Omar El Kaddouri was anderhalf jaar ploegmaat van Mertens bij Napoli en zag de Rode Duivel uitgroeien tot een sensatie in de Serie A.
Omar El Kaddouri: ‘Ik vond Dries niet in zijn gewone doen op het WK. Vooral omdat hij op rechts moest spelen. Bij Napoli speelt hij meestal op links en van daaruit kan hij naar binnen snijden. Op rechts moet hij zijn flank aflopen en voorzetten. Dat is minder zijn ding. Maar hij heeft zich naar die rol geschikt en hij heeft zich opgeofferd voor het team. Op zijn beste positie zou hij misschien nog meer impact gehad hebben op het spel van de Belgen. Maar ik moet geen tekening maken bij zijn doelpunt tegen Panama. Ik kijk er al lang niet meer van op. Het is Dries hé… Zo heeft hij er al veel gemaakt in Italië. In het begin was hij niet altijd titularis onder Rafael Benítez. Hij koos afwisselend voor Dries en Lorenzo Insigne. Al had Benítez volgens mij meer vertrouwen in Insigne. Maar Dries mokte niet en bleef met iedereen plezier maken. Hij zei vaak dat er in het leven ergere dingen zijn dan op de bank te zitten. Maar hij zat er wel verveeld mee. Af en toe moest het eruit. Als hij inviel en scoorde, dan kon hij de coach met zijn ogen neerbliksemen. ( lacht) Het heeft even geduurd, maar toen Gonzalo Higuaín naar Juventus vertrok en Arek Milik uitviel met een zware blessure, is hij echt kunnen ontploffen.
Op zijn beste positie zou hij nog meer impact gehad hebben op het spel van de Belgen.’ Omar El Kaddouri
‘Wellicht zal Dries ooit vertrekken bij Napoli, maar ik zie hem niet naar een andere Italiaanse ploeg gaan. Hij zou het de supporters niet aandoen om in Italië een ander shirt te dragen. Het wordt het buitenland of bij Napoli blijven. Dries houdt van Napels en de Napolitanen houden van hem. Ik denk dat ze zich in hem herkennen. Ze zien Dries als een stadsgenoot, niet meer als een Belg. In de groep zijn er spelers die al jaren bij Napoli voetballen, maar geen fatsoenlijke zin kunnen maken in het Italiaans. Dries kan zelfs wat brabbelen in dat vettige Napolitaanse dialect. Dan maak je je natuurlijk populair.
‘Dries ligt ook heel goed in de groep – zijn positivisme werkt aanstekelijk. Hij kan met iedereen een praatje maken en hij vraagt altijd hoe het thuis gaat met de familie. Omdat Koulibaly, Ghoulam, Dries en ik allemaal Frans spraken, trokken we vaak met elkaar op. Dries en ik hadden zoveel raakpunten dat we wel vrienden moesten worden. Hij is van Leuven, ik van Brussel. We hebben zelfs op verschillende tijdstippen op de Topsportschool in Leuven gezeten. In het begin hield ik mij nog in en durfde ik geen grappen te maken over zijn lengte. Maar nu houd ik mij niet meer in. Ik lachte hem uit als hij weer eens gekoppeld werd aan een mascotte die groter was dan hij. Of ik jende hem met zijn Frans. Daar zit namelijk wat haar op. Omgekeerd maakte hij grapjes over mijn lokken en over mijn roots. Het soort grappen dat een Maghrebijn en een Belg maken als ze samen dollen. De rest mag iedereen zelf invullen…’
