Voetbal is passie. Dat geldt evenzeer voor vrouwen. Om de twee weken laten we een vrouw aan het woord die de sport met overgave beleeft. Deze week: Jessica Loo, marketingassistente en verantwoordelijke sociale media bij KAS Eupen.
‘De resultaten bepalen in grote mate de sfeer op het bureau. Zeker in mijn rol als verantwoordelijke voor de sociale media. Je kunt moeilijk vrolijke filmpjes posten of nieuwe sponsoracties lanceren wanneer je net 4-0 verloren hebt of tegen degradatie knokt. Alle medewerkers hier steken veel energie in de club, dus als de ploeg niet draait, straalt dat af op je gemoed. Vorig seizoen was daar een mooi voorbeeld van: naarmate de degradatiestrijd concreter werd, voelde je de spanning stijgen. Voor die laatste match van de reguliere competitie tegen Mouscron was ik letterlijk ziek van de stress. Toen ik tijdens de match hoorde dat Mechelen 2-0 was voorgekomen, dacht ik dat het voorbij was voor ons. Mijn vriend kon me enigszins kalmeren.
Op vlak van marketing en sociale media vind ik Club Brugge een voorbeeld. Met hen is er veel interactie.’ Jessica Loo
‘Sinds ik hier twee jaar geleden arriveerde, zetten we iets meer in op behind the scenes-materiaal. Voor, tijdens en na de match zie je me steevast met mijn gsm of laptop bezig. Als anderen een doelpunt vieren, grijp ik naar mijn smartphone om foto’s te nemen of te filmen, dat is een gewoonte geworden.
‘Bij de spelers hangt de participatie af van hun persoonlijkheid: sommigen zijn timide, anderen doen niets liever dan in de spotlights staan. ( lacht) Je hebt er ook steeds meer die persoonlijke sponsorcontracten hebben en dat via sociale media in evidentie willen of moeten zetten. Ik opende een WhatsAppgroep voor spelers en staf, zodat iedereen foto’s kan doorsturen. Met de teammanager Michael Radermacher en de trainer Claude Makélélé is er constant overleg over wat kan en niet kan. Onze aanvoerder Luis García is ook heel belangrijk voor deze club: hij plaatst altijd het collectief voorop en vindt altijd de juiste woorden.’
‘Als ik met mijn camera in het midden van de spionkop sta, krijg ik soms wel rare blikken. Vooral tegen de topclubs valt dat op, omdat er dan meer occasionele fans komen kijken, mensen die mij niet kennen. Dan komen ze wel eens spontaan een praatje maken. Maar de meeste fans ken ik persoonlijk: Eupen is niet zo groot, hé. ( lacht) Ik zie in onze tribunes steeds meer vrouwen opduiken. Jongeren ook. Die uit eigen beweging komen, niet omdat ze manlief moeten volgen. De vrouwen zijn onafhankelijker geworden, er is het succes van de Rode Duivels en vooral: in Eupen heb je niet zo heel veel uitgaansmogelijkheden in het weekend. Voor de meesten is het een sociaal gegeven, ik ben daarentegen echt in het spelletje geïnteresseerd. Ik heb nog in Luik gestudeerd en toen ging ik soms naar Standard kijken. Heel de stad feest wanneer ze winnen, daar word je sowieso in meegezogen als student. Maar tegelijkertijd volgde ik uiteraard Eupen, toen nog in tweede klasse.
‘Op vlak van marketing en sociale media vind ik Club Brugge een voorbeeld. Met hen is er veel interactie. Toen ze vorige winter op bezoek kwamen in Eupen kregen we veel reacties van Clubfans die hun uitstapje naar hier, in combinatie met de kerstsfeer, zeer wisten te smaken. Zelf ga ik graag naar KAA Gent mee, met dat mooie, nieuwe stadion en de hostessen allemaal netjes in het blauw-wit. Dat spreekt aan. Door de sociale media is de interactie tussen de eersteklasseclubs er in het algemeen op vooruit gegaan. Je deelt elkaars foto’s of reageert op Facebook, Instagram en Twitter. In het buitenland volg ik voornamelijk Bayern München en Borussia Dortmund. We voelen ons wel het kleine broertje in de JPL, verstopt in een uithoekje van het land. Maar we zijn al blij dat men ons bestaan nu opmerkt. KAS Eupen vertolkt op dat vlak een ambassadeursrol voor deze regio.
‘Van het WK heb ik bijna alles gezien. Mijn vriend heeft Kroatische roots – ook van Kroatië miste ik geen match -, we waren allebei zeer boos op Frankrijk deze zomer. Als ik voetbal kijk, leef ik heel erg mee, ik vloek en sla op alles in mijn buurt. Mijn collega’s vinden dat bijzonder grappig.’ ( grijnst)
