Is de wijziging van de transferdeadline in de Serie A en de Premier League het startschot voor ingrijpende veranderingen?
In de Serie A en de Premier League wordt dit seizoen gebroken met de traditie van een transferdeadline op 31 augustus. Hoewel de wijziging veel stof deed opwaaien, volgen ze er eigenlijk gewoon de aanbeveling op die al jarenlang is ingeschreven in de FIFA-reglementering. De overige Europese competities volgen dit voorbeeld nog niet, omdat er ook nadelen aan zijn verbonden. Een geharmoniseerd systeem met een uniforme transferdeadline voorafgaand aan de competitiestart lijkt nochtans wenselijk te zijn, getuigen sportrechtadvocaten Sven Demeulemeester en Niels Verborgh (Altius).
‘De FIFA verplicht de nationale voetbalbonden om te voorzien in twee transferperiodes voor profspelers’, zegt Demeulemeester. ‘Het legt voor de zomer- en de wintertransferperiode een maximumduur op, maar nationale voetbalbonden zijn wel vrij om ‘conform de specifieke voetbalvereisten van het land’ te bepalen wanneer de transfermarkt opent en sluit. Opvallend is dat de FIFA aanbeveelt dat de zomertransferperiode moet stoppen alvorens het nieuwe seizoen start. In die zin is de recente wijziging van de deadline in de Premier League (9/8) en de Serie A (18/8) eigenlijk een normale zaak. Clubs kunnen na de deadline geen inkomende transfers meer realiseren, tenzij het een werkloze speler zou betreffen. Uitgaande transfers naar een buitenlandse competitie waar de transfermarkt nog open is, zijn wel toegelaten. Clubs kunnen zo nog een oplossing zoeken voor ‘overbodige’ spelers. De uitzondering voor uitgaande transfers betekent echter wel dat Engelse clubs tot 31 augustus nog spelers kunnen verliezen aan bijvoorbeeld Spaanse, Duitse of Franse clubs. De wijziging krijgt daarom niet overal bijval: sommige clubs huiveren voor een scenario waarbij ze een sterkhouder verliezen, terwijl ze geen vervanger meer kunnen aantrekken. Een dergelijke situatie doet zich echter nu al voor na het sluiten van onze wintertransferperiode, omdat er in sommige landen, zoals Rusland en China, een andere transferdeadline geldt.’
‘Een profvoetballer kan in tegenstelling tot een werknemer uit een andere sector slechts zestien weken per jaar van werkgever veranderen’, vult Verborgh aan. ‘Gelijkaardige beperkingen zijn ook terug te vinden in andere sporten. Het Hof van Justitie oordeelde in het arrest-Lehtonen dat in het geval van de Finse basketter de beperking gerechtvaardigd was, om een normaal en rechtmatig verloop van een sportcompetitie te garanderen. De vraag is echter of de huidige transferperiodes in het voetbal wel een normaal en rechtmatig competitieverloop in de hand werken. Vaak zijn de transferperiodes, ondanks de aanbeveling van de FIFA, niet aangepast aan het competitieformat. Of je een bepaald team treft voor of na de transferdeadline, kan een groot verschil maken. De vergelijkbaarheid van de resultaten van de clubs die deelnemen aan het kampioenschap komt daardoor mogelijk in het gedrang en dergelijke praktijk, die nefast is voor een eerlijk competitieverloop, moet volgens het Hof van Justitie te allen tijde worden vermeden.’
