Het belang van Limburg

© BELGAIMAGE

In één week wendde KRC Genk met een bekerfinale en een vijfde plaats een crisis af, maar ontsloeg toch zijn CEO. Hoe valt dat te rijmen?

Wanneer hij kort voor de thuismatch tegen Zulte Waregem onder de neerdwarrelende sneeuwvlokken met Sef Vergoossen het veld op loopt, wordt Erik Gerits door enige emotie bevangen. Omdat hij weet dat Sef, net als de andere gloriën die hij de maanden voordien presenteerde, in de Luminus Arena op een warm applaus zal onthaald worden bij de aanwezigen, blij dat ze zijn dat ze hun frustratie om de tegenvallende prestaties even kunnen ruilen voor een nostalgisch gevoel.

Gerits weet ook dat het de laatste keer is dat hij een oude glorie presenteert. Zes dagen eerder is hem gevraagd om CEO te worden van de club waar hij al 24 jaar werkt. De laatste jaren is dat nog anderhalve dag per week als directeur organisatie, omdat hij namens de CD&V gedeputeerde van economie is voor de provincie Limburg. Vanaf eind mei gaat hij voltijds aan de slag bij RC Genk als algemeen directeur, nadat hij zijn lopende dossiers heeft afgehandeld. Hij heeft er alle vertrouwen in dat de mensen die nu de zaken runnen op sportief ( Dimitri de Condé) en financieel ( Filip Aerden) vlak dat de rest van het seizoen verder kunnen managen.

De sportieve uitkomst van de wintermercato was niet doorslaggevend bij het doorsturen van Patrick Janssens.

De dag waarop men Gerits vraagt om CEO te worden, is het lot van Patrick Janssens beslecht. Janssens was drie en een half jaar eerder in die functie aan de slag gegaan. Dat gebeurde toen een beetje tot zijn eigen verbazing, want hij had niet gedacht dat men die job aan een niet-Limburger zou geven. Dat men dat wel deed, getuigde van durf, vond hij, al werden van meet af aan opmerkingen gemaakt als: kon niemand uit Limburg die job doen? Moesten we daarvoor iemand uit Antwerpen halen?

Het maakt dat Janssens, gevraagd naar wat hij zijn grootste verwezenlijking vindt sinds hij in augustus 2014 bij KRC Genk begon, half november in een gesprek met dit blad spontaan opmerkt: ‘Misschien wel dat ik hier na drie en een half jaar nog altijd zit.’

Het gemor in zijn richting begint wanneer de relatie met trainer Peter Maes in december 2016 op zijn aandringen stopgezet wordt. Een tweede belangrijk moment is de herverkiezing van de nieuwe raad van bestuur in mei. Het nieuwe bestuur intervenieert vaker in de dagelijkse werking dan het vorige. Daardoor ziet de directie zich in zijn bevoegdheden vaker geconfronteerd met instructies van bovenaf.

Lege tribunes

Afgelopen zomer is er nog niets aan de hand, al moest Genk vorig seizoen genoegen nemen met play-off 2. Maar dat de ploeg niet aan kwaliteit had ingeboet na het vertrek in de winter van 2017 van smaakmakers Wilfred Ndidi en Leon Bailey, en met mooi voetbal de kwartfinales van de Europa League haalt, veegt mogelijk ongenoegen onder de mat. De toekomst ziet er goed uit, met een schitterend financieel jaarresultaat én met een team dat als best voetballende ploeg van het land de competitie in stapt als titelkandidaat.

De ploeg die de kwartfinale van de EL haalde, blijft behouden. Ondanks mooie aanbiedingen zegt Genk neen tegen een vertrek van zijn drie tenoren op het middenveld. Nieuwkomer Sander Berge vindt dat na een half jaar nog niet zo erg, Roeslan Malinovski en Alejandro Pozuelo balen en laten dat ook merken, ook omdat ze zich niet kunnen vinden in het schoolse systeem van trainer Albert Stuivenberg. Het komt tot voortdurende fricties. Wanneer het tweetal, dat ook nog eens kampt met blessures, zijn vorm niet haalt, draait ook de motor van KRC Genk niet. De mislukte competitiestart bezorgt heel Genk een stevige kater. Wanneer Racing thuis tegen Waasland-Beveren blijft steken op een gelijkspel en de tweede thuismatch tegen Charleroi verloren gaat, vertonen de tribunes in de Luminus Arena steeds meer lege plekken. In de topmatchen tegen Club Brugge, Standard, Anderlecht en de derby tegen STVV valt het nog mee, maar daarbuiten bedraagt het gemiddeld aantal toeschouwers 14.083. Dieptepunt is de laatste wedstrijd onder Albert Stuivenberg tegen Eupen die amper 11.900 kijkers trekt. Een paar weken eerder al zijn tegen Mouscron meer dan 4000 abonnees niet opgedaagd.

Komt daar bij dat degenen die wél aanwezig zijn, snel fluiten zodra het op het veld minder loopt, waardoor de mentaal al niet sterke groep nog meer verkrampt gaat voetballen. Wanneer het bestuur in de match tegen Standard ook nog eens een tifo van de Ultra’s verbiedt, neemt het gemor op de tribunes toe.

Het is ook het eerste wat de nieuwe trainer Philippe Clement opmerkt bij zijn terugkeer in Genk, dat zijn spelers in de eerste plaats met inzet en lef de steun van het publiek moeten terugwinnen, omdat dat altijd de kracht van RC Genk is geweest in zijn thuiswedstrijden. Maar ook Clement ziet snel dat dat geen makkelijke opdracht is, met zo veel gekwetste of uit vorm zijnde spelers, een motor op het middenveld die maar niet wil aanslaan en veel te weinig aanvoer via de flanken.

Wintermercato

De wintermercato doet het gemor op de tribunes en in de wandelgangen toenemen. Dat een paar spelers waar Genk op aasde, niet komen, en Patrick Janssens op de laatste transferdag enkel Dieumerci Ndongala haalt, een speler zonder wedstrijdritme die ook qua profiel niet echt het Genkse DNA uitstraalt, wordt hem niet in dank afgenomen.

Dat net die Ndongala, ook op Mouscron al redder in nood, vrijdag met een sterke invalbeurt Genk naar de vijfde plaats brengt, kan Janssens niet meer helpen. Wanneer de gewonnen wedstrijd tegen Zulte Waregem afgefloten wordt, is zijn ontslag al bekend. Ook de kwalificatie voor de bekerfinale vond plaats drie dagen nadat het bestuur Erik Gerits contacteerde om de nieuwe CEO te worden.

Het was dus niet de sportieve uitkomst van de wintermercato die doorslaggevend was bij het doorsturen van Janssens, geeft Genkvoorzitter Peter Croonen vrijdagavond toe. ‘Het gaat om een verandering van koers waarvoor een nieuwe schipper nodig is, iemand die de verbindingsman kan zijn voor de hele regio.’ Janssens wordt ook verweten te weinig warmte te tonen in een regio waar een zachte aanpak als heel belangrijk wordt beschouwd. Die warmte kan de nieuwe CEO wel geven. Gerits kan bij wijze van spreken alle aanwezigen in het stadion en de business seats met naam en voornaam aanspreken. Het is ook een taak die hij voor zich weggelegd ziet, mensen samenbrengen, meer dan belangrijke strategische keuzes maken. ‘Ik wil de mayonaise zijn die iedereen binnen deze club aan mekaar doet plakken. Ik heb niet alle talenten, maar ik wil en kan mensen wel samenbrengen’, verwoordde hij het vrijdagavond.

Met een nieuwe trainer die door iedereen op handen wordt gedragen, Pozuelo die Genk weer aan ideeën helpt, en een bekerfinale als boost, lijken alle puzzelstukjes bij Genk net op tijd op hun plaats te vallen. Dus zal, een beetje geholpen door de plotse sportieve ommekeer, de nieuwe CEO bij zijn rondgang in de club weer gelukkige gezichten zien, die allemaal één ding hopen: dat KRC Genk weer wordt wat het een groot gedeelte van zijn 30-jarig bestaan is geweest, namelijk FC Limburg.

Reageren op dit artikel kan u door een e-mail te sturen naar lezersbrieven@knack.be. Uw reactie wordt dan mogelijk meegenomen in het volgende nummer.

Partner Content