Zakaria Bakkali (19) werd door bondscoach Marc Wilmots weer opgevist bij de Rode Duivels. Sport/Voetbalmagazine zocht de jonge flankspeler op in Valencia.
Bakkali maakte in oktober 2013, amper zeventien jaar oud, zijn debuut voor de Belgische nationale ploeg. Op die manier verzekerde België zich van de diensten van de dribbelvaardige flankaanvaller die ook voor Marokko kon uitkomen. Maar even snel als zijn ster richting hemel schoot, verdween Bakkali weer in de anonimiteit. Onenigheid over een contractverlenging hield hem nagenoeg een heel seizoen op de bank bij PSV. Valencia bood deze zomer de (verrassende) reddingsboei.
“Mentaal waren die maanden bij PSV zeer moeilijk”, vertelt de speler in Sport/Voetbalmagazine. “Vervolgens was het ook zwaar om de goeie keuze te maken. Eerst wilde ik een ploeg dicht bij de familie. Frankrijk of Duitsland. Ook Anderlecht was een optie. Maar uiteindelijk hebben we toch gekozen voor Spanje.”
“Om allerlei redenen: de club, het kampioenschap, ik vind de Spaanse competitie zeer aantrekkelijk. Ook het weer speelde mee, magnifiek. Niet te ver van Marokko ook, land waar ik toch zeer vaak naar terugkeer. En uiteraard ook het sportieve, de waarde van de ploeg. Bovendien zijn de verbindingen met België vrij makkelijk. Als mijn vader er niet is, komt mijn broer wel bij me logeren. Of anders mijn zus. Ik ben nooit alleen. Dat wil ik ook zo. Ik woon op vijf minuutjes van het oefencentrum, in een huis met een zwembad. Strand op twintig minuutjes. Ik kom amper in de stad. Huis-training, alles heel rustig.”
Keuze voor Valencia
Bakkali vertrouwde voor zijn keuze op het advies van twee belangrijke mensen uit het voetbal. “Dit was in de eerste plaats mijn keuze”, aldus de Rode Duivel. “Iedereen mag me raad geven, maar uiteindelijk doe ik wel mijn zin. Ik ben ook niet de man om veel naar anderen te luisteren. Eens je daarmee begint… De ene zegt dit, de andere dat. Voor je het weet, ben je verloren. Ik luister naar Lucien (Luciano D’Onofrio, nvdr), naar Marc (Wilmots, nvdr),… Als zij vinden dat dit of dat een goed plan is, gaan we ervoor.”
Marc Wilmots raadde hem Valencia aan? Bakkali: “Aanraden is veel gezegd, maar hij vond het wel een goeie club voor mij. Ik vind het Spaanse voetbal zelf ook het beste. Ik zie mezelf op deze leeftijd niet voetballen in Engeland. In Spanje krijg je nog de tijd om een bal te controleren.”
Linkse vleugel
De sprong van niets naar trainen bij een topclub in Spanje was zeer groot, bekent Zakaria Bakkali: “Toen ik hier begon aan de voorbereiding, had ik het moeilijk om aan te pikken. Het was ongeveer een jaar geleden dat ik nog écht had getraind. Ik had een enorme achterstand. Die moest ik wegwerken. Je zag me niet op training, we speelden wedstrijdjes en ik raakte geen bal. Daarom zeg ik nu: binnen drie maanden wil ik er staan. Geen stappen overslaan. Eerst mijn plaats bij Valencia pakken, regelmatig in de kern zitten, invallen, een keer starten, over een paar maanden misschien basisspeler. En dan weer naar de A-ploeg van België.”
Dat laatste is ondertussen, sneller dan verwacht, gelukt. Op de spelerslijst voor de Champions League staat hij bij Valencia niet, we zullen hem op 20 oktober tegen AA Gent niet zien. Maar in de competitie speelt hij wel mee. De laatste weken start hij zelfs in de basis, en, meer nog, komt de dreiging vooral via zijn flank, zijn dribbels. Niet de rechtse – daar staat de Algerijnse Fransman Sofiane Feghouli – maar de linkse. Met acties brengt de rechtsvoetige Bakkali er diepgang en dreiging, voorlopig ongeveer een helft tot een klein uur. Dan is het bobijntje leeg.
Lees het hele interview met Zakaria Bakkali in Sport/Voetbalmagazine van woensdag 7 oktober.
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier