Lokeren wilde te allen prijze eens niét zijn competitiestart missen, want dat bleek de voorbije twee seizoenen telkens nefast voor de rest van de campagne. Daarvoor mikte het op continuïteit – Rúnar Kristinsson kreeg nog voor play-off 2 een contractverlenging – en een snelle afhandeling van het transferhuiswerk. De voorbereiding beloofde veel goeds: aan de defensieve organisatie die er al stond, wist Kristinsson offensieve efficiëntie te koppelen. Lokeren haalde meermaals zwaar uit. Groot was dan ook de verbazing, zowel intern als extern, toen de Waaslanders op de openingsspeeldag weggeblazen werden door Club Brugge (0-4). Vooral het totale gebrek aan weerbaarheid en de nogal hulpeloze houding van Kristinsson aan de zijlijn brachten het bestuur aan het twijfelen: het IJslandse clubicoon had goede ideeën, maar kon ze niet altijd overbrengen op zijn groep. Hij miste punch in woord en daad. Iets wat Peter Maes te over heeft, bovendien was de Limburger vrij. Zo kwam het dat voorzitter Roger Lambrecht zijn succescoach al na twee speeldagen opnieuw aan boord haalde -daarbij aangespoord door STVV, dat ook op Maes aasde.
De start tegen Mouscron bleek moeilijk, maar gaandeweg keerde de scherpte terug in de spelerskern, die klaarblijkelijk een roeper naast de lijn nodig heeft om gefocust aan een match te beginnen. Tegen Waasland-Beveren en Eupen leverde dat vervolgens een zes op zes op. Maes hamert op meer beweging zonder bal en meer lef om initiatief te nemen. Opvallend is bijvoorbeeld de manier waarop de backs nu hoger postvatten of de middenvelders mee inschuiven. Ook de passing verloopt strakker en directer, waardoor Lokeren meer tempo kan ontwikkelen en zo eindelijk tot scoren komt. In dat nieuwe Lokeren vielen enkele slachtoffers. Vleugelverdediger Tracy Mpati, onder Kristinsson nog titularis, verdween uit de selectie, en ook de Nederlanders Luciano Slagveer en Guus Hupperts worden door Maes (voorlopig) te licht bevonden. Ook Tom De Sutter zal zich moeten herpakken en meer dynamisme tonen. Maes heeft een voorkeur voor aanvallers die diepgang creëren, zo kwamen de ‘vergeten’ Lewis Enoh en de verguisde Marko Miric weer in beeld.
NIEUWE GEZICHTEN Samy Kehli
Eindelijk een opvolger voor Hans Vanaken,werd getoeterd na de oefencampagne die nieuwkomer Samy Kehli afwerkte. De van Roeselare overgenomen Fransman etaleerde in zijn eerste wedstrijden immers dezelfde kwaliteiten: uitstekende vista, de techniek om een bal bij te houden en de gave om in één tijd een speler voor doel te zetten. Tegen Club Brugge en Kortrijk voetbalde Kehli echter onherkenbaar en men vroeg zich af of hij het tempo in de JPL zou aankunnen. Maar onder Peter Maes was hij tegen Waasland-Beveren en Eupen bepalend, nu nog nadrukkelijker aanwezig zijn in het spelbeeld.
Robin Söder
De kwieke Zweed werd tot dusver geremd door blessures. Meteen ook de grootste handicap van de blessuregevoelige aanvaller. Maar eens fit kan Robin Söder uitgroeien tot revelatie en publiekslieveling. De jongste Zweedse belofte-international ooit koppelt doorzettingsvermogen aan intelligente looplijnen en efficiëntie in zijn acties. Hij kan op de flank uitgespeeld worden vanwege zijn snelheid en diepgang, maar lijkt op zijn best centraal, wanneer hij rond een targetspits kan zwerven of loerend op de counter.
Jakov Filipovic
Door het vertrek van Branislav Ninaj en de blessure van Joher Rassoul zat Lokeren plots krap in de achterlinie, hoewel de Belgische belofte-international Arno Monsecour achteraan nooit ontgoochelde. Jammer genoeg voor hem ziet het ernaar uit dat met Jakov Filipovic een nieuwe vaste partner voor Mijat Maric is gevonden. De drievoudige Kroatische international toonde zich bij zijn debuut een sobere en secure verdediger. Verwacht wordt dat Maes Rassoul eerder als middenvelder zal uitspelen, zeker na het vertrek van Koen Persoons.
Stefano Marzo
Het idee was om Stefano Marzo op de rechterflank te koppelen aan Luciano Slagveer: beide spelers werden weggeplukt bij Heerenveen, waar ze bewezen zeer complementair te zijn. Slagveer wist echter niet te overtuigen – niet genoeg grinta en lef – en Marzo leek slachtoffer te zullen worden van de trainerswissel. Onder Kristinsson startte de Limburgse rechtsback nog tweemaal in de basis, maar Maes liet hem uit de selectie voor de match tegen Mouscron. Ondertussen lijkt Marzo de nieuwe trainer wel overtuigd te hebben met zijn goed positiespel en inzet.
Peter Maes
Na twee speeldagen, met een nul op zes en nul gemaakte doelpunten, werd Kristinsson doorgestuurd. Met Maes werd een oude bekende ingehaald die Lokeren tussen 2010 en 2015 drie keer naar play-off 1 loodste, Europees voetbal bracht en aan twee bekers hielp. Maes wilde in de eerste plaats meer dynamisme en durf van zijn ploeg zien. Zonder bal moest er veel meer beweging zijn en de passing moest directer verlopen. Tegen Mouscron werd dat nog niet meteen opgepikt, maar nadien tegen Waasland-Beveren en vooral Eupen, bleek dat er alvast voldoende voetballend vermogen in deze selectie schuilt.
DOELPUNTENMAKERS
Marko Miric 2
Samy Kehli 1
Stefano Marzo 1
Robin Söder 1
Mehdi Terki 1
OUT
Ninaj (Osmanlispor, Tur), Persoons (OH Leuven), Bolbat (Sjachtar Donetsk, Ukr), Ngolok (Aris Limassol, Cyp), Melnjak (NK Domzale, Svn), Slagveer (FC Twente, Ned), Copa (OH Leuven).
17
gele kaarten verzamelde Lokeren in de eerste vijf competitiewedstrijden, daarmee is het de ‘vuilste’ ploeg van deze competitiestart. Een flink deel daarvan vielen er nog onder het bewind van Rúnar Kristinsson, die nochtans een gebrek aan grinta verweten werd. Veel heeft wellicht te maken met het feit dat Lokeren in zijn eerste vier wedstrijden vooral achter de bal diende te lopen.
MATTHIAS STOCKMANS
