Vrije Tribune

Drugs

Vrije Tribune Hier geven we een forum aan organisaties, columnisten en gastbloggers

Moeten ouders drugs verbieden omwille van ethische of ideologische redenen? Uiteraard niet, wél omdat een joint écht héél schadelijk is. Dr Mireille Vergucht, Vlaams Platform tegen drugs Dr Lieve Van Ermen , Gewezen Senator

Het druggebruik of de prevalentie van druggebruik is het resultaat van een complex samenspel van allerlei factoren : de wetgeving en de toepassing ervan, de bereikbaarheid en/of de beschikbaarheid van een product, het klimaat en/of de heersende cultuur over druggebruik, de preventie en/of het gebrek aan degelijke preventie, de aanpak van het aanbod ervan en nog meer van de aanpak om de vraag ernaar te verminderen. Het is nooit het resultaat van de wetgeving alleen: dat is al een eerste scheefgetrokken boodschap vanwege deze Global Commission on Drug Policy

Welnu: de wereld ziet alsmaar een toename van het druggebruik omdat er inderdaad een onwaarschijnlijk gebrek aan degelijke preventie is en is geweest. We verliezen niet de oorlog tégen drugs, maar wél onze kinderen ààn de drugs: omdat ze onvoldoende beschermd werden tegen alle onjuistheden over (die “soft”) drugs, omdat ouders niet werden ondersteund om rustig maar duidelijk “neen” te blijven zeggen aan het gebruik van soft drugs.

Moeten ouders drugs verbieden omwille van ethische of ideologische redenen? Uiteraard niet , wél omdat een joint écht héél schadelijk is. Zolang dit vanuit de verantwoordelijke hulpverleningssector niet éénduidig aan de samenleving wordt uitgelegd, zo lang gaan we de “oorlog” tegen drugs verliezen. Dat is de zwakke schakel .

Een oorlog tegen drugsbaronnen , dealers , kortom het aanbod aan drugs zonder de gebruiker correct en degelijk te informeren, sensibiliseren en eveneens te responsabiliseren , is hopeloos vechten tegen de bierkaai. De vraag naar drugs doen verminderen met “alle mogelijke middelen” zodat dit leidt tot een mentaliteitsverandering , net zoals dat is gelukt tov tabak en risicovol rijgedrag: dàt is van primordiaal belang om tot een kentering van het druggebruik te kunnen komen.

In onze contreien werd de gebruiker al decennia helemaal niet streng aangepakt , opgesloten of gearresteerd: integendeel: de politiemensen sluiten al decennia zo veel mogelijk de ogen voor al die jonge druggebruikers.

Hen verbaliseren , ook de min 18-jarigen, is immers veel te omslachtig en veel te tijdrovend , zonder dat er zaad in het bakje komt. Een PV maken van een fietser zonder licht is daarentegen veel lucratiever.

De nadruk wordt in onze contreien reeds lang gelegd op hulpverlening en pamperen van de gebruiker, maar diezelfde hulpverlening blijkt ondertussen al lang ontoereikend te zijn: de hulpverlening heeft handen , hoofden , werkuren en vooral “centen” tekort. Hoe kan het ook anders. Volgens de VN is de laatste 10 jaar het druggebruik met 35 % gestegen , maar laat ons jubelen: de VAD beweert hier ten stelligste dat de laatste 10 jaar het druggebruik bij onze jongeren zelfs wat is gedaald . Wie gelooft dit laatste eigenlijk ? Het OIVO (onderzoek en informatiecentrum voor verbruikersorganisatie ) bracht 2010 een studie uit, waaruit bleek dat in ons land het cannabisgebruik bij 12 tot 17 jarigen , op 2 jaar tijd was verdubbeld.

Dan de kritiek op Mexico:hoe in hemelsnaam gaat de legalisatie van cannabis een ommekeer kunnen brengen in de situatie in Mexico met concurrerende en (mekaar uit-)moordende drugskartels? Die bendes handelen wel voornamelijk in coke en andere drugs. Zolang de westerse gebruiker-snuiver van coke niet wordt gewezen op zijn verantwoordelijkheid t.o.v. het schenden van mensenrechten , moord, misdaad en ontheemding in Zuid Amerika omwille van de handel in coke, zolang gaan we inderdaad de oorlog tegen drugs verliezen. Dat legalisatie van cannabis verandering zou brengen in de situatie in Mexico is pas een illusie.

Volgens Prof De Grauwe ligt de verhoging van de prijs van coke mede aan de basis van de machtsontplooïng van de drugskartels. Ook dit is op zijn minst een tendentieuze redenering. Het is immers zo dat een verlaging van de prijs van een drugsproduct bijna automatisch meebrengt dat er méér wordt gebruikt ( cfr de lagere / hogere prijs van sigaretten ) De drugskartels gaan dus werken met lagere winstmarges, maar wel met hogere absolute winsten .

Of gaat men in dit thema andere denkpistes toepassen ? Meer gebruik zal ook automatisch meer schade aan individuen en samenleving meebrengen. We gaan ook de verslaafden zien toenemen. In de kosten baten analyse zullen de kosten de baten alsmaar overstijgen.

Wie gaat ons die legale coke aanbieden ? Denkt men echt dat die kartels “reguliere ,onder toezicht van de regering geproduceerde coke” naast zich zullen dulden ?

Het alcoholprobleem is opgelost door het stoppen van de drooglegging zegt men enerzijds. Anderzijds beweren diezelfde mensen dat het alcoholprobleem in onze maatschappij veel belangrijker is dan het drugprobleem . Verder beweren ze ook dat het probleem van alcohol de sociale aanvaardbaarheid is . Welnu: ze zijn blijkbaar zinnens ook het druggebruik sociaal aanvaard te maken. Dat gaat dan ook gepaard gaan met een toename van het gebruik en dus ook van de problematiek. Beseft men eigenlijk wel waarmee men bezig is ?

Het LVSV ( Liberaal Vlaams Studenten Verbond )maakt gewag van de legalisatie van cannabis, maar verwacht dat dan ook de obscure drugslabo’s hierdoor zullen worden verheven tot kwaliteitsvolle labo’s. Blijkbaar wenst het LVSV legalisatie van alle drugs ?

In Nederland waar in coffeeshops kwaliteitsvolle cannabis verhandeld wordt , is de handel van drugs in het illegale circuit nog steeds hoger dan in de” legale coffeeshops” waar je wettelijk 5 gr mag kopen wanneer je minstens 18 jaar bent. Gelooft U zelf dat mensen vanuit Spanje naar Nederland trekken om er hun wettelijke 5 gr wiet te kopen ? Die verkoopspunten zijn immers een enorme trekpleister voor de drugshandel binnen het volledige illegale criminele circuit .Dat is nog zo een foute redenering. Het is verder ook zo dat het overgrote deel van de coffeeshops wordt opengehouden door ex-criminelen. We zien de laatste jaren ook in Nederland een toename van moorden door rivaliserende drugsbendes. Deze rivaliserende drugsbendes verdwijnen niet omdat cannabis er wordt gedoogd.

Het recht op vrijheid en het recht op het maken van eigen keuzes is in deze problematiek juist een verlies aan vrijheid, een verlies aan eigen wilsbeschikking bij 10 tot 30 % van de gebruikers omwille van hun verslaving . Verslaving is dan wel een ziekte, maar aan deze ziekte is het tevens inherent dat deze zieken juist niet wensen te genezen , maar zo comfortabel mogelijk wensen verder te gebruiken Een veel te hoge prijs voor deze “vrijheid”.

Het is ook onjuist dat het individu, de gebruiker zelf alle gevolgen zal dragen die zijn druggebruik heeft. Integendeel, hij kan onmogelijk de gevolgen dragen die zijn druggebruik heeft op nabestaanden , omgeving , socio-economisch minder presteren, kosten voor de samenleving voor schade aan eigen psyche en gezondheid, verkeersongevallen en zoveel meer. Hoe kan het LVSV zulke zinloze uitspraken maken?

Uit rapporten blijkt verder dat het drugsbeleid in Portugal, integendeel geen succes blijkt te zijn .

Tot slot: de prevalentie van druggebruik is nooit het resultaat van de wetgeving alleen. Enkel pamperen , zonder responsabilisering, kan onmogelijk soelaas brengen. Het is belangrijk in gedachte te houden dat druggebruik een hypotheek legt op de toekomst van de gebruiker. Welnu: massaal druggebruik legt een hypotheek op de toekomst van de volgende generaties. Zie maar naar Egypte , waar cannabis reeds in 1920 , buiten de wet werd gesteld omdat men het aantal schizofrenen enorm zag toenemen , die landen hebben een langere ervaring met cannabisgebruik .

Dr Mireille Vergucht, Vlaams Platform tegen drugs Dr Lieve Van Ermen , Gewezen Senator

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier

Partner Content