Geen excuus-Belg meer

© BELGAIMAGE

Wat als Bartolomé Marquez nog trainer was van STVV en Damien Dussaut geen rood had gepakt op Zulte Waregem? Dan zat Casper De Norre nu nog te verkommeren bij de beloften. Portret van een van de weinige Belgische linksachters in onze competitie.

Hoe moet Casper De Norre zich in de voorbereiding gevoeld hebben toen hij door Bartolomé Márquez gemarginaliseerd werd? De inmiddels ontslagen Márquez behandelde de 20-jarige Limburger als een speler op overschot en nam niet de moeite om zijn naam van buiten te leren. In een oefenmatch haalde hij De Norre en ploegmakker Kurt Abrahams door elkaar: de ene noemde hij Casper, de andere De Norre. Assistent-trainer Chris O’Loughlin kreeg zijn rechtstreekse baas uiteindelijk zover dat hij De Norre op links centraal achterin testte.

Niets liet dus uitschijnen dat hij snel aan spelen zou toekomen – hij kwam niet verder dan het statuut van excuus-Belg. Tot rechtsachter Damien Dussaut rood kreeg op speeldag 2 in Waregem. De Norre mocht invallen en een week later liet interim-coach O’Loughlin zijn poulain debuteren tegen Standard op de linksback. Een opvallende keuze aangezien De Norre van opleiding rechtsvoetig en een middenvelder is. Toeval of niet: diezelfde O’Loughlin had de Norre twee seizoenen geleden een paar invalbeurten gegund in play-off 2. ‘Casper heeft alle attributen van een hedendaagse linksachter’, aldus de Noord-Ier. ‘Hij panikeert niet wanneer hij onder druk de bal krijgt aangespeeld en weet perfect wanneer hij een tackle moet inzetten. Als ik vandaag flankverdedigers bezig zie, heb ik vaak de indruk dat ze het snel opgeven en te veel voorzetten toelaten. Bij Casper heb ik niet dat gevoel: hij kan gewoon goed verdedigen. En hij doet alles met een grote beheersing.’

Door de blessure van nieuwkomer Fabien Antunes speelde CEO Philippe Bormans tegen het einde van de mercato even met het idee om een nieuwe linksachter te halen. Uiteindelijk werd voluit de kaart De Norre getrokken. ‘Hij heeft zich in de ploeg moeten knokken’, vertelt Bormans. ‘Straffe kost voor iemand die pas twintig is, het voetbal combineert met studies marketing en het privé niet altijd gemakkelijk heeft gehad. Zijn ouders zijn gescheiden en zijn moeder, die aan endeldarmkanker lijdt, is terminaal ziek. Maar je ziet het niet aan hem. Ik heb Casper leren kennen als een keiharde jongen die nooit zal mekkeren.’

Korte omweg

Bij Genk en Standard, twee clubs waar hij van de U12 tot de U19 actief was, kunnen ze al langer een naam plakken op het gezicht van De Norre. Intussen kent heel België de twintiger. De ‘slachtoffers’ van De Norre zijn niet de minsten: onder andere Matthieu Dossevi, Massimo Bruno, Thomas Buffel en Aleksandar Boljevic beten hun tanden stuk op het opdondertje uit Herk-de-Stad. En zeggen dat De Norre pas vorig seizoen doorbrak bij Geel in de eerste amateurklasse. ‘Van bij zijn eerste training is Casper er honderd procent voor gegaan’, vertelt aanvaller Lucas Damblon, die een jaar geleden door Sint-Truiden ook voor een seizoen aan Geel werd gehuurd. ‘Je hebt spelers die met lood in hun schoenen aankomen bij een nieuwe club, maar dat gevoel heb ik nooit gehad bij Casper. Een back heb ik nooit in hem gezien. Bij Geel speelde hij vooral op positie zeven en tien. Hij is niet de verfijnde technicus, maar met zijn snelheid, loopvermogen en goede voorzet kun je hem perfect op de flank uitspelen.’

Op die positie deed De Norre het uitstekend in de fameuze bekermatch tegen Standard in september van vorig jaar. Damblon en De Norre speelden die avond de Luikenaars in de vernieling. Maar Nicky Hayen, STVV-boegbeeld van begin jaren 2000, zag bij Geel vooral een moderne spelverdeler in De Norre. Een nummer tien die enorme afstanden aflegt en lucide genoeg blijft om een pass te versturen. Het resultaat was verbluffend: elf doelpunten en veertien assists. ‘Toen hij aan tien goals zat, ben ik gestopt met tellen’, lacht Damblon. ‘Je moest hem niet vragen om met het hoofd te scoren en ik kan mij ook geen zwaar afstandsschot van hem herinneren. Zijn handelsmerk was een plaatsbal met de binnenkant van de rechtervoet. Ook in de kleedkamer was hij zeer aanwezig. Ik noem hem une grande gueule. Iemand met een grote mond. (lacht) Met hem in de buurt viel er altijd iets te beleven.’

De geslaagde passage van De Norre bij Geel sterkt Sint-Truiden in zijn overtuiging dat een tussenstap naar een lagere afdeling geen straf is, maar een kleine omweg kan zijn naar eerste klasse. Voor Bormans staat het traject van De Norre model voor het parcours dat jongeren uit de eigen kweek moeten volgen. ‘Het is geen utopie meer om vanuit een lagere reeks door te groeien naar een club als STVV. Het is niet voor iedereen weggelegd, maar het is doenbaar. Eerst moet je de ouders overtuigen want die willen maar een ding: hun zoon zo snel mogelijk in de eerste ploeg krijgen. En daarna moet je aan de speler zelf uitleggen dat afzakken naar het amateurvoetbal niet het einde van zijn profcarrière betekent. Wij recupereren veel jongens van de topclubs en die zijn niet klaar om meteen te spelen. Ook bij ons is de druk zo gigantisch groot dat wij geen tijd hebben om jongens te laten rijpen. Edmilson en Rob Schoofs zijn maar kunnen doorbreken omdat we toen in tweede klasse zaten. We hebben hen daar gedurende drie jaar kunnen klaarstomen voor het eerste elftal.’

Krampen in Astridpark

Een van de werkpunten van De Norre de komende weken wordt het volmaken van een wedstrijd. Tegen Anderlecht moest hij halfweg de tweede helft het veld verlaten met hevige krampen. Na affluiten werd hij naar het vak van de meegereisde supporters gedragen omdat hij hen niet op eigen kracht kon gaan groeten. In totaal speelde De Norre slechts twee van zijn zeven matchen helemaal uit. Het weerhield Johan Walem er niet van om hem al een paar keer op te roepen voor de Jonge Duivels. ‘De Norre is voor mij het schoolvoorbeeld van een perfecte reconversie’, aldus Jean-François Rémy, assistent bij de Belgische belofteploeg. ‘Dan heb ik het over spelers die het niet halen op hun eigenlijke positie, maar ontploffen op een nieuwe positie. Mij viel meteen op dat hij snel informatie kan opslaan en dat meteen in zijn spel integreert. Hij is heel kneedbaar en dat soort spelers zijn het gemakkelijkst om mee te werken. Al ben ik er ook van overtuigd dat je een sterk karakter moet hebben om het als voetballer te maken.’

Over de positie waar De Norre definitief zijn plaats moet afdwingen in de Jupiler League is niet iedereen het eens. Bij de Jonge Duivels wordt hij als een rechtsachter beschouwd, STVV ziet hem op de middellange termijn een vaste waarde worden op het middenveld. O’Loughlin: ‘Polyvalente spelers zijn bijzonder waardevol in het moderne voetbal. Het is dus te vroeg om aan Casper te vragen om zich op één positie te concentreren. Je zou hem onnodig met druk opzadelen. Hij zal nu vooral moeten leren om de snelle opeenvolging van matchen te verteren.’

DOOR ALAIN ELIASY – FOTO BELGAIMAGE

Reageren op dit artikel kan u door een e-mail te sturen naar lezersbrieven@knack.be. Uw reactie wordt dan mogelijk meegenomen in het volgende nummer.

Partner Content