Antoine Griezmann: hoe de frêle spits van Atletico recht blijft tussen de groten

© BELGAIMAGE
Guillaume Gautier
Guillaume Gautier Journalist bij Sport/Voetbalmagazine en Sport/Footmagazine.

De balkunstenaars hebben terrein moeten prijsgeven tegenover de krachtpatsers, maar een frêle 1,76 meter kan genoeg zijn om toch bij de groten te horen. Daarvoor volstaan een gracieuze linkervoet en een stel hersenen die alles begrijpen wat er op het veld gebeurt.

Antoine Griezmann pakte woensdag met Atletico Madrid zijn eerste grote trofee. Met twee doelpunten had hij een groot aandeel in de 3-0 zege tegen Marseille in de finale van de Europa League. Een portret van de 27-jarige Fransman.

Het ruwe Atlético, naar het beeld van een Diego Costa die defensies te lijf gaat als een maaidorser in volle hartje zomer, was het gewend om klappen uit te delen. De meest memorabele was de klap op de vuurpijl, namelijk eerst de onverwachte titel in La Liga te midden van de hegemonie van het Barça van Lionel Messi en het Real van Cristiano Ronaldo, en vervolgens de finale van de Champions League, die bereikt werd ten nadele van het tweede Chelsea van José Mourinho.

Griezmann behoort tot de spelers die het best begrijpen waar en hoe ze zich moeten verplaatsen.

Diego Simeone

Maar uiteindelijk maken Los Colchoneros op een pijnlijke manier kennis met de keerzijde van de medaille. De klappen die ze nu incasseren komen van het voorhoofd van Sergio Ramos, die in de toegevoegde tijd gelijkmaakt in de finale van de Champions League en zo Real Madrid op weg zet naar La Décima.

En ook van de goedgevulde portemonnee van Roman Abramovitsj, die de Madrileense ploeg leegrooft om drie cadeaus te geven aan Mourinho: Thibaut Courtois keert terug na zijn uitleenbeurt en met hem komen ook Diego Costa en Filipe Luis, twee andere pijlers van de bende van Diego Simeone.

Nu de oorlogskas weer flink gespijsd is, overtuigt El Cholo de tweede club van Madrid ervan om een heel nieuwe voorlijn te kopen, kwestie van gelijke tred te kunnen houden met de Europese reuzen. Mario Mandzukic, als diepe spits winnaar van ‘de beker met de grote oren’ twaalf maanden eerder met Bayern, komt naar Madrid. De Kroatische reus, die voor dominantie in de lucht moet zorgen na het vertrek van Diego Costa, wordt al snel gevolgd door Antoine Griezmann.

De kleine Fransman komt van Real Sociedad. In Spanje kennen ze hem dan al enkele jaren, met name door het seizoen dat hij afsloot met zestien goals in La Liga voor de blauw-witten van Real. Zijn geboorteland moest voor een echte kennismaking met het nieuwe offensieve fenomeen wachten op de barrages voor de Champions League tegen Lyon en het WK in Brazilië, waar de kwartfinales werden bereikt. Op dat ogenblik is Grizzy slechts een radertje in de mechaniek van Didier Deschamps, georganiseerd rond de sprints van Blaise Matuidi en het geïnspireerde spel van Karim Benzema. Twee jaar later is het nochtans Antoine zelf die zijn maats naar de finale van het EK in eigen land zal stuwen. Daarbij pakt hij en passant ook de titels van beste speler en topschutter van het toernooi mee. Op twee jaar tijd is de frêle flankspeler van het Baskenland uitgegroeid tot de crack van de hoofdstad.

Omscholing

Koke vertelde hoe een en ander gegaan is op de pagina’s van SoFoot, in de lente van 2014, net voor het WK: ‘Toen Griezmann bij Atlético kwam, speelden we met vieren op het middenveld. Hij heeft zich dus aan dat systeem moeten aanpassen.’ Bij Real Sociedad speelde de Fransman inderdaad als flankaanvaller, meestal links vooraan in de Baskische 4-3-3. Die positie bestaat niet in het intense voetbal van Simeone. Het systeem van El Cholo is een 4-4-2, waarin de vleugels bezet worden door Koke, de regisseur van het spel op de flank, en Raúl García, een mogelijk richtpunt voor de lange ballen van de doelman door zijn buitengewoon kopspel en zijn XXL-kracht. De kleine Antoine mag dan al 30 miljoen euro gekost hebben – die van hem de op één na duurste transfer uit de geschiedenis van Atlético maken, na Radamel Falcao – hij komt er al snel achter dat Simeone zijn basiselftal niet opstelt met zijn portemonnee.

‘Op de eerste trainingen kwam ik zuurstof tekort en voelden mijn benen zwaar aan’, vertelt Griezmann in het begin van de herfst van 2014, op het moment dat zijn aanpassing aan Madrid eindelijk voltooid lijkt te zijn. ‘Bij Real Sociedad speelden we niet met zoveel intensiteit. Bovendien voetbalde ik daar op links en nu meer centraal. Dat vergde aanpassing.’

De Fransman voelt zich snel thuis in zijn nieuwe omgeving. Eenmaal aangepast aan het spel van Los Colchoneros sluit Antoine zijn eerste seizoen in rojiblanco af met 25 doelpunten op de teller, alle competities samen. ‘We hebben hem gepusht om in de aanval te spelen’, weet Simeone nog, die kritiek te verduren kreeg tijdens de eerste moeilijke weken van zijn nieuwe poulain. ‘Veel mensen hebben me nochtans gezegd dat hij daar niet kon spelen…’

De Argentijn heeft snel door dat zijn criticasters zich vergissen. Alles vertrekt vanuit één vaststelling, die alle coaches die hem gekend hebben deden. Om te beginnen Martin Lasarte, de man die hem bij de profs van Real lanceerde: ‘Wat meteen mijn aandacht trok, was het feit dat hij altijd de juiste beslissingen nam, ondanks zijn prille leeftijd.’ Een volwassene in het lichaam van een frêle adolescent, een atypische fysiek op de Franse velden die in die periode matig voetballende atleten bevoordeelden tegenover kwieke talenten. Omdat hij vriendelijk afgewezen werd in alle nationale opleidingscentra, moest Grizzy de Pyreneeën oversteken om zijn carrière van de grond te krijgen. Daar leerde de jongen uit Mâcon spelen als een Spanjaard. Fysiek te zeer benadeeld om het contact te zoeken, zette zijn gestalte hem er van nature toe aan om de ruimte op te zoeken waar niemand hem kon raken. ‘Je leert op basis van je eigen lichaam’, oreerde Johan Cruijff vaak. Dat van de kleine Antoine maakte van hem eerder een speler van de ruimte dan van het duel.

Tussen de lijnen

‘We krijgen een speler tegenover ons die zich beweegt over heel het veld’, waarschuwde Jorge Jesus, de coach van Sporting CP, voor de kwartfinale van de Europa League die zijn Leones aan Atlético koppelde. Opgesteld in steun van de diepe spits en met een bewegingsvrijheid die totaal lijkt te zijn als zijn ploeg in balbezit is, etaleert Griezmann heel zijn arsenaal: afhaken om een ploegmaat in nood bij te staan, de bal bijhouden om het blok te laten opschuiven, richting geven aan het spel of een individuele actie maken. En alles met dezelfde precisie. En met hetzelfde speldoorzicht. ‘Hij stelt zich altijd ideaal op om een oplossing aan te bieden’, onderstreept Koke, de meester van de Madrileense organisatie, die dolblij lijkt dat hij zo’n goeie ploegmaat naast zich heeft in fases met balbezit. Griezmann wijkt graag uit naar links, waar hij het samenspel zoekt met de vaardige voeten van Koke en Filipe Luis, een technisch sterke en offensieve back zoals er alleen in Brazilië geboren lijken te worden.

Diego Simeone, nochtans erg strikt aan het tactisch bord, heeft zich aangepast aan de actieradius van zijn Franse crack. ‘Ik heb altijd gezegd dat hij behoort tot de spelers die het best begrijpen waar en hoe ze zich moeten verplaatsen’, argumenteert El Cholo. ‘Je kunt hem op één bepaalde plaats in je tactisch schema zetten, maar uiteindelijk lost hij op de best mogelijke manier alle moeilijke situaties op die hij in een andere zone opmerkt.’

Bij de matrassenjongens wordt Griezmann opgesteld achter Fernando Torres. Hij wordt de nieuwe sterke man van Atlético, dat hij in de lente van 2016 nog eens naar de finale van de Champions League leidt in de moneytime van een seizoen dat hij afsluit met 32 goals en de scalp van het beste Bayern van Pep Guardiola aan zijn gordel. De Fransman krijgt zo’n allure dat zelfs Didier Deschamps zijn gebruikelijke 4-3-3 tijdens het EK opgeeft om Grizzy in zijn comfortzone op te stellen, tussen een middenveld met Paul Pogba en Blaise Matuidi en een aanval geleid door Olivier Giroud. De Colchonero maakt er twee in de halve finale tegen Duitsland, maar ziet hoe Ronaldo hem – na de Champions League – van een tweede titel berooft op enkele weken tijd. Aan het eind van 2016 eindigt hij op het derde trapje van het podium van de Ballon d’Or.

Slechte gewoontes

Griezmann wordt voortdurend beter. Atlético kan zich zelfs de luxe van enkele miskopen permitteren en toch competitief blijven. Nadat het 40 miljoen heeft verkwist aan Jackson Martínez, zet het bestuur in op ene Kevin Gameiro, die goed was bij Sevilla maar iets te licht uitvalt om de stap te zetten van een Europa Leaguefinale naar de laatste vier van de Champions League. Zelfs het transferverbod dat ze van de UEFA opgelegd krijgen, verhindert Los Colchoneros niet om opnieuw de halve finales van het kampioenenbal te halen. Antoine is de offensieve referentie geworden bij Atlético en rondt voor het derde seizoen op rij de kaap van de 25 goals.

De vele rozen die de beste Franse tuinman weet te plukken maskeren een tijdlang de problemen van Atlético. Diego Simeone is zich daarvan bewust: ‘Antoine heeft ons slechte gewoontes bijgebracht, want hij is de speler geworden die altijd de aanvallende problemen van het team oplost.’ Tot hij niet langer onvoorspelbaar is…

Om zijn aanvallende problemen in de zone van de tegenstander op te lossen zet Simeone zijn nummer 7 uiteindelijk helemaal voorin. Er zijn twee manieren waarop een ploeg met zo’n crack kan functioneren: ofwel de ploeg in zijn dienst laten spelen en dus een systeem bedenken dat hem in de ideale positie brengt om zijn kwaliteiten uit te spelen, ofwel hem in dienst van de ploeg laten spelen. Zonder de mogelijkheid tot transfers en geconfronteerd met een kern die te smal en te beperkt is aan de andere kant van de middellijn, moet El Cholo wel voor de tweede optie gaan. Zijn juweel, opgejaagd door geruchten over een vertrek naar Manchester United in de zomer, lijdt eronder in het begin van het seizoen. ‘Ik moet een killer zijn terwijl ik van het collectief houd’, vertelt Griezmann in zijn biografie. ‘Vooraan raak ik soms dertig minuten geen bal. Wanneer ik zie dat de ploeg er nood aan heeft dat ik meer beschikbaar ben, zak ik een beetje, zelfs al is de trainer daar niet mee opgezet. Waar het mij om gaat, is een verdediging pijn doen.’

Terug aan de top

Zodra hij in de punt wordt opgesteld, blijkt de ongrijpbare Antoine een veel makkelijker prooi voor de verdedigers. Er gaat zelfs een hele tijd over dat hij niet scoort en uitgefloten wordt in het Wanda Metropolitano, de nieuwe thuisbasis van Atlético Madrid. Van het begin van het seizoen tot het einde van het jaar 2017 moet Griezmann zich tevreden stellen met zeven goals en vijf assists in twintig wedstrijden.

De terugkeer in de ploeg van Torres en de overeenkomst rond de transfer van Diego Costa geven hem opnieuw het plezier van de vrijheid achter een sterke nummer 9. En de magie werkt opnieuw: na Nieuwjaar scoort de Fransman twintig keer en levert hij negen assists af. Vooral de vierklapper tegen Leganés valt op, naast zijn rol op weg naar de finale van de Europa League.

Tegen Arsenal, in een duel waarin Atlético weer rijmt op afzien, is het Griezmann die het Emirates Stadium het zwijgen oplegt met een goal die van kapitaal belang zal blijken in de terugwedstrijd een week later. En zo schenkt hij zijn ploeg een ticket voor Lyon, waar woensdagavond de finale gespeeld werd. Met 0-3 tegen Marseille werd het eindelijk een eerste trofee, na twee verloren finales van 2016. De rol van voorbeeldige verliezer is nochtans erg geliefd bij de Fransen, die het altijd al meer hadden voor RaymondPoulidor dan voor Jacques Anquetil. Maar Griezmann heeft dan wel een Frans paspoort, zijn voetbal is geboren in Spanje. Een land dat Miguel Indurain nooit zou verafgood hebben als die tweede was geëindigd.

Dankzij het doelpunt van Griezmann op Arsenal in de halve finales van de Europa League, wist Atlético zich te plaatsen voor de finale.
Dankzij het doelpunt van Griezmann op Arsenal in de halve finales van de Europa League, wist Atlético zich te plaatsen voor de finale.© BELGAIMAGE

Diego de bevrijder

In de eerste seizoenshelft veroordeeld om in de punt van de aanval te staan bij Atlético is het met opluchting dat Antoine Griezmann op het gras van het Wanda Metropolitano Diego Costa verwelkomt. Ook al kost de terugkeer van de sterke man van het voetbal van Diego Simeone naar Madrid Griezmann zijn offensieve leiderschap, het geeft hem vooral de vrijheid die hij voordien niet meer had.

Costa weegt op een verdediging, heeft loopvermogen en beschikt over de aura om de aandacht van de centrale defensie naar hem te trekken. Kwaliteiten die zijn Franse ploegmaat de gelegenheid geven om de ruimte tussen de linies te benutten, daar waar hij altijd het verschil heeft weten te maken. ‘Ik heb nood aan Costa en aan Giroud om te schitteren’, gaf Antoine trouwens toe toen hij werd bevraagd over het voetbal bij zijn club en de nationale ploeg. Nu hij niet meer de taak heeft om af te werken, een last die allicht te zwaar was om alleen te dragen, kan Griezmann zich concentreren op zijn creativiteit en zijn aangeboren zin om de ruimte te benutten en zo een overtal te creëren op eender welke plek op de groene rechthoek.

‘Ik twijfel er niet aan dat de komst van Costa hem bevrijd heeft, waardoor hij veel meer kan bewegen’, bevestigt Diego Simeone, die gelukkig is dat hij kan rekenen op een van de beste aanvallende duo’s van het continent. Het collectief van Atlético is dan misschien het minst goeie uit heel de periode van Simeone, de samenwerking tussen de twee beste spelers uit die periode kan volstaan om een tweede Europese trofee te veroveren, vijf lange jaren en twee verloren finales na de eerste.

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier

Partner Content