Ontelbare uren spendeert Cédric Van Branteghem voor zijn nieuwe job in het vliegtuig. Veel vluchten gaan ook richting Stockholm. Daar wonen hij en zijn Zweedse vrouw Louise Fredriksson (37), met wie hij in 2009 trouwde, zowat de helft van het jaar – de andere helft in Lovendegem -, en daar lopen ook hun dochters Julia (6) en Ebba (3) school.

Ook zijn vrouw, een ex-atlete, heeft tegenwoordig een functie in de atletiek, onder meer in de Memorial. ‘Met haar team is Louise verantwoordelijk voor de regie. Hetzelfde doet ze voor de Diamond Leaguemeetings van Rabat, Sjanghai en Stockholm. Ook zij heeft dus een succesvolle carrièreswitch gemaakt.’

Ondanks zijn hectische job maakt Van Branteghem, die intussen vlot Zweeds praat, tijd vrij voor zijn gezin. ‘Zij hebben mij nodig, maar ik hen ook. Een hele dag geen gsm- oproepen of mails beantwoorden: no problem. Je moet soms eens volledig ontkoppelen’, aldus de nog altijd vrij scherpe ex-atleet.

’70 kilo, drie kilo líchter dan tijdens mijn carrière, wegens minder spieren. Ik leef rap, maar eet gezond, drink nooit frisdrank – alleen een goed glas wijn -, én ik sport zeker tweemaal per week: lopen en fietsen met vrienden – of soms om negen uur ’s avonds op de rollen. Het competitiebeest in mij is wel verdwenen: ik hoef niet meer een bepaalde tijd of gemiddelde snelheid te halen. Het plezier staat nu voorop, want die speelsheid wil ik door mijn job niet volledig kwijtraken. Al heb ik wel nog doelen: een volledige triatlon afwerken, of de Vasaloppet, de bekende, 90 km lange langlaufwedstrijd in Zweden. Al moet ik dan eerst leren langlaufen.’ (lacht)