Hoe Claude Criquielion de harten van het publiek veroverde

Twee beelden uit de carrière van Claude Criquielion blijven bij. Beelden van vreugde en verdriet.

In 1984 werd Claude Criquielion in Barcelona wereldkampioen en stond met gebalde vuisten op het podium. Na een verschrikkelijke uitputtingsslag, waarin de favorieten stuk voor stuk als wrakken uit de arena moesten, snelde hij in een verschroeiende hitte op de selectieve omloop van Montjuich naar de zege. Criquielion had ’s ochtends zijn wasgerief mee naar de start genomen. Om zich meteen te verfrissen voor het geval hij zou opgeven. Dat gebrek aan zelfvertrouwen was kenmerkend voor de Waal. Hij wilde zichzelf in die periode wel eens een overschatte renner noemen.

Het was door die bescheidenheid en haast ontwapenende eerlijkheid dat Claude Criquielion de harten van het publiek veroverde. Ook en vooral in het meest duistere moment van zijn carrière.

Toen Criquielion tijdens het wereldkampioenschap van 1988 in Ronse in volle eindsprint door Steve Bauer ten val werd gebracht, stond heel het land op de barricaden. Het beeld van de protesterende Criquielion die met de wiel in de hand te midden van een almaar opborrelende volkswoede over de streep stapte, ging de hele wereld rond.

Drie uren na dit drama ledigt Criquielion in zijn woning in Twee-Acren met twee verslaggevers van het weekblad Sport ’80 een fles champagne. Die had hij gekoeld voor het geval hij wereldkampioen zou worden. Tot diep in de nacht deed hij toen het relaas van deze zwarte dag. De ergernis na dit sinistere epistel van Ronse is hem altijd blijven achtervolgen. Juridische stappen haalden niets uit. Haast wekelijks werd Criquielion over deze wedstrijd aangesproken. Ook daardoor konden de wonden nooit herstellen.

Claude Criquielion was een prachtmens, een zeer innemende persoonlijkheid. Royaal en loyaal als weinig anderen. Hij verbaasde zich over zijn populariteit omdat hij uiteindelijk geen winnaar was. Criquielion bleef ook na zijn carrière zichzelf. Eerst als ploegleider en later toen hij in de politiek stapten en in 2006 in Lessen schepen van sport werd. Hij was voor iedereen bereikbaar en nooit humeurig.