Vizier op 2020

© BELGAIMAGE

Een bronzen medaille, nog meer zelfvertrouwen en groepsgevoel: dat namen de Belgen terug mee naar Brussel. Over twee jaar kan/mag de lat nog wat hoger worden gelegd.

T he summer of love ( for football): zo omschreven de Engelsen hun toernooi, dat eindigde met een nederlaag tegen België. Net zoals hun groepsfase eindigde met een nederlaag tegen de Rode Duivels. Zeven wedstrijden speelden de Engelsen hier in Rusland, drie keer verloren ze, een keer werd het gelijk (en stootten ze door naar de volgende ronde na strafschoppen). Met Harry Kane hebben ze de topschutter van het toernooi, maar eigenlijk lieten ze alleen iets zien in de eerste twee groepswedstrijden. De kwartfinale tegen Zweden was degelijk, zonder meer. Nee, recht op al te veel euforie hadden de troepen van Gareth Southgate toch niet. Daarvoor was het geleverde spel te weinig.

Ik hoor niet te veel jongens bezig over afhaken.’ Jan Vertonghen

Het siert de Engelse bondscoach dat hij zich niet verborg achter het excuus van te veel wedstrijden. Met fysiek hadden de gebrekkige resultaten uit het verleden niks vandoen, vond hij. Wel met kwaliteit. Over twee jaar zullen ze sterker zijn als ‘gastland’, want ook al is het op papier een Europees EK, het toernooi is toch een beetje geschreven naar de maat van Engeland: elk gekwalificeerd gastland mag minstens twee wedstrijden thuis spelen. De derde is op verplaatsing. Als Engeland zich plaatst, wat vaststaat met dit talent en het gegeven dat straks 55 landen strijden voor 24 plaatsen op het toernooi, komt het in groep D, met twee wedstrijden in Londen en de derde in Glasgow, Schotland. Daarna is het wat rekenen, maar de winnaar van groep D speelt zijn volgende duel in Dublin, Ierland. Beide halve finales zijn in Londen, de finale ook. Kortom: Engeland is wat ons betreft over twee jaar gastland!

Drie keer man van de match

Het staat symbool voor de ontwikkeling van de Belgische nationale ploeg dat we winst tegen de Engelsen ‘normaal’ beginnen vinden. Logisch, gezien het kwaliteitsverschil tussen beide landen. Nochtans, logisch is het niet: in de geschiedenis van de nationale ploeg gebeurde het voor dit toernooi nog maar één keer in een officieel duel, ergens in de prehistorie van het Europese voetbal: 9 mei 1936. Tot voor dit toernooi gingen 22 andere duels tegen Engeland verloren.

Dat is, samen met de zege tegen Brazilië, de grootste winst van deze generatie hier in Rusland. Dat ze die eeuwige twijfel, of ze het ook konden tegen de grote landen, van zich af hebben geschud. Op de vraag wat hij meenam van dit toernooi, antwoordde Jan Vertonghen: ‘Nog meer zelfvertrouwen.’ En Simon Mignolet: ‘Dat dat thema van die grote landen nu van de baan is.’

Dat gevoel, de (wat late) euforie op het thuisfront, de lof voor het geleverde spel én een nog groter groepsgevoel dan er al was: dat is de erfenis van dit toernooi, dat de Rode Duivels afsloten met een historische, eerste brons op een WK. Het vizier mag nu naar Londen. Met dezelfde groep? Toby Alderweireld: ‘Het EK is voor deze groep nog grotendeels haalbaar. Het WK 2022 wordt voor sommigen misschien wat moeilijker, maar tegen dan kunnen er wel anderen zijn opgestaan. Vincent Kompany stond er ook op zijn zestiende.’ Vertonghen beaamt: ‘Ik kan niet voor andere jongens spreken, maar als ik zo wat rond me kijk, hoor ik niet te veel jongens bezig over afhaken.’

Een groter groepsgevoel, tactische flexibiliteit en rijpheid. De ploeg die Roberto Martínez zaterdag in Sint-Petersburg de wei in stuurde, was gemiddeld 27,8 jaar oud. Dat is over twee jaar, bij het volgende grote doel, nog niet overdreven oud, al wil de coach wel vers bloed, om de bestaande hiërarchie te prikkelen. Vandaar zijn keuze voor Youri Tielemans (21) tegen Engeland.

Alles stond hier in functie van de groep, aldus Martínez, niemand die het had over een transfer of zijn eigen persoonlijke verlangens. Dat speelde wel in het achterhoofd, want in een WK-jaar komen transfers traditioneel laat op gang en speelt het momentum zijn rol. Eden Hazard (27) speelde een sterk toernooi en was in zes wedstrijden drie keer man van de match – zaterdag ook weer tegen Engeland. Hij wilde iets laten zien voor zijn land, na een EURO dat op de wedstrijd tegen Hongarije na voor hem toch wel wat teleurstellend was. In een wereld waar marketing van groot belang is, is hij nog die heerlijke voetballer die vooral zijn voeten laat spreken. Op basis van zijn marketingprofiel zal niemand hem bij Chelsea komen weghalen, op basis van een goed WK wel.

Statement van Alderweireld

En zo had dit toernooi voor iedereen wel zijn extrasportieve waarde. Thomas Meunier (26) kon laten zien dat hij een waardige opvolger is voor Dani Alves als vleugelback, met meer scorend vermogen bovendien. Na een baaljaar in een moeilijke kleedkamer kon hij hier laten zien dat hij gegroeid is in het verdedigen (tegen Brazilië) én in de aanval. Kompany (32) behaalde een nieuwe overwinning op zijn lichaam en werd beloond voor maanden werk in het duister van de fitness. Hij groeide sterk in dit toernooi. Alderweireld (29) plaatste ook een statement, misschien was hij wel een van de beste verdedigers van het WK. Enzovoort: Thibaut Courtois (26) werd uitgeroepen tot doelman van het toernooi, Nacer Chadli (28) kon zich tonen tegen Japan, Brazilië, Frankrijk en Engeland, Axel Witsel (29) ook. Als iemand er nog aan twijfelde om hem terug te halen naar Europa, dan kreeg die hier het antwoord.

Voor twee jongens was de wedstrijd van zaterdag er te veel aan. Romelu Lukaku (25) speelde goed, tot de laatste week. In de aanloop naar Engeland vroeg hij aan iemand in het spelershotel: voel eens aan mijn hoofd. Denk je dat ik koorts heb? De wedstrijd zaterdag was zijn 67e van het seizoen. Hij moest dan ook geregeld in John Stones zijn meerdere erkennen. Teleurgesteld spurtte hij onder de douche.

Kevin De Bruyne (27) perste zaterdag, in zijn 69e wedstrijd van het seizoen, ook dat laatste stukje energie uit zijn lijf. De Bruyne werd hier in diverse rollen uitgespeeld: laag in wedstrijden waarin België veel de bal had – Panama, Tunesië, Japan – wat hogerop in de moeilijke matchen. Altijd rekende de ploeg op zijn intelligentie, zijn pas en zijn loopvermogen. Maar één keer verloor hij ongewoon veel ballen: tegen Frankrijk, toen er op rechts te weinig ballen werden gevraagd, en op links niemand infiltreerde. Voor de rest was zijn toernooi uitstekend: gescoord tegen Brazilië, assists tegen Panama en Engeland, en een paar preassists (of net niet) in heerlijke counters.

De vakantie zal kort zijn. Bovendien offerden de Duivels zondag een dag op om het publiek te bedanken. Een publiek dat vooral had gesteund op het thuisfront, niet in Rusland. Dat vonden ze bij het hele team wat spijtig. Over twee jaar krijgen spelers en fans een nieuwe kans.

Reageren op dit artikel kan u door een e-mail te sturen naar lezersbrieven@knack.be. Uw reactie wordt dan mogelijk meegenomen in het volgende nummer.

Partner Content