Dinsdag ontvangt KV Kortrijk in de 1/16 finales van de beker van België RE Durbuy, ‘de grootste club uit de kleinste stad ter wereld’. Met dank aan de steun van ‘sympathisant’ Marc Coucke.
Ze waren zowaar teleurgesteld na de loting. ‘Maar goed,’ sprak bestuurder Bernard Jamagne in de Waalse pers, ‘we zullen de Vlamingen eens laten zien dat er in Durbuy niet alleen maar restaurants zijn.’ Ze kunnen er tegenwoordig blijkbaar ook goed voetballen en ze hoopten er op een affiche tegen Standard, Anderlecht of Charleroi. Of: tegen KV Oostende, het weireldploegsje aan zee van ‘sympathisant’ Marc Coucke. Maar toch de Koninklijke Voetbalclub uit Kortrijk niet?!
‘Sympathisant’ Marc Coucke kennen ze in Durbuy zeer goed. De Vlaamse miljardair is in ‘de kleinste stad ter wereld’ Monopoly aan het spelen: hij kocht er al hotels, restaurants en huizen op, alsook onder meer een boerderij, een camping en vijfhonderd hectare natuur die hij wil omvormen tot ‘een avonturenpark dat groter is dan Disneyland Parijs’. Hij sprak ook al over plannen voor een museum voor moderne kunst en een indoorskipiste. Kortom: het middeleeuwse ministadje is stilaan een beetje Coucke City aan het worden.
In maart leidde hij ook al de nationale voetbalpers naar ‘de gezelligste kleine stad ter wereld’, toen hij in Jean de Bohême, een van zijn plaatselijke hotels, nieuwe KVO-aanwinst Nicolas Lombaerts voorstelde. Intussen speelt Royal Entente Durbuy met publiciteit van zijn plaatselijk everzwijnrestaurant Le Sanglier des Ardennes op het shirt en wordt het gekleed door Joma, dezelfde kledingsponsor als zijn KV Oostende. De club speelt al twee jaar na elkaar kampioen, eerst in 1e provinciale en dan meteen ook in de 3e Amateurliga; en met 12 nieuwe spelers (van de 24) schakelde het dit seizoen in de beker al Berchem Sport en Tempo Overijse uit.
Muur van Durbuy
Coach van de Entente is de Luikenaar Hervé Houlmont (41), die in de jaren negentig als jonge verdediger debuteerde bij Standard, zelfs even bij het Portugese Guimarães terechtkwam en daarna voor Sprimont, Visé, Montegnée, RFC de Liège en Seraing speelde. Hij bouwde in Durbuy een heel sterk collectief dat al ‘de Muur aan de Ourthe’ werd genoemd. ‘We zijn een ploeg’, sprak hij vorig seizoen in Sport/Footmagazine, ‘waarin zelfs de offensieve spelers op de eigen helft terugverdedigen tot aan de cornervlag.’ Dat leidde toen, in het eerste jaar in de 3e Amateurliga, tot straffe statistieken. In een reeks met 14 ploegen won de Entente 20 van de 26 wedstrijden en verloor het er maar 2. Het hield 16 keer de nul en maakte 22 keer meer dan één goal, scoorde alles samen 52 keer, pakte slechts 15 tegendoelpunten en presteerde even goed op verplaatsing als thuis. Uiteindelijk eindigde het als eerste met 7 punten voorsprong op de tweede in het klassement (RFC Tilleur) en liefst 19 op de derde (RCS Verlaine).
Dit seizoen zet het succesverhaal zich al zeker voort in de beker. Na de kwalificatie voor de 1/16 finales in Overijse werd Royal Entente Durbuy omschreven als een fysiek sterk geheel dat won dankzij onder meer twee doelpunten van Pierre-Alain Laloux, een verdediger die in Het Laatste Nieuws werd neergezet als ‘een kerel zo groot en breed als een volwassen eik’. Bestuurder Bernard Jamagne deed er na de loting voor de volgende ronde in de Waalse pers voor de lol nog een schepje bovenop. ‘In elke linie beschikken we over absolute topkwaliteit en Fabrice Genchi is de beste van België. Elke Vlaamse journalist die mij belt zal ik uitleggen dat we naar Kortrijk gaan om hen plat te walsen.’
Doelman Genchi (29) is met zijn breed postuur, zijn kilootje extra en zijn 1,73 meter in elk geval geen doorsnee keeper. In de laatste competitiewedstrijd van vorig seizoen, toen de titel al binnen was, viel hij in als veldspeler en scoorde hij, forceerde hij een eigendoelpunt van de tegenstander én gaf hij een assist aan Wanderson Da Silva, de topschutter van Braziliaanse origine die bij ES Durbuy in de spits loopt. Dat leverde hem felicitaties op van onder anderen Steven Defour en Guillaume Gillet. Als keeper werd hij gevormd bij Standard, waar hij op zijn achttiende, in de tijd van Vedran Runje, af en toe met de A-kern mocht meetrainen. In de jeugd werkte hij er onder meer onder de leiding van monumenten als Christian Piot en Jean Nicolay. Dat hij het nooit tot prof schopte, komt omdat het hem aan werklust ontbrak. ‘Mijn jeugdtrainers zetten mij altijd op een piëdestal,’ zei hij na de tweede titel op rij in L’Avenir, ‘waardoor ik vergat dat ik moest knokken om te kunnen doorbreken.’ Het geheim achter het huidige succes is volgens hem de superambiance bij de Entente, de vriendschap onder de spelers én een voorzitter die zijn engagementen nakomt. ‘Wat in het Luikse niet altijd het geval is.’
Confetti aan de Ourthe
Royal Entente Durbuy, in de lente van 2015 geboren uit een fusie van RES Durbuysienne met Bomal RFC, kende met twee opeenvolgende titels alleen nog maar succes. Met een plaats in de 2e Amateurliga doet het nu al beter dan RSC Barvautois, de in lokale fusies opgegane club uit de deelgemeente Barvaux die ooit, in de jaren negentig, drie seizoenen in de vierde klasse speelde. De ‘grootste club van de kleinste stad ter wereld’ is intussen de op een na grootste voetbalclub van Luxemburg geworden. Alleen Royal Excelsior Virton (1e Amateurliga) is nog groter. ‘Het is niet dat wij per se de provincie willen vertegenwoordigen, maar het geeft toch altijd voldoening’, zei ons voorzitter Pol Tintin naar aanleiding van de opgang van zijn vereniging. ‘Wat we hier vooral willen, is een mooi verhaal beleven.’
Middenvelder Kevin Guillaume wees toen op de beperkingen van de geografische ligging van Durbuy. ‘Van alles ver afgelegen. Een eersteklasser in onze buurt zou de ontwikkeling van het voetbal vergemakkelijken. En we worden hier natuurlijk ook niet geholpen door de klimatologische omstandigheden.’
Het voetbal aan de Ourthe leeft er hoe dan ook meer dan ooit. De voorzitter krijg je evenwel niet gek. ‘Durbuy is heel mooi, maar het is even groot als een confetti.’ Maar tegenwoordig toch groot genoeg om samen met Marc Coucke te dromen van een plaats in de achtste finales van de beker van België.
DOOR NICOLAS TAIANA & CHRISTIAN VANDENABEELE – FOTO BELGAIMAGE
‘Durbuy is heel mooi, maar het is even groot als een confetti.’ voorzitter Pol Tintin
