‘Ik moet voelen dat ik belangrijk ben voor een trainer’

© belgaimage - jasper jacobs
Matthias Stockmans
Matthias Stockmans Redacteur van Sport/Voetbalmagazine en Knack Focus.

Zinho Gano (24) leek deze zomer op weg naar Standard, maar Philippe Clement snoepte hem af net voor de neus af van zijn voormalige leermeester. Bij KRC Genk moet Gano, ondanks een ‘mislukt’ avontuur bij Oostende toch goed voor 15 goals in de vorige campagne, de nieuwe aanvalsleider worden.

‘Heb je gezien hoe we voetbalden? Man, ik kijk er zo naar uit daartussen te staan.’ We zijn daags na de voetballes die KRC Genk gaf op het veld van Lokeren en Zinho Gano, nieuwe spits van de Limburgers, kan zijn enthousiasme niet wegsteken wanneer we hem ontmoeten in de catacomben van de Luminus Arena. In gedachten ziet hij, de boomlange spits die vorig seizoen lange tijd de topschutterslijst aanvoerde in onze Jupiler Pro League, zich al als bazooka van dat performante Genkse vuurpeloton. Enkele dagen later zal Gano in de Europese terugwedstrijd tegen Fola Esch zijn eerste basisplaats bekronen met een eerste officiële goal voor zijn nieuwe club.

Financieel en sportief lagen de projecten van Genk en Standard dicht bij elkaar. Eigenlijk was het logischer om voor Standard te kiezen.

Zinho Gano

Philippe Clement weet waarom hij de jonge Mechelaar er absoluut bij wilde. ‘Met de sportieve cel kwamen na vorig seizoen tot de conclusie dat we een targetspits nodig hadden om de volgende stap te zetten’, legde de T1 van Genk begin juli uit bij de transferofficialisering. ‘Vooral tegen ploegen die een laag blok zetten of wanneer we eens de lange bal moeten hanteren. Zinho heeft een uniek profiel: hij kan de bal bijhouden, is kopbalsterk, goed in de zestien en heeft nog snelheid en scorend vermogen. Dat zijn véél kwaliteiten. In het buitenland wordt veel geld gevraagd voor dat soort jongens.’

Carrièreplan

Dat de tandem Clement-Gano perfect werkt, bewees de samenwerking begin vorig seizoen bij Waasland-Beveren. De Wase fusieclub serveerde sprankelend voetbal en na drie speeldagen stond Gano al met vier rozen achter zijn naam. Het sprookjeshuwelijk bleek van korte duur. Twee goals van Gano op Oostende trokken Marc Coucke en Luc Devroe over de streep: na amper drie speeldagen verhuisde de spits voor twee miljoen euro naar de kust. Tot daar het happy gedeelte van het verhaal. Nadien volgde storm op zee.

‘Ik was gecharmeerd door Coucke en de stabiliteit die KVO uitstraalde’, vertelt Gano. ‘Ik kreeg een mooi contract, maar toch kan je moeilijk beweren dat ik voor het geld koos. Dan was ik wel ingegaan op de aanbiedingen uit Engeland – waar ik vier keer zoveel kon verdienen – of van Gent en Anderlecht, die heel concreet waren. Ik wilde bevestigen bij een hoger aangeschreven ploeg waar ik bijna zeker wist dat ik zou spelen. Om vervolgens de stap naar het buitenland te zetten. Dat was het plan.’

Liep dat even anders.

Zinho Gano: ‘Dat weet je maar achteraf natuurlijk. Voor hetzelfde geld was ik bij KVO op hetzelfde elan doorgegaan als bij Waasland-Beveren en was ik topschutter geworden.’

Je passage daar wordt bestempeld als mislukt, maar de cijfers zijn best goed.

Gano ( knikt): ‘Mijn cijfers zijn bijna altijd goed geweest in mijn carrière. Vorig seizoen kwam ik in totaal aan vijftien goals en een handvol assists in 37 matchen. Dat is niet slecht, zeker als je het aantal minuten bij KVO in acht neemt.’ ( Gano startte in 21 van de 37 matchen, nvdr)

Welk gevoel hou je zelf over aan het voorbije seizoen?

Gano: ‘Met Yves Vanderhaeghe liep op persoonlijk vlak alles vlot, jammer genoeg vielen de resultaten wat tegen en koos Coucke voor een trainerswissel. Met Adnan Custovic boterde het minder, we hadden enkele discussies. Daarop volgde een moeilijke periode. Het liep zo goed, ik was topschutter en had een duidelijk carrièreplan voor ogen. Als dat dan gedwarsboomd wordt, komt dat hard aan.’

Je bent iemand die veel vertrouwen en warmte moet voelen van een coach, niet? Mannen zoals Stijn Vreven en Philippe Clement, die veel tijd in jou steken.

Gano: ‘Dat klopt. Met Cedo Janevski ( in het seizoen 2016/17 bij Waasland-Beveren, nvdr) had ik dat ook. Ik moet voelen dat ik belangrijk ben voor een trainer. Dan zal ik dat ook willen tonen.’

Hoe bepalend was Clement in je keuze voor Genk?

Gano: ‘Heel bepalend. Ik had veel keuze, uit binnen- en buitenland. Maar ik heb ondertussen geleerd dat het heel belangrijk is dat de trainer achter jou staat. Daarom werd het Genk.’

Trainers zonder masker

Je transfer naar Genk was een verrassing, want je zat al in verregaande onderhandelingen met Standard.

Gano: ‘Ik heb met Olivier Renard en Michel Preud’homme enkele zeer positieve gesprekken gevoerd. Financieel en sportief lagen de projecten van Genk en Standard dicht bij elkaar. Eigenlijk was het logischer om voor Standard te kiezen, want op dat moment was de concurrentie op mijn positie daar veel kleiner. Enkel Renaud Emond liep daar als diepe spits en zelfs hij heeft niet het profiel van targetman. Bij Genk lopen er vier spitsen rond, maar oké, concurrentie schrikt mij niet af en ik heb veel vertrouwen in Clement.’

Zinho Gano: 'Romelu Lukaku en ik zijn beiden spelers die zich niet laten beïnvloeden door negatieve commentaren.'
Zinho Gano: ‘Romelu Lukaku en ik zijn beiden spelers die zich niet laten beïnvloeden door negatieve commentaren.’© belgaimage – jasper jacobs

Heb je nog iets moeten uitpraten met hem na je plotse vertrek vorige zomer bij Waasland- Beveren?

Gano: ‘Neen. Hij was toen uiteraard niet zo blij met dat nieuws, maar hij was wel de eerste die belde om me succes te wensen toen de transfer naar Oostende rond was. Ik ben toen eerlijk geweest: ik heb meteen gezegd dat ik een stap hogerop wou. Dat was altijd al mijn bedoeling, toen ik bij Waasland-Beveren tekende had ik tegen de voorzitter duidelijk gezegd dat ik twee jaar wou spelen en dan een volgende stap zetten. Er zat trouwens een opstapclausule in mijn contract, ze konden mij dus niet houden. Ik denk dat Clement daar aanvankelijk niet van op de hoogte was.’

Ik loop gemiddeld elf kilometer per match: héél veel voor een spits. Je kunt dus niet zeggen dat ik geen inzet toon.’ Zinho Gano

Je kent Clement eigenlijk al van bij de beloften van Club Brugge.

Gano: ‘Klopt. In mijn laatste seizoen daar werd ik topschutter met veertig goals. Toch kreeg ik geen kans bij het A-team, dus verkoos ik een uitleenbeurt aan Lommel. Bij Club heb ik verschillende trainers meegemaakt: Georges Leekens, Christoph Daum, Adrie Koster en Juan Carlos Garrido. Sommige geloofden in mij, sommigen niet.’

Wat maakte dat Clement vorige zomer op korte tijd zoveel rendement uit jou haalde?

Gano: ‘Vertrouwen. Pas op, dat betekent niet dat je altijd lief bent voor elkaar. Bij Lommel clashten Vreven en ik geregeld op training. Ik herinner me nog goed dat hij me na een openlijke ruzie eens apart nam in zijn kantoor en vertelde dat hij die attitude wist te waarderen. Zo zag hij het graag. Ik had een goede communicatie met hem, ook buiten het veld. Dan ga je meer doen voor je coach, dat extra metertje lopen. Met Clement heb ik dat ook. Je weet wat je aan die mensen hebt, ze zetten geen masker op en communiceren direct.’

Was het bij Waasland-Beveren onder Clement anders spelen dan onder Vreven?

Gano: ‘Het is simpel: ik werd gewoon beter bediend. Met Morioka achter mij liep dat als vanzelf, wij hadden meteen een klik. Ik heb goeie looplijnen, vind ik van mezelf, als die ballen dan juist komen, krijg je veel scoringsmogelijkheden. Op de flanken hadden we ook Ampomah die veel creëerde.’

Nochtans herinneren we ons een serieuze scheldtirade van jou tegenover Ampomah.

Gano ( grinnikt): ‘Dat was thuis tegen KV Mechelen. Ik was héél kwaad, ja. Ik stond helemaal alleen voor doel, hij moest die bal afgeven. Diezelfde avond heeft Nana mij bijna wenend gebeld om zich te excuseren. Ach, ik heb hem graag en hij beschouwt me een beetje als zijn grote broer. Zulke woordenwisselingen moeten kunnen, dat valt onder het label ‘winnaarsmentaliteit’. Eens je van het veld komt, is dat vergeten.’

Merk je andere accenten in het concept van Clement nu hij een betere ploeg coacht?

Gano: ‘Neen, het is zeer gelijkaardig aan wat hij bij Waasland-Beveren vroeg. Als ik op het veld sta, wordt er natuurlijk iets maar aanvoer van de flanken gevraagd. Die automatismen moeten nog wat groeien, maar ik heb er alle vertrouwen in dat dat los zal lopen. Hier zit zoveel kwaliteit in de groep, dat merk je meteen op training en dat zag je al in de wedstrijden tot nog toe.’

Je hebt nu tovenaars als Pozuelo en Trossard achter of naast je. Van het beste waarmee je al op een veld stond?

Gano: ‘Toch wel. Maar bij Club destijds was ik zeer onder de indruk van Nabil Dirar. Toen nog als flankaanvaller. Van Víctor Vázquez ook, een beetje eenzelfde type als Pozuelo. Bij Waasland-Beveren had ik met Morioka en Siebe Schrijvers een goede klik.’

Maatje Lukaku

In hoeverre ben jij nu een andere speler dan bij de beloften van Club destijds?

Gano: ‘Ik ben veel steviger geworden. En ik kan al beter mijn concentratie 90 minuten volhouden. Dat was lange tijd een werkpunt. Ik had vroeger te vaak momenten waarop mijn focus verslapte of waarbij ik mijn armen te veel liet zakken als het even niet liep.’

Hoe werk je daaraan?

Gano: ‘Vooral Vreven hamerde daar op. Als ik de bal verloor of een kans miste, moest ik meteen weer het spel hervatten en niet eerst drie seconden lopen mokken. Clement zei ook al dat ik vooral de perceptie tegenheb, want ik loop gemiddeld elf kilometer per match: héél veel voor een spits. Je kunt dus niet zeggen dat ik geen inzet toon. Het heeft met mijn lichaamshouding te maken – beetje hoofd naar de grond. Dat had ik lange tijd niet door. Het is al veel beter dan vroeger, maar het kan nog beter.’

Die lichaamshouding en de perceptie die dat wekt, heb je gemeen met Romelu Lukaku. Een goede vriend en ex-ploegmaat van jou, niet?

Gano: ‘Ja, we hebben samen een heel mooie periode meegemaakt bij de jeugd van Lierse. We speelden er samen in de spits en maakten elk een vijftigtal goals. We horen of zien elkaar nu minder, maar het contact is er nog. Hij kreeg ook al zijn deel van de kritiek, maar we zijn beiden types die zich niet laten beïnvloeden door die negatieve commentaren. Integendeel, we proberen daar positieve energie uit te halen. Ondanks al die kritiek maken zowel hij als ik seizoen na seizoen onze doelpunten, dat bewijst toch onze mentale kracht. Er zijn genoeg jongens die daaronder zouden bezwijken. Voetbal wordt niet alleen met de voeten gespeeld, je moet mentaal ook sterk zijn. Je moet tegen jezelf blijven zeggen: ik kan het! Ik weet dat ik altijd goals zal blijven maken.’

Kijk je soms naar je statistieken om jezelf op te peppen?

Gano: ‘Ik moet niet kijken, ik ken ze uit het hoofd ( lacht). Ik ben nu 24 jaar en ik heb een stuk of veertig goals in de Jupiler Pro League, dat is mooi. Ook die Gouden Stier op mijn rug vorig seizoen maakte me fier. Ik heb daar toch bijna een half jaar mee rondgelopen.’

Als je Lukaku nu bezig ziet, wat valt je dan het meeste op in vergelijking met de puber die jij kende?

Gano: ‘Goh, een echte verrassing is zijn evolutie niet. Toen we twaalf jaar waren, bleef hij soms bij mij thuis logeren, ik herinner me dat hij toen al sit-ups zat te doen… om 8 u, tijdens de vakantie. Ongelooflijk hoe gemotiveerd hij al was. Ik ben blij voor hem dat hij zijn dromen waarmaakt.’

Zinho Gano: 'Vroeger had ik te vaak momenten waarop mjin focus verslapte. Nu kan ik al beter mijn concentratie 90 minuten vasthouden.'
Zinho Gano: ‘Vroeger had ik te vaak momenten waarop mjin focus verslapte. Nu kan ik al beter mijn concentratie 90 minuten vasthouden.’© belgaimage – jasper jacobs

Mijn thuis is…

Het cv van Zinho Gano oogt indrukwekkend gezien zijn prille leeftijd. Eerste stapjes bij SK Kampenhout, dan Lierse, Westerlo, beloften van Club Brugge, uitleenbeurten aan Lommel en Moeskroen, vervolgens Waasland-Beveren, Oostende en nu KRC Genk. Heel veel verhuizen ook, tegenwoordig betrekt hij een appartement in Hasselt. Waar voelt Gano zich eigenlijk thuis? ‘Een echte thuis heb ik nooit gehad, dus heb ik er nu ook minder moeite mee om te verhuizen. In mijn jeugd heb ik lang bij mijn oma in Kampenhout gewoond, zij en mijn opa hebben me in feite opgevoed. Daarna trok ik een tijdje bij mijn moeder in, maar op mijn vijftiende tekende ik bij Club Brugge en zat ik daar enkele jaren op internaat. Op mijn achttiende ging ik voor het eerst alleen wonen in Brugge. Bij mijn uitleenbeurt aan Lommel verhuisde ik kortstondig naar Limburg, maar in de periode bij Moeskroen bleef ik in Brugge wonen. Bij Waasland-Beveren had ik een appartement in Antwerpen. Eigenlijk beschouw ik dat nog het meeste als thuis, aangezien ik daar de meeste vrienden heb en het niet ver is van Mechelen, waar mijn familie woont. Maar je kunt wel stellen dat ik België ondertussen aardig ken.’

Op zijn paspoort staat de dubbele nationaliteit: langs vaderskant liggen de roots van Zinho Gano in Guinee-Buissau. ‘Maar daar heb ik niet zoveel mee, mijn vader was tijdens mijn jeugdjaren niet echt aanwezig. Een paar jaar geleden keerde hij zelfs terug naar Afrika, maar ik vernam onlangs dat hij weer in België is. Ik zal hem eens opzoeken, we zien dan wel hoe dat loopt.’

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier

Partner Content