Afrika Cup: ‘Op menselijk vlak is coachen in Afrika een enorme verrijking’

© Belga Image
Christian Vandenabeele
Christian Vandenabeele Freelancejournalist

Sven Vandenbroeck (37) is assistent-bondscoach van Hugo Broos bij Kameroen, waarmee hij vanaf zaterdag deelneemt aan de Afrika Cup in Gabon.

De Afrika Cup komt ongelegen voor Europese clubs met Afrikaanse internationals die in januari beker- en competitievoetbal spelen. Ervoeren jullie op de een of andere manier druk om spelers niet te selecteren?

Je merkt dat er clubs zijn die hun speler beïnvloeden

Sven Vandenbroeck: ‘Rechtstreeks niet. Wel merk je dat er clubs zijn die hun speler beïnvloeden. Zo zegden er bij ons acht spelers af, van wie zeker drie onder druk van hun club. De federatie besliste om er vijf via de FIFA te proberen los te krijgen, maar nog steeds weigeren ze. De komende dagen zal duidelijk worden welke sancties er uitgesproken zullen worden.’

Lees ook: FIFA moet ingrijpen tegen competitievervalsing door Afrika Cup

Na jullie gelijkspel op eigen veld in de WK-kwalificatiematch tegen Zambia op 12 november stak er weer een hevige storm van kritiek op Hugo Broos op. Wie vrezen jullie het meest op de Afrika Cup: de tegenstanders of de eigen entourage?

‘Er zijn meerdere zaken te vrezen. In de voorbereiding is het zeker opboksen tegen onze eigen entourage. Sinds augustus liggen de grote lijnen van de voorbereiding vast en je denkt dat vier maanden voldoende is om alles te regelen, maar nog elke dag duiken er problemen op. Zo waren de dag voor ons vertrek op stage naar Equatoriaal-Guinea onze visa nog niet in orde. Ook met het lekken van info houden we rekening, dus letten we op wat we met wie delen. Belangrijk is ook om de media goed te bespelen, om in een positieve sfeer te kunnen afreizen naar Gabon, want sinds het gelijkspel tegen Zambia zijn die zeer negatief. Zo verminderen we in de dagen voor de oefenwedstrijden de trainingsintensiteit om kwalitatief beter voor de dag te kunnen komen, een goede indruk na te laten en positieve resultaten te behalen in de voorbereiding. Hopelijk draagt dat bij tot een positieve sfeer rondom de ploeg.’

De Afrika Cup is een voetbalfeest dat ook weleens gekenmerkt wordt door chaos en losbandigheid. Zo getuigde Hamdi Harbaoui in 2013 over ploegmaats bij Tunesië die zich ’s nachts stiekem aan de drank en vrouwen begaven. Hoe groot zijn de risico’s en welke maatregelen namen jullie om tijdens het toernooi en de voorafgaandelijke stage alles professioneel te laten verlopen?

In het algemeen is dit een brave groep. Niemand loopt hier rond met sterallures.

‘Die verhalen zijn ons bekend en ons is verteld dat dit in de vorige edities ook bij Kameroen het geval was. In onze staf zitten twee ex-internationals die heel goed weten waar de gevaren schuilen. Dat helpt. In onze hotels huurden we telkens één verdieping voor de spelers af en daar houden constant twee mensen van de veiligheid de wacht. Enkel spelers worden er toegelaten en alle plastic zakken worden gecontroleerd. In acht maanden moesten we nog maar één keer ingrijpen en dan nog voor een klein voorval. In het algemeen is dit een brave groep. Niemand loopt hier rond met sterallures.’

Jullie werden met Burkina Faso, Guinee-Bissau en Gabon in de op papier zwakste groep ingedeeld. Wie verkiezen jullie in de kwartfinales te treffen: Senegal of het Algerije van Georges Leekens?

‘Het is toch ook een gevaarlijke groep, hoor, met het organiserende land, met Burkina Faso, dat voorin over veel talent beschikt en met een opkomende Afrikaanse voetbalnatie als Guinee-Bissau. Maar de groepsfase doorkomen is een absolute must. Dan tref ik het liefst Senegal. Algerije is technisch zeer sterk en speelt snel en verzorgd, een soort voetbal waar wij het moeilijk mee hebben. Bovendien zijn de ploegen van Leekens altijd sterk op stilstaande fasen.’

Waar plaatsen jullie deze ervaring als coach in Afrika in jullie trainerscarrière? Willen jullie deze job nog lang blijven doen of zitten jullie te wachten op een telefoontje uit België?

De laatste weken kreeg ik twee telefoontjes uit België, maar ik geef dit niet op

‘Ik plaats deze ervaring op de eerste plaats. Op menselijk vlak is het een enorme verrijking en sportief is het een zeer mooie en leerrijke job. De laatste weken kreeg ik twee telefoontjes uit België, maar ik geef dit niet op. Als jonge coach zou ik wel graag wat meer op het veld staan, maar ik zette mijn ambitie op het WK in Rusland en op de Afrika Cup 2019 in Kameroen. Misschien krijg ik later nooit meer de kans om zulke grote toernooien mee te maken.’

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier

Partner Content