnen met 1-0, 2-1, 2-0… Degenen die niet roepen, zijn degenen die winnen met 4-0. Ik gooi mezelf in de strijd wanneer de wedstrijd kantje boord is. En bij Atlético is het steevast kantje boord. Wij zijn niet Barcelona, of Real, of PSG, of Bayern. Die winnen met 4-0 of 6-0. ‘
Wanneer je voor je dug-out staat, geef je de indruk dat je het jammer vindt niet meer op het veld te staan…
Simeone: ‘Neen, toch niet. Ik probeer gewoon de gevoelens en de energie die in mij zit, over te brengen op de ploeg als die daar nood aan heeft. Ik bekijk de lichaamshouding op het veld. Als ik een lichaam zie dat nogal relax is, dan stoort dat me. Want dan weet ik dat dat lichaam slecht gaat spelen en de ploeg zal schaden. Ik leef natuurlijk mee, maar alleen om de spelers beter te maken.’
Zou je als speler graag een coach als Diego Simeone gehad hebben?
Simeone: ‘Ik heb altijd graag trainers gehad die me iets leerden. Veeleisende trainers zijn een zegen. Ik denk ook niet dat mensen anders zijn in hun dagelijks leven dan op het veld. Ben je een strijdvaardig, trots en vastberaden type, dan zul je dat ook op het veld zijn. Meer dan wat ook hou ik ervan om met jonge spelers te werken, omdat die nog niet weten hoe ze op emotioneel vlak zullen reageren in het voetbal – en dus ook in het leven.’
Je werkt dus meer aan de mens dan aan de voetballer?
Simeone: ‘Om bij bepaalde clubs te spelen moet je natuurlijk een goeie voetballer zijn, maar dat interesseert mij niet zo. Ik heb meer interesse in de mens. Wanneer een man gepassioneerd en ambitieus is, dan zal hij dat ook nog zijn wanneer hij gestopt is met voetballen.’
Het juiste moment
Waren bepaalde personen of momenten speciaal van belang in je beslissing om trainer te worden?
Simeone: ‘Mijn geboorte. ( lacht) Toen ik begon met voetballen heb ik me ontwikkeld als speler … in mijn tienerjaren. Toen ik wat ouder was, pakweg 26 of 27, had ik reeds een repertoire om trainingen voor te bereiden alsof ik zelf de sessie zou geven aan mijn ploegmaats. Ik bereidde me dus allang zo voor, eer ik in Spanje en Argentinië mijn diploma’s haalde.
‘Trainers die je beïnvloeden heb je altijd. Bij mij waren dat Carlos Bilardo, Alfio Basile, Marcelo Bielsa, Sven-Göran Eriksson… Ik heb me altijd willen verbeteren, en vooral ook de anderen beter maken. We willen natuurlijk allemaal kampioen worden, maar wat mij interesseert is hoe een speler door de jaren verandert. Ik heb wat opgestoken van elk land waar ik gevoetbald heb. Ik heb het rebelse karakter van het Argentijnse voetbal, het vermogen tot associëren van het Spaanse voetbal en het tactisch vernuft van het Italiaanse voetbal. Daardoor heb ik de mogelijkheid om op verschillende manieren te spelen.’
Momenteel ben ik gelukkig bij Atlético Madrid, maar ik zeg tegen geen enkele ploeg bij voorbaat neen… Of toch: Real Madrid.’ Diego Simeone
Van welke trainer heb je het meeste geleerd?
Simeone: ‘Basile had charisma, die kon door zijn persoonlijkheid sterke gevoelens overbrengen op zijn spelers. Bielsa? Voor mij is hij de trainer die mij op training het best de situaties heeft aangeleerd die ik in een wedstrijd zou kunnen tegenkomen. Bilardo leerde me dat posities niet vastliggen: een back kan als middenvelder spelen, een aanvaller als spelmaker, een tweede spits zoals Andrea Pirlo kan een centrale middenvelder worden. Ik laafde me gulzig aan hun ideeën, als speler en nadien als coach.’
Wat is de beste raad die je hebt meegekregen?
Simeone: ‘Bij Velez zei een trainer me op een dag: ‘In het voetbal is er voor alles een juist moment.’ Ik was toen heel jong, 18 of 19, en ik debuteerde in de eerste klasse. Natuurlijk wil je op die leeftijd alles doen. Maar dat gaat niet. Dus zei hij me: ‘Wees niet gehaast. Als je goed nadenkt op de momenten die je aan je familie, je verloofde en je vrienden wijdt, dan zul je ook goed nadenken op het veld.’ Als je de juiste beslissingen neemt, dan zal het je beter vergaan in het voetbalwereldje, waar je voortdurend beslissingen moet nemen wanneer je speler bent en nog meer wanneer je trainer bent. Het verschil tussen de ene trainer en de andere ligt niet in hun kwaliteit van trainen. Dat ligt in hun vermogen om het juiste moment te kiezen om te praten en het juiste moment om te zwijgen.’
Vier ploegen beter dan Atlético
Begrijp je de kritiek op jouw soort voetbal?
Simeone: ‘Natuurlijk. Maar ik nodig iedereen uit om trainer van Atlético te worden en te zien of ze nog dezelfde mening hebben wanneer ze de club van binnenuit leren kennen. Ik probeer het potentieel van spelers te maximaliseren, niet een systeem op te leggen. Als de spelers een concrete eigenschap bezitten, probeer ik die te verbeteren, niet die af te remmen. Wat we op deze ploeg proberen over te zetten, is datgene waar onze spelers nood aan hebben om de waarde te bereiken die ze vandaag hebben: ze kosten allemaal 100 miljoen euro. De ploeg speelt zogezegd slecht voetbal, maar de spelers kosten allemaal 100 miljoen. Dan klopt er toch iets niet?’
Ik hou niet van trainers die zichzelf en hun eigen voetbalplezier voor dat van de club en het team stellen.’ Diego Simeone
Maar vind je het zelf aangenaam om wedstrijden van je ploeg te bekijken?
Simeone: ‘Natuurlijk wel. Want wij spelen op de manier waar de ploeg nood aan heeft. Ik wil de trainer niet sterker maken, ik wil de spelers en de club sterker maken. Ik zou wel willen spelen zoals Barcelona – enfin, zoals het Barça van Guardiola – maar dat kunnen wij waarschijnlijk niet, omdat wij andere kwaliteiten hebben. Dat wil niet zeggen dat wij minder goed zijn dan zij. Want – let wel – alleen PSG, Barcelona, Real en Bayern zijn beter dan Atlético. En dan heb ik het over de ploegen, niet over de clubs. Die vier, da’s al.’
Als je dus bij een andere club zou zitten, met andere spelers…
Simeone: ( onderbreekt) ‘Om dat te kunnen zeggen zou ik bij die club moeten werken. Ik hou er niet van de zaken zo te verpakken dat ik zeg wat de mensen willen horen. Het zou heel gemakkelijk zijn om te zeggen: als men mij een andere ploeg geeft dan speel ik altijd verzorgd voetbal van achteren uit. Ik zou eerst en vooral ter plekke moeten bekijken welke ploeg ik ter beschikking heb en daarin geloven.’
Er zijn trainers die een spelwijze opleggen aan elke ploeg waarmee ze werken. Kijk naar Guardiola…
Simeone: ‘Van dat soort trainers hou ik niet. Dat is mijn mening… Ik zeg niet dat ik niet van Guardiola hou. Ik zeg dat ik niet hou van een trainer die zichzelf en zijn eigen voetbalplezier voor dat van de club en het team stelt. Want het is de club die mij betaalt. Ik ben niet zo egocentrisch dat ik mezelf belangrijker waan dan de club. Ik denk dat ik belangrijk ben als ik goed werk lever voor de club.’
De coaches die hun stempel gedrukt hebben op de geschiedenis, zijn zij die hun ploegen in een herkenbare stijl lieten voetballen, zoals Johan Cruijff, Pep Guardiola, Arrigo Sacchi…
Simeone: ‘Maar Cruijff heeft alleen Barcelona getraind! ( en Ajax van 1985 tot 1988, nvdr) Het antwoord is eenvoudig: bij Barcelona kon hij natuurlijk doen wat hij gedaan heeft. Maar had hij dat ook elders gekund?’
Geen contact met PSG
Is PSG een ploeg die jij zou kunnen coachen?
Simeone: ‘Ik kan in de toekomst eender welke ploeg coachen, want dat is mijn beroep. Momenteel ben ik gelukkig bij Atlético Madrid, maar ik zeg tegen geen enkele ploeg bij voorbaat neen… Of toch: Real Madrid.’ ( glimlacht)
We zien nochtans geen honderd ploegen die je zou kunnen trainen. Er zijn er vijf of zes en daartoe behoort onder meer PSG…
Simeone: ‘Luister hier… Als ik zeg ‘PSG zou een ploeg zijn die ik zou kunnen trainen’ dan staat er morgen te lezen: ‘ik wil PSG trainen’, en dat is niet waar. ( glimlacht) Wat ik zeg, is dat vanaf het moment dat ik Atlético Madrid verlaat, ik naar elke club zal kunnen gaan die wil winnen. Want ik wil zelf winnen. Met andere woorden: de ploeg die me de mogelijkheid zal geven om te winnen, dat is de ploeg waar ik na Atlético trainer zal worden.’
In 2011 kwamen de Qatari naar
Paris Saint-Germain. Heeft Nasser al-Khelaifi je al gecontacteerd om zijn trainer te worden?
Simeone: ‘Neen, ik heb met helemaal niemand contact gehad.’
Echt niet?
Simeone: ‘Echt niet.’ ( lacht)
Waarom lach je dan?
Simeone: ‘Omdat jij me doet lachen!’
Weet je hoelang je nog bij Atlético zult blijven?
Simeone: ‘Mijn contract is toch verlengd voor dit seizoen en eentje extra, is het niet? ( kijkt naar de persverantwoordelijke van de club die naast hem zit) Ha, voor dit en twee seizoenen extra? Tot 2020 dus. Maar in het voetbal kan het snel gaan.’
Als je morgen wakker wordt en voetbal bestaat niet meer, welk werk zou je dan doen?
Simeone: ‘Dan zou ik doodgaan… Echt waar. Ik zie mezelf echt niks anders doen.’
‘Het Bayern van Guardiola, dat was de totale versmachting’
Wanneer was de laatste keer dat een tegenstander indruk op jou heeft gemaakt?
Diego Simeone: ‘Het Bayern München van Guardiola in het eerste halfuur van de terugwedstrijd in de halve finales van de Champions League 2016. Een zeer sterke tegenstander. Indrukwekkend spel. De totale versmachting. We hebben enorm afgezien. Nooit hebben we meer moeite gehad met een tegenstander dan toen.’
Heeft PSG momenteel een ploeg die indruk op je maakt?
Simeone: ‘Paris Saint-Germain heeft een ploeg die de mensen begeestert, die – tussen aanhalingstekens – nog ‘maagdelijk’ is, die voor een erg ambitieuze uitdaging staat en die bezig is om alle nodige stappen te zetten om haar doel te bereiken. Het kostte Massimo Moratti ( voorzitter van Inter van 1995 tot 2013, Simeone speelde er in die periode, nvdr) destijds heel wat jaren om daar te geraken waar ook PSG naartoe wil. Maar ze zijn goed op weg, dat staat vast.’
