Een scheiding duurt niet korter dan voordien en is ook niet minder conflictueus dan vroeger.
Uit het onderzoek “Scheiding in Vlaanderen” blijkt dat een scheiding nog altijd zo’n anderhalf jaar duurt. Daarnaast hebben ex-koppels nog evenveel conflicten als voordien. Juist omdat de nieuwe echtscheidingswet uit 2007 veel zaken buiten de rechtbank regelt, leidt dat tot extra conflictstof.
Co-ouderschap
Uit het Siv-onderzoek blijkt dat ruim een op de vier van de ex-koppels kiest voor verblijfsco-ouderschap. De meest voorkomende invulling is de week-weekregeling. Daarbij verhuist een kind eenmaal per week van de ene naar de andere ouder. Toch ligt het gemiddeld aantal verhuisbewegingen op vijf à zes per maand. Een op tien verhuist zelfs acht keer of vaker per maand.
Voor de kinderen is een echtscheiding vaak moeilijk. Bij twee op de drie echtscheidingen zijn immers kinderen betrokken. Dat maakt dat jaarlijks ongeveer 35.000 Belgische kinderen een echtscheiding van hun ouders meemaken. Ongeveer 33 procent van de ouders legt niet uit aan hun kinderen waarom ze uit elkaar gaan. Zowat 70 procent van de kinderen was boos op vader en/of moeder tijdens echtscheidingsproces.
Contact met de ex
Een meerderheid van de gescheidenen heeft nog contact met de ex: 60 procent van de gescheidenen met een nieuwe partner en meer dan 66 procent van de alleenstaanden. Het contact met de ex-schoonouders verwaterd in de meeste gevallen.
Gescheiden personen doen vaker een beroep doen op hulpverlening wegens emotionele en sociale problemen. Er is ook een licht verhoogd alcohol- en medicatiegebruik bij gescheiden personen. Daarnaast blijkt dat alleenstaande moeders die laaggeschoold zijn of weinig tot niet werken financieel de grootste slachtoffers zijn bij echtscheidingen.
België koploper
Jaarlijks worden in ons land meer dan 30.000 huwelijken ontbonden, waarvan ruim de helft in Vlaanderen. Daarmee staat België aan kop in West-Europa. In geen enkel ander Europees land worden relatief gezien zo veel huwelijken ontbonden dan in ons land.
De studie werd uitgevoerd door vijf onderzoeksploegen uit de universiteiten van Antwerpen, Gent, Leuven, Brussel en de Studiedienst van de Vlaamse regering.
