Alleen het resultaat telt (voor Portugal)

De winnaar heeft altijd gelijk. Ook al brengt hij geen mooi voetbal.

Donderdag zagen we een Braziliaans journalist in Marseille. Afgevaardigd door zijn mediagroep, werkend voor de website, de radio en wat televisieuitzendingen. Hij had nog amper een stem, na vier weken Frankrijk.

Of Portugal kon winnen, vroeg hij ons. “Op dit EK kan alles”, schokschouderden we. Frankrijk moest toen nog tegen Duitsland spelen. We gokten op de Duitsers. Zaten ernaast, ook al waren ze de betere ploeg. Eerder in het tornooi hadden we ook al een paar keer verkeerd gegokt, vooraf. Belgiê voorbij Wales onder meer. Op dit EK kon alles. Portugal bewees het.

Had u in 1992 een cent verwed op Denemarken? Neen toch. Ze wonnen het tornooi. Had u in 2004 gegokt op Griekenland? Neen toch. In de finale schoten ze een keer binnen de palen. Ze wonnen er Europees goud mee.

Nederland won ook, maar in 1988 waren Van Basten en co geen underdogs. Griekenland, Denemarken en hier Portugal waren dat wel, zeker toen na tien minuten Cristiano Ronaldo uit de finale werd geknikkerd door Fransen die voetbal even verwarden met rugby, waar duels belangrijk zijn.

Dit is een tornooi waar geschiedenis werd herschreven. Duitsland won op een tornooi nog nooit van Italië. Ze deden het hier, weliswaar via strafschoppen. Frankrijk won nog nooit van Duitsland. Ze deden het hier, zuiver, binnen de 90 minuten. Portugal won nog nooit van Frankrijk. Ze deden het, zonder Ronaldo.

De geschiedenis op zijn kop

Was de zege verdiend? Toen Ronaldo eruit ging, werd hij vervangen door karma, postte een zaakwaarnemer aan het einde van de 90 minuten. De paal had Portugal toen net gered, Rui Patricio eerder ook een paar keer. Bij Frankrijk waren Sissoko en Matuidi de besten, dat zegt alles. Pas op het einde bracht Didier Deschamps voetballers, met Marial en Coman. Geen fysiek sterke beren. Misschien lag daar wel de sleutel, maar goed, wat zouden wij DD wat verwijten, tot zondag deed hij alles goed.

Portugal was een verdedigende vesting, werd een kampioen via een gesloten achterdeur. Geen wedstrijd gewonnen in de eerste ronde, daarna moeizaam voorbij Kroatië en Polen. Vervolgens wel makkelijk langs Wales en in de finale voldoende karma om het thuisland af te houden. Het hoeft niet mooi te zijn, zei de bondsocach donderdag tegen onze Braziliaanse collega. In het land van o jogo bonito kwam dat hard aan. Maar ze wonnen wel. Dankzij een voetballer die in het voorbije seizoen door de Engelse pers werd afgemaakt als dé miskleun in de Premier League. Zes maanden Swansea en niet één keer schoot Eder binnen de palen. Nu deed hij het wel. En hoe…