Delfine Persoon versus Katie Taylor, één tegen twee op de wereldranglijst: de bokswereld wil het,

maar moet (even) wachten.

‘We willen het graag en zijn er ook klaar voor, maar we hebben niet de indruk dat Katie Taylor staat te springen om tegen ons te boksen’, zegt Filiep Tampere, manager/trainer van Delfine Persoon, die sinds haar debuut (mei 2009) 40 van haar 41 kampen won. Eén keer stapte ze als verliezer uit de ring, in 2010, toen ze de ochtend van haar kamp in het ziekenhuis met buikgriep, diarree en uitdrogingsverschijnselen aan een infuus werd gelegd. Ze had zelf kaarten verkocht en wilde haar supporters niet ontgoochelen door níét te boksen…

Sinds de West-Vlaamse in 2014 de WBC-wereldtitel pakte, werd ze zes keer uitgedaagd. Geen verstoppertje spelen, maar boksen. En winnen. Ook onlangs, in november, toen ze na een operatie aan de beide handen en een inactiviteit van elf maanden de maat van Myriam Dellal nam. De kamp werd met meer dan gewone belangstelling gevolgd in Bray (Ierland), waar olympische kampioene (2012) Katie Taylor in 2016 naar de profs overstapte en na 8 kampen droomt van de wereldtitel. ‘Dan zal ze eerst mij moeten verslaan’, vertelde Persoon.

Taylor is een buitenbeentje, die bij de nationale jeugdploegen van Ierland… voetbalde. In 2006, amper 19 jaar, debuteerde ze bij de nationale vrouwenploeg tijdens een WK-kwalificatiewedstrijd. Maar boksen was haar eerste liefde. In de herfst van 2009 speelde ze haar laatste interland om zich optimaal op de Spelen in Londen voor te bereiden.

KT, The Bray Bomber of Simply the Best – aan bijnamen geen gebrek – droomt van de wereldtitel bij alle boksbonden, maar Persoon staat nog altijd in de weg. In de Ierse media wordt gespeculeerd over een kamp tegen Holly Holm, een (ex-)MMA-vechter, of de Argentijnse Victoria Bustos, het nummer drie op de wereldranglijst. In West-Vlaanderen denken ze daar anders over. ‘Wij hopen om ergens in mei of juni tegen Bustos te kunnen boksen.’