Zaterdag zullen alle ogen bij KRC Genk gericht zijn op Alejandro Pozuelo. Hij is dé man die het verschil kan maken voor de Limburgers in de bekerfinale. ‘Verantwoordelijkheid? Zo voelt het niet.’
Sevilla, 17 graden. Alejandro Pozuelo toont het op zijn smartphone. Terwijl in België de stenen uit de grond vriezen, is het in zijn geboortestad al T-shirtweer. Het is een van de redenen waarom mevrouw Pozuelo met de twee zoontjes Alejandro (3) en Álvaro (1,5) na de bekerfinale voor een poosje terug naar Sevilla gaat. De integratie van zijn gezin loopt niet helemaal zoals het moet, maar, zegt de spelmaker van KRC Genk, ‘mijn vrouw is blij als ze ziet dat ik content ben.’ En content is hij, zeker sinds Philippe Clement midden december het roer overnam bij de Limburgers.
Wat heeft de nieuwe coach veranderd?
Pozuelo: ‘Ik denk dat de resultaten alles zeggen. Sinds hij er is, heeft ons zelfvertrouwen een boost gekregen. Hij heeft ook een heel duidelijke spelfilosofie, waarbij we niet al te veel rekening houden met de tegenstander. Daar trainen we ook op.’
Hoe heeft hij het vertrouwen hersteld?
Pozuelo: ‘In de kleedkamer hamert hij er steeds op dat we een goeie ploeg en goeie spelers hebben, dat we wedstrijden naar ons toe kunnen trekken, dat we zelfvertrouwen moeten hebben en dat we ook onze ploegmaats moeten vertrouwen.’
Kortom, hij praat voortdurend op jullie in?
Pozuelo: ‘Ja. Hij ligt ook heel goed in de kleedkamer. Hij is een jonge coach die weet wat voetballers nodig hebben omdat hij zelf een carrière gehad heeft. Hij staat heel dicht bij de spelers.’
Een ander type dan Stuivenberg?
Pozuelo: ‘Ja, helemaal anders. Nu, iedere trainer is een wereld op zich en heeft zijn eigen manier van werken. Ik heb al heel wat coaches gehad in mijn carrière, iedereen heeft zijn filosofie.’
Had jij een probleem met Stuivenberg?
Pozuelo: ‘Neen, geen enkel. Hij had zijn ideeën, ik de mijne. En op een aantal momenten waren we het niet met elkaar eens. We hebben dan ook een paar keer een gesprek gehad waaruit telkens bleek dat we niet op één lijn zaten. Maar goed, hij was de trainer, dus ik moest zijn mening respecteren.’
Sef Vergoossen, een andere Nederlandse ex-trainer van Genk, zegt over jou: ‘Ik heb af en toe erg veel moeite met Pozuelo. Hij pakt in verdedigend opzicht geen bal af, hij kan niet koppen en schakelt soms te laat om, dan zit hij nog in het rouwproces. Daar staat tegenover dat hij ook heel verrassende en fantastische dingen kan doen. Het probleem is dat zijn kwaliteiten en zijn mindere eigenschappen ver uit elkaar liggen.’ Wat vind je daarvan?
Pozuelo: ‘Dat is zijn mening. Ik ben een offensieve speler. Wat mij het best ligt, is aanvallen. Als ik had kunnen verdedigen, dan was ik een verdediger of een rechtsback geweest. Ik speel nu eenmaal op een positie, de 10, waar het voornaamste doel is: aanvallen. Maar ik respecteer wat hij zegt. Het maakt nog maar eens duidelijk dat iedereen het voetbal op een andere manier ziet. Er is zelfs kritiek op Lionel Messi, de beste voetballer ter wereld, dus waarom zou er dan op mij geen kritiek zijn?
‘Ik probeer gewoon verder te werken, de kritiek raakt me niet. Dat is ook wat de trainer nu zegt: dat ik naar niemand moet luisteren, maar dat ik mijn spel moet spelen. En sindsdien voetbalt de ploeg ook beter en voel ik veel meer vertrouwen. Dat is het belangrijkste voor mij.’
Dat is inderdaad een steeds weerkerend refrein: als Genk goed speelt, is het omdat Pozuelo goed is. Draait het vierkant bij Genk, dan is het probleem: Pozuelo.
Pozuelo: ‘Ja, dat klopt. Het lijkt wel of het allemaal mijn verantwoordelijkheid is, maar ik vind dat geen probleem. Binnen in mij voelt dat niet aan als mijn verantwoordelijkheid. Ik probeer gewoon de ploeg te helpen en te doen wat de trainer van mij vraagt.’
En wat als de supporters beginnen te fluiten, zoals hier dit seizoen gebeurde toen het slecht ging? Beïnvloedt dat jullie spel?
Pozuelo: ‘Ja, dat wel, vooral omdat we een heel jonge ploeg hebben. Veel spelers zijn het niet gewoon om het veld op te komen en meteen gemurmel en gefluit te horen. Maar dat is normaal, dat is voetbal. Het gebeurt zelfs bij Real Madrid, waar de beste spelers ter wereld thuis fluitconcerten over zich heen krijgen. Je moet je daarboven kunnen zetten. Sinds het beter gaat, staan de mensen weer achter ons. We hebben de situatie weten om te draaien.’
Het was dus allemaal een kwestie van vertrouwen?
Pozuelo: ‘Ja, vooral dat ontbrak: vertrouwen en rust aan de bal.’
Maar Stuivenberg gaf jou toch ook vertrouwen? Je speelde altijd.
Pozuelo: ‘Ja, maar Clement heeft meer feeling met de spelers. En daar voel ik me beter bij. ( twijfelt) Ik weet het niet. Misschien is het ook gewoon de verandering die ons goed heeft gedaan.’
Zoals de verandering van Peter Maes naar Stuivenberg vorig seizoen? Als jullie toen geen zelfvertrouwen hadden, hadden jullie toch niet zo’n prachtige campagne in de Europa League neergezet?
Pozuelo: ‘Ja, dat klopt. Het is moeilijk om er nu de vinger op te leggen. De laatste twee, drie maanden onder Stuivenberg waren slecht, niet alleen van de trainer, maar ook van de spelers. Ook van mij. We hebben toen niet goed genoeg gewerkt, maar we hebben dat weten om te keren. Nu zijn we terug het Genk dat we waren en kunnen we de strijd aangaan met gelijk welke ploeg.’
Met Clement kwam ook Ibrahima Seck naar Genk. Was zijn komst belangrijk voor jou?
Pozuelo: ‘Ja, hij heeft ons veel evenwicht gegeven. Met de blessures van Sander Berge en Bryan Heynen was dat nodig. Dries Wouters heeft het ook erg goed gedaan, hoor, maar de komst van Seck was toch belangrijk. Hij bestrijkt veel terrein en is positioneel erg sterk. Daardoor hebben RoeslanMalinovski en ik meer vrijheid.’
Wachten op de zomer
Jullie hebben dit seizoen al twee keer verloren van Standard in de competitie. En zij hebben in de beker Anderlecht en Club Brugge uitgeschakeld, terwijl jullie ‘maar’ KV Mechelen, Waasland-Beveren en KV Kortrijk op jullie weg vonden. Hebben zij niet het mentale voordeel?
Pozuelo: ‘Neen, een finale is altijd fiftyfifty. Voor mij is er geen duidelijke favoriet. Mocht het om een heen- en terugwedstrijd gaan, dan weten we dat zij thuis héél sterk zijn, maar dat is nu niet het geval. Degene die het best voetbalt, zal de finale winnen.’
Het zou de eerste trofee op je cv zijn. Dat zou toch mooi staan?
Pozuelo: ‘Ja, maar niet alleen voor mij, ook voor de andere spelers.’
Je bent bezig aan je derde seizoen bij KRC Genk. Is het ook je laatste?
Pozuelo: ‘Dat weet ik nog niet. Dit seizoen was een beetje moeilijk in het begin, maar als we straks een goed seizoen gedraaid hebben en hopelijk de bekerfinale winnen, dan zullen we gaan samenzitten met de club. Nu wil ik nog niet te veel nadenken over de toekomst.’
Je bent 26. Dat is stilaan de leeftijd voor de grote sprong voorwaarts…
Pozuelo: ‘Laat ons wachten tot de zomer om te zien welke opties er zijn en ook wat het beste is voor de club.’
Heb je nog contact met Leon Bailey, die nu bij Leverkusen speelt?
Pozuelo: ‘Ja, ik heb hem weleens gefeliciteerd met een goal die hij gemaakt had en hij is de ploeg al eens komen bezoeken.’
Ben je niet jaloers op hem?
Pozuelo: ‘Neen, helemaal niet, ik ben juist blij voor hem. Ik vond het wel spijtig dat hij vertrokken is, want hij had een grote waarde voor ons op het veld.’
Rubén Castro, de spits met wie je samenspeelde bij Real Betis, voetbalde nog nooit buiten Spanje, maar verhuisde vorige zomer naar het Chinese Guizhou Zhicheng voor een aantal maanden. Is dat iets wat je ooit ook zou overwegen?
Pozuelo: ‘Goh, dat zou afhangen van de situatie waarin ik me op dat moment bevind. Rubén Castro is ook al 36 jaar, ik ben tien jaar jonger. Maar je weet nooit wat er gebeurt.’
Yannick Carrasco vertrok onlangs op zijn 24e naar China…
Pozuelo: ‘Dat gaat dan over contracten die je niet zo vaak ziet passeren in je carrière. Als het over zoveel miljoenen gaat, begin je te twijfelen, want uiteindelijk ben je als voetballer maar tien tot vijftien jaar actief. Daarna moet je van het geld kunnen leven dat je verdiend hebt. Als je dan zo’n beslissing neemt, is dat begrijpelijk.’
Heb jij al nagedacht over wat je na je carrière gaat doen?
Pozuelo: ‘Neen, daar ben ik nog niet mee bezig, maar ik zou wel graag in het voetbal blijven. Ik schiet bijvoorbeeld goed op met mijn makelaar en met hem werken zou ik wel zien zitten.’
Als je later aan je kleinkinderen iets zou vertellen over je periode bij KRC Genk, wat zou dat dan zijn?
Pozuelo: ‘De Europa Leaguecampagne van vorig seizoen. We hebben toen geweldige wedstrijden gespeeld, onder meer in Bilbao en Vigo. Hadden we Celta de Vigo uitgeschakeld, dan hadden we de halve finale tegen Manchester United gespeeld. Dat zou fantastisch geweest zijn.’
FC Triana
Wat zegt de volgende uitdrukking je? ‘Wacht niet tot je alles hebt om van het leven te genieten. Je hebt het leven al om van alles te genieten.’
Pozuelo: ‘Dat is de nagel op de kop. Als je in goede gezondheid bent en je familie dicht bij je hebt, moet je van het leven genieten.’
Die spreuk hangt op de deur van het appartement in Sevilla waar jij opgegroeid bent. Dat merkten we toen we vorig jaar jouw rootsverhaal maakten in Sevilla.
Pozuelo: ‘Ha! Da’s juist. Het is het favoriete gezegde van mijn vader. Ik kom uit een bescheiden familie, vandaar. Het belangrijkste bij ons was altijd dat we samen, verenigd waren – ook met de grootouders, nonkels en tantes – en dat we het leven hadden.’
Het is een erg klein appartement…
Pozuelo: ‘Dat klopt. Mijn ouders zouden nu een veel grotere flat of een huis kunnen hebben, maar ze willen dat niet. Wij zijn van Triana, een armere wijk in Sevilla. De rest van mijn familie woont daar ook.
‘Ik heb trouwens voor mijn gezin een huis gekocht in Montequinto, even buiten Sevilla, maar we overwegen alweer om het te verkopen en terug te keren naar Triana, om dicht bij mijn ouders te zijn.’
Herinner je je FC Triana nog, je eerste club?
Pozuelo: ‘Daar ben ik beginnen te voetballen toen ik vijf, zes jaar was. Het was de club van mijn wijk. Daarna ging ik al vrij snel naar Real Betis.’
Ze hebben er nu een kunstgrasveld, maar toen jij er speelde, was dat wel anders.
Pozuelo: ‘Ja, het waren allemaal velden van albero ( pijpaarde, een mengeling van klei en zand, nvdr), er was nergens een grassprietje te bespeuren. Op een kunstgrasveld heb ik in mijn jeugd zelfs nooit gespeeld. Tot mijn zestiende à zeventiende speelde ik uitsluitend op terreinen van pijpaarde.’
Nooit op gras?
Pozuelo: ‘Neen. Nu voetballen veel kinderen op kunstgras, omdat er overal van die velden liggen. Maar ik denk dat je op zandterreinen meer leert en dat je er technisch veel beter wordt, omdat de bal naar alle kanten springt.’
Bij FC Triana moet je geen lidgeld betalen, omdat de voorzitter veel belang hecht aan de sociale functie van de club. Iedereen is er welkom. Vind jij dat ook belangrijk?
Pozuelo: ‘Ik ken de voorzitter heel goed. Hij is ook van Triana en heel zijn familie heeft sangre de Triana ( Trianabloed, nvdr), zoals wij dat zeggen. Het is voor hem belangrijk dat jongens uit Triana die niet de middelen hebben om zich ergens in te schrijven, ook kunnen voetballen. Dat vind ik heel mooi.’
Wat vind je van Common Goal, het initiatief van je landgenoot Juan Mata om één procent van je loon af te staan voor een goed doel?
Pozuelo: ‘Ik ben de eerste om zoiets toe te juichen, want ik kom van beneden aan de ladder en ik weet dus dat er nood aan is.’
Doe je zelf iets specifieks om mensen te helpen?
Pozuelo: ‘Neen, dat niet. Als er iemand in de familie of van mijn vrienden mijn hulp nodig heeft, dan ben ik er wel voor hen. Dat zit gewoon in mij.’
Scoren tegen Thibaut
Je hebt een goed contact met ex-Genkdoelman Thibaut Courtois. Hoe komt dat?
Pozuelo: ‘We kunnen het heel goed met elkaar vinden. Ik leerde hem kennen in mijn eerste seizoen hier. Hij kwam toen naar een wedstrijd en er werd hem bij de aftrap een trofee overhandigd.
‘Nu, ik kende hem al van in Spanje. Ik scoorde twee keer tegen hem, toen hij bij Atlético zat en ik bij Real Betis. Vandaar dat hij zich mijn gezicht meteen herinnerde. ( grinnikt) Als hij nu naar België komt, belt hij me op en gaan we een koffie drinken of een hapje eten.’
Als hij volgend seizoen naar Real Madrid gaat, kan hij daar misschien een goed woordje voor jou doen?
Pozuelo: ‘Ja, laat ons met zijn tweeën gaan.’ ( lacht)
Links- of rechtsvoetig?
Heel wat analisten in België hebben er zich al het hoofd over gebroken: is Alejandro Pozuelo nu links- of rechtsvoetig? Op het veld is dat namelijk heel moeilijk te zien. Wat heeft hij daar zelf over te zeggen? ‘Al van toen ik klein was, was mijn vader daarmee bezig. Als ik met hem ging voetballen, liet hij me zowel met links als met rechts trappen. En voor elke training zei hij me dat ik met beide voeten moest voetballen. Dankzij hem ben ik dus eigenlijk tweevoetig. Het is iets vreemds, hoor. De bal opdrijven en dribbelen doe ik bijvoorbeeld het liefst met links, maar ik schiet dan weer het liefst met rechts, hoewel ik het ook met links kan. Normaal zijn spelers links- of rechtsvoetig, maar ik niet.’
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
