De Franse Ligue 1 is in. Branché, om het in mooi Frans te zeggen.
Buitenlandse investeerders ontdekken na de Premier League ook het Franse voetbal. De organisatie van het voorbije EK met zijn fonkelnieuwe stadions én overnameprijzen van clubs die zeer redelijk zijn, vormen daarbij sterke argumenten. Olympique Marseille, in handen van de Amerikaan Frank McCourt, kostte 45 à 50 miljoen euro, de kostprijs voor Manchester City bedroeg tussen de 250 en 300 miljoen euro…
In Duitsland kan een buitenlandse overnemer wettelijk geen profclub kopen en de meest aantrekkelijke Spaanse clubs blijven in handen van de socios. Binnen de ‘Big 5’ rest nog de Serie A, maar daar is de infrastructuur verouderd en het supportersgeweld schrikt af.
In Frankrijk werkt de LFP, de profliga, aan een herziening van de fiscaliteit, die op dit moment niet erg aantrekkelijk is voor buitenlandse investeerders.
Marc Coucke maakt geen deel meer uit van de raad van beheer van Lille om belangenvermenging te vermijden, maar behoudt wel 5 procent aandelen in LOSC, club die in volle onderhandeling is met Gérard Lopez, de Spaans-Luxemburgse eigenaar van de F1-stal van Lotus en van de Luxemburgse voetbalclub CS Fola Esch. Eerder probeerde Lopez ook al OM over te nemen.
Nancy staat dan weer in de belangstelling van een Chinese investeringsgroep. Nice is voor 80 procent in handen van een Chinees-Amerikaans consortium en een groep uit het Midden-Oosten bezit 60 procent van Auxerre. Eerder, in 2015, werd Sedan overgenomen door Saudi’s en kwam Le Havre in Amerikaanse handen. Lens behoort toe aan een Azeri, Monaco aan een Rus. Eerder al kwam PSG in Qatarese handen. Wordt ongetwijfeld vervolgd.
Nicolas Taiana
