Hoog tijd wordt het dat alle nevelsluiers worden weggeblazen en er plaats komt voor de echte realiteit, zegt Jacques Sys over de overstap van Marc Coucke naar RSC Anderlecht.
De vragen die er gerezen zijn nadat verzekeringsmakelaar Peter Callant verrassend KV Oostende overnam, heeft de club zichzelf toe te schrijven. In zijn pogingen om KVO te verkopen, schermde de huidige voorzitter Marc Coucke met acht pistes, waaronder die van Manchester City. Dat klonk blufferig en dat laatste zelfs redelijk lachwekkend. Uiteindelijk kwam Coucke terecht bij Peter Callant, een vriend van hem en een man die niet de reputatie heeft wind te verkopen. Alleen lijkt het onwaarschijnlijk dat Callant, actief in een wereld met zeker geen buitensporige winstmarges, de financiële slagkracht bezit om eigenaar van KVO te worden. Nu Coucke ook negen procent van de aandelen mag houden, is het ondoorzichtig welke constructie er werd uitgewerkt. Dat geeft voer voor allerhande speculaties. Dat Callant een stroman van Coucke zou zijn bijvoorbeeld. Wat vorige week in de Versluys Arena werd opgevoerd, noemde iemand een stukje straattheater.
KVO en Coucke hadden al die achterdocht resoluut de kop kunnen induwen
KV Oostende en Marc Coucke hadden al die achterdocht resoluut de kop kunnen induwen. Bijvoorbeeld door cijfers op tafel te gooien en op alle gebied voor helderheid te zorgen. Dat gebeurt niet. Zoals eigenlijk veel in een sfeer van onduidelijkheid baadt. De integere manager Luc Devroe deed zaterdagavond zijn best om zo overtuigend mogelijk te verkondigen dat er wat hem betreft over een vertrek naar Anderlecht nog niet is gesproken. Amper iemand die dat gelooft. Maar het is voor Devroe op dit moment moeilijk om iets anders te beweren.
Hoog tijd wordt het dat alle nevelsluiers worden weggeblazen en er plaats komt voor de echte realiteit. Deze soap heeft veel te lang geduurd. In afwachting daarvan toonde KV Oostende tegen een slap Anderlecht mentale veerkracht. En tweette Marc Coucke vanuit zijn vakantieadres in Dubai onder meer dat de supporters van Anderlecht op zijn inzet kunnen rekenen om te proberen mooie tijden terug te brengen.
Natuurlijk zal de aanwezigheid van Marc Coucke niet volstaan om Anderlecht weer op de rails te krijgen. Na de ontluisterende vertoning tegen KV Mechelen had Hein Vanhaezebrouck zijn manschappen streng toegesproken. Hij verklaarde achteraf dat iedereen de les nu wel begrepen had. Maar met woorden alleen praat je niet recht wat krom is. Na zaterdag kan Vanhaezebrouck alleen maar constateren dat zijn boodschap niet aankwam. Toch bleef hij ongemeen scherp tegen zijn spelers ingaan. Vanhaezebrouck moet er alleen over waken dat hij een spelersgroep zonder mentale weerbaarheid niet nog meer onder de grond duwt.
Anderlecht mist beleving en bezieling. Toen het in Oostende, bij een 2-0-achterstand, na een halfuur een hoekschop kreeg, slofte Kenny Saief zo traag naar de cornervlag dat je dacht dat de ploeg tijd aan het winnen was. Paars-wit had tijdens de wintermercato nood aan een verdediger en een spits, maar trok met Ryota Morioka een heel ander type middenvelder aan dan de vertrokken Sofiane Hanni. Je kan dat in de gegeven omstandigheden moeilijk Herman Van Holsbeeck aanwrijven. Anderlecht, zo blijkt uit jaarcijfers, is op dit moment niet echt een rendabel voetbalbedrijf.
Vol kronkels zit deze competitie. Club Brugge pakte na het gelijkspel op Waasland-Beveren amper zes punten in de laatste vijf matchen en slaagt er niet langer in de nul te houden, iets wat voor de winterstop in acht competitiewedstrijden (op 21) wel lukte. Club incasseerde toen negentien tegendoelpunten, nu zijn dat er tien in vijf matchen. De bekerwedstrijden buiten beschouwing gelaten.
Normaal wordt zo’n karige oogst afgestraft. Behalve in een competitie waarin de concurrentie keer op keer faalt en alleen AA Gent (37 punten op 51 onder Yves Vanderhaeghe) op een kampioenenritme draait. Opmerkelijk is ook het parcours van Glen De Boeck bij KV Kortrijk: 25 op 36. Evenveel als Club Brugge in dezelfde periode.
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
