Naar het beeld van zijn nieuwe coach hoopt AA Gent op voldoende verbetenheid, zodat play-off 1 alsnog in beeld komt.
Na zijn ontslag op 19 september bij KV Oostende debuteerde Yves Vanderhaeghe (47) in de Ghelamco Arena met een wedstrijd tegen Waasland-Beveren. In de bestuurskamer stond de match met rood omcirkeld, als beginpunt voor de inhaalrace om de seizoensdoelstelling – Europees voetbal via PO1 of de Cofidis Cup – na te streven. Want de schrik zat er wel degelijk in bij de kampioen van 2015.
De gezegende woorden van ex-coach en huidig Frankrijkscout Patrick Remy indachtig – ‘bien jouer, c’est gagner‘ – wisten voorzitter Ivan De Witte en algemeen manager Michel Louwagie heel goed dat hun nieuwe trainer het team weer op de rails zou krijgen.
Vanderhaeghe beseft wat zijn opdracht is. In samenspraak met de adjuncten Peter Balette en Bernd Thijs werd volgend scenario uitgetekend: een terugkeer naar de basis, met als codewoorden een goede defensieve organisatie (lees geen tegentreffers), vertrouwen schenken aan de grootste twijfelaars – zoals AndersonEsiti, die al eens werd uitgefloten door de eigen aanhang – zorgen voor rust aan de bal en geen overhaasting, en de actievoetballers Moses Simon en Samuel Kalu hun buikgevoel laten volgen in plaats van hun hoofd vol te proppen met te veel info.
Op het oefencomplex in Oostakker keerde de dialoog terug. Er heerst nu een lossere werksfeer, het controlefreakgedoe is er verleden tijd. Vanderhaeghe probeert te zorgen voor een positieve benadering, coacht niet tot op het geringste detail, maar laat voldoende ruimte voor flexibiliteit.
De voormalige verdedigende middenvelder stelt wel zijn eigen typerende eisen: onbuigzaamheid en viriliteit kweken in de duels, een echte winnaarsmentaliteit tentoonspreiden en compact spel.
Competitie-element
Door in alle oefenvormen op training een competitie-element te stoppen, hoopt hij de spelers te stimuleren en de onzekerheid te laten verdwijnen. Vanderhaeghe wil dat de input van de spelers zelf komt. Dat krijger bij uitstek Stefan Mitrovic al meteen die onverzettelijkheid terugvond en uitstraalde naar de rest, stemde iedereen tevreden.
Puur tactisch switchte Vanderhaeghe van een driemans- naar een viermansverdediging. Yuya Kubo verhuisde naar de rechterkant, zodat Danijel Milicevic centraal op zijn geliefkoosde positie terechtkwam. En Roman Jaremtsjoek, die mocht beginnen door de niet-volledige fitheid van Mamadou Sylla, toonde bij momenten dat hij als targetman potentie heeft maar nog conditioneel beter moet worden.
Damien Marcq haalde, om puur sportieve redenen, de wedstrijdkern van 21 spelers niet, ook topaankoop Franko Andrijasevic viel daaruit weg. De Kroatische international moest net als Siebe Horemans het duel in de tribune volgen. De bal ligt duidelijk in hun kamp. De opgestoken duim van Vanderhaeghe, die Simon tijdens de match vaak kreeg, moeten ze zelf verdienen.
