GENOEG GEPRAAT, TIJD VOOR ACTIE

Hoe zou Roger Vanden Stock zich nu echt voelen? Bijna 22 jaar leidde hij Anderlecht, razendsnel zag hij het voetbal in die tijd veranderen. Voetballers groeiden uit tot passanten, de verzakelijking nam toe, de sfeer werd killer en Anderlecht zakte weg op de Europese waardenladder. Maar Vanden Stock zelf veranderde niet. Hij bleef een aimabele, integere man die zichzelf nooit op een voetstuk plaatste. Hij behandelde mensen op een correcte manier, beleefd en voorkomend, zoals dat in een aristocratische vereniging hoort.

Natuurlijk is Roger Vanden Stock niet de grootste bestuurder uit de voetbalgeschiedenis en was er de familiale verankering die de uitbouw van de club in de weg leek te staan. In de hier en daar opdoemende verhalen dat er nu een financieel wanbeleid werd gevoerd, bleef hij buiten schot. Door zijn waardigheid dwong Vanden Stock bij iedereen respect af. En dat is veel in dit opgeblazen wereldje. Vanden Stock had moeite met de evoluties in het voetbal, met het gegeven dat Anderlecht Europees een figurant was geworden, met de massale geldstromen die concurrentie onmogelijk maakten en ergens leidde tot een artificiële voetbalwereld, met de houding van spelers die zichzelf het middelpunt van de wereld waanden. In die zin heeft hij vrede met zijn afscheid. Hij kan het vanaf nu allemaal vanaf de zijlijn bekijken.

Het is alsof Marc Coucke als de Redder uit de hemel is neergedaald.

Vreemd moet het voor Roger Vanden Stock niettemin geweest zijn om zondag met Marc Coucke op de tribune te zitten. En om te constateren dat Coucke door de fans hartstochtelijk werd toegejuicht, alsof de Redder uit de hemel is neergedaald. Coucke zwaaide naar de supporters, dezelfde mensen die zelfs in het kampioenenjaar onder René Weiler kritiek spuiden op het beleid, op manager Herman Van Holsbeeck. Hoe moeten Vanden Stock en Van Holsbeeck zich hebben gevoeld bij de uitspraak van Coucke dat Anderlecht in de wintermercato veel meer had kunnen investeren, maar op de vraag of daar wel voldoende financiële ruimte voor was niet ingaat? Heel gemakkelijk wordt er nu wel op Van Holsbeeck getrapt.

Marc Coucke
Marc Coucke© BELGAIMAGE

Anderlecht begint nu aan een nieuw tijdperk. Er is genoeg gepraat en genoeg gespeculeerd. Het is tijd voor actie. Aan Coucke om nieuwe krijtlijnen te trekken. Het volstaat niet om te zeggen dat er veel werk is bij Anderlecht en dat hij zich gaat smijten, Marc Coucke zal het moeten doen. Je mag bijvoorbeeld best roepen dat er met de media veel gestructureerder moet gecommuniceerd worden, je moet het wel in de praktijk brengen. Hoog tijd wordt het ook om duidelijkheid te scheppen over de rol van Luc Devroe wiens overgang naar Anderlecht nog altijd niet officieel is. Dat Devroe de afgelopen weken de mantel van de hypocrisie moest aantrekken en onlangs nog zei dat er geen enkel contact met Anderlecht was, is eigenlijk verbijsterend. Wat meer volwassenheid zou bij dat soort deals mogen.

Met Marc Coucke op de tribune won Anderlecht met 5-3 van Excel Mouscron na een wedstrijd met twee gezichten. Ook hier wordt de rol van de nieuwe voorzitter in de verf gezet: hij had voor de wedstrijd de met zichzelf worstelende Lukasz Teodorczyk toegesproken. Gedurende drie minuten. Kennelijk hebben zijn woorden meer impact dan die van Hein Vanhaezebrouck. De Pool antwoordde met drie doelpunten.

Natuurlijk moet dat allemaal genuanceerd worden. Te snel worden er conclusies getrokken. Zoals die dat Teodorczyk nu herboren is. Veel belangrijker lijkt het dat Anderlecht 70 minuten lang goed voetbal bracht. Als het die lijn doortrekt, dan kan dat play-off 1 de nodige spankracht geven nu Club Brugge zich maar niet kan oprichten. Maar niets in deze grillige competitie is moeilijker dan prognoses maken. Ze worden iedere week weer achterhaald.

@JacquesSys

Reageren op dit artikel kan u door een e-mail te sturen naar lezersbrieven@knack.be. Uw reactie wordt dan mogelijk meegenomen in het volgende nummer.

Partner Content