Terugkeer uit ballingschap

© photonews

De verwachting was dat de carrière van Frankie Vercauteren zich van de oevers van de Wolga naar die van de Nijl zou verplaatsen. Maar kijk: uiteindelijk koos hij voor de Brugse reien.

Met zijn handtekening, die hem tot juni 2018 aan Cercle Brugge verbindt, verscheen Frankie Vercauteren op maandag 16 oktober weer op de Belgische radar. Sinds zijn korte ervaring bij KV Mechelen in de tweede helft van het seizoen 2013/14 waren we het spoor van de drievoudige Belgische kampioenenmaker (twee keer met Anderlecht, één keer met Racing Genk) een beetje bijster geraakt. Na eerdere exotische avonturen bij Al Jazira en enkele maanden bij Sporting Clube de Portugal was Vercauteren in juni 2014 naar Rusland vertrokken, naar toenmalig tweedeklasser Krylia Sovetov. Bijna tweeënhalf jaar later, in oktober 2016, stond de Brusselaar weer op de keien. Sindsdien was er nauwelijks nieuws over hem, buiten het feit dat hij zijn tijd verdeelde tussen België en Rusland, waar hij de meeste tijd woonde. De aankondiging van zijn komst naar Cercle, favoriet in 1B, was des te verrassender omdat Vercauteren zelf enkele dagen daarvoor nog had verklaard dat hij een nieuw buitenlands avontuur wel zag zitten. ‘Ik heb al twee aanbiedingen geweigerd’, zei hij. ‘Ik wacht nog op een geschikt voorstel uit het buitenland.’

Hoewel hij een wat norse en kille indruk geeft, heeft Vercauteren de voorbije jaren een echte avonturierziel gekregen. Financiële argumenten vanuit China of de Perzische Golf zouden hem zeker niet onbewogen gelaten hebben. Daarentegen was hij op zijn 61e niet klaar om zich in het onbekende te storten – in het verleden gaf hij ook altijd de voorkeur aan solide projecten.

Zijn ervaring aan de oevers van de Wolga was best mooi, ondanks de lange winterstop met een stage van ruim twee maanden in Turkije, wat niet echt zijn ding was. Ook nu nog pendelt Vercauteren geregeld heen en weer naar Samara om er privézaken te regelen. In België werd hij, gezien de recente trainerscarrousel, genoemd bij Gent en Oostende, en zelfs als opvolger van Ricardo Sá Pinto bij Standard. Maar hoewel makelaars zijn naam weleens lieten vallen, onderhandelde Vercauteren nooit over een terugkeer naar de Belgische velden. Tot Cercle in de dans sprong.

Egyptisch rommeltje

Nadat hij een voorstel van een Turkse club naast zich neer had gelegd, dacht men lange tijd dat de Brusselse trainer zich voor het eerst aan een Afrikaans avontuur zou wagen. Begin juli nam SC Zamalek, een reus van het Egyptisch voetbal, een eerste keer contact op met Vercauteren. Enkele weken later vloog die met een Belgische makelaar naar Caïro voor een verkennend gesprek in de lobby van de internationale luchthaven aldaar. Waren verder aanwezig: vijf makelaars, drie adviseurs van de club en de voorzitter voetbalzaken van Zamalek, de zoon van voorzitter Mortada Mansour, een bekende Egyptenaar met een lange arm, zowat de plaatselijke Berlusconi. Vercauteren heeft een informeel onderhoud met hen en begeeft zich vervolgens naar hotel Méridien.

Het project bevalt hem zeer, net als de ambitie van de club, die gewoonlijk meestrijdt om de hoogste bekroningen in Afrika. Vercauteren verwacht dat hij de dag erop zal rondgeleid worden om de luxueuze accommodaties van de club te bezoeken, maar hij hoort of ziet niemand. Hij keert dan maar terug naar zijn hotel en neemt de dag erop de terugvlucht. De totale afwezigheid van communicatie bekoelt zijn enthousiasme.

Drie weken later verschijnen de Egyptische bestuurslui weer op het toneel, ze willen Vercauteren de leiding geven over de eerste ploeg. Twee van zijn raadsmannen vliegen eind augustus naar Caïro om er de overeenkomst, die daar blijkbaar klaarligt, te bekrachtigen. In de verstikkende hitte van de hoofdstad treffen ze een echt rommeltje aan. Drie dagen en vier nachten onderhandelen ze in de kantoren van de club in de ambassadewijk. Er wordt een voorakkoord bereikt over de duur van het contract en het salaris. Vercauteren, die zich 3000 kilometer verder in Samara bevindt, doet een voorstel voor de technische staf, waartoe Glen De Boeck zou behoren. Dat voorstel wordt goedgekeurd. Dag na dag verhogen de bestuurslui van Zamalek de druk om tot een handtekening te komen. Maar Vercauteren hapt niet toe, want hij merkt dat het project eigenlijk maar een hoop broddelwerk is.

Voorzitter Mortada Mansour roept vervolgens de radio- en tv-stations bijeen en kondigt tegenover de 50 miljoen supporters aan dat hij een nieuwe coach heeft gevonden. Vercauteren, ontnuchterd door zijn raadsmannen, vertelt zijn makelaar ter plaatse dat hij een einde maakt aan de onderhandelingen. Het bestuur van Zamalek is uitzinnig van woede. ‘De onderhandelingen zijn gestaakt omdat saboteurs hem verteld hebben dat Egypte te lijden heeft onder terrorisme en dat christenen hier vervolgd worden’, beweert de voorzitter zowaar. Ahmed Hassan (ex-Anderlecht), die al lang in onmin leeft met Mansour, zou zelfs aan de basis liggen van die ommezwaai.

Kampioen spelen

Een dikke maand later, na een vakantie in Spanje, staat Frankie Vercauteren dus weer op het oefenveld. De man die droomde van een nieuw exotisch avontuur of van een Belgische traditieclub, bevindt zich enigszins verrassend bij Cercle Brugge. Een lang onderhoud met het bestuur van AS Monaco (sinds mei van dit jaar de nieuwe eigenaar van groen-zwart) deed de balans doorslaan. ‘Ik heb een heel goed gesprek met hen gehad over de visie en de structuur. Ik wil de samenwerking met Monaco benutten om Cercle beter te maken’, verklaarde hij op de persconferentie bij zijn aanstelling.

Op dinsdag 17 oktober voelde de ex-coach van Anderlecht weer gras onder de voeten, met een dubbele trainingssessie aan de zijde van zijn nieuwe rechterhand, Vincent Euvrard, ex-coach van Cercle.

Vercauteren, een enorme perfectionist die zelf graag de voorbereiding organiseert, komt nu midden in het seizoen bij een club die maar één doel heeft: kampioen spelen. Ook al leeft het er nog niet echt, de middelen zijn wel aanwezig: het budget bedraagt 8 miljoen euro. ‘Ik verkies een plekje in de schaduw’, zegt Vercauteren, al is het wel de bedoeling om de tweede club van Brugge snel weer voor het voetlicht te plaatsen.

door Thomas Bricmont – foto Photonews

Reageren op dit artikel kan u door een e-mail te sturen naar lezersbrieven@knack.be. Uw reactie wordt dan mogelijk meegenomen in het volgende nummer.

Partner Content