Büttner: ‘Zeg jij maar eens broccoli in het Russisch’

Sport/Voetbalmagazine had een openhartige babbel met Alexander Büttner (27), de Nederlandse linksachter van RSC Anderlecht. Enkele fragmenten.

Alexander Büttner over…

… zijn keuze voor Anderlecht:

“Met HSV kwamen we er niet uit. Galatasaray werd op het laatste moment concreet, maar toen had ik al met mensen van Anderlecht gesproken en was ik hier ook al komen kijken. Ik vond dat ik het niet kon maken om alsnog naar Turkije te gaan. Bovendien was het gevoel heel goed. Vreemd genoeg is de afstand naar huis vooral een fijne gedachte. In Manchester en Moskou had ik vaak genoeg momenten dat ik graag even naar Nederland wilde. Nu zit ik dichtbij, maar voel ik de drang veel minder. Het gevoel dat het kan, is blijkbaar al heel prettig. En bij elke wedstrijd zitten mijn vriendin, ouders, broers en vrienden op de tribune. Het voelt als een luxe na drieënhalf jaar ver weg te zijn geweest.”

… de trainingskampen bij Dinamo Moskou:

“In januari en februari gaan die Russische clubs drie keer twee weken op trainingskamp. Met Dinamo gingen we naar Portugal, Spanje en Turkije. Dat klinkt leuk, maar ze zoeken volgens mij de treurigste plekken op, waar nooit iemand komt. En dan maar rennen, rennen en rennen. Begin januari in Portugal dacht ik dat ik gek werd. Eerste dag, sintelbaan op, lopen. Twee uur lang rondjes. Tweede dag, sintelbaan op, hetzelfde verhaal. Ik weet nog dat ik aan het rennen was en na anderhalf uur dacht: Alex, wat ben je hier aan het doen, man? Waar gaat dit over? Ik had overal onder mijn voeten van die dikke blaren. Andere spelers zag ik kotsend in de struiken liggen of met blessures afhaken. Het sloeg helemaal nergens op.”

… taalproblemen in Rusland:

“Vorig seizoen waren we met zoveel buitenlanders, daardoor was Engels in de kleedkamer de voertaal voor veel spelers. Dit seizoen was ik nog maar een van de weinige buitenlanders, dus was ik totaal geïsoleerd. Dan gaat de taal je ook wel tegenstaan. In het dagelijks leven hebben we ons wel kunnen redden. Vaak dankzij mijn iPhone. Dan stonden mijn vriendin Marleen en ik in een supermarkt en wilden we bijvoorbeeld broccoli. Maar ja: zeg jij maar eens broccoli in het Russisch. Dan pakte ik uiteindelijk mijn iPhone en zocht op google een afbeelding van een broccoli. En dan kwam het vaak alsnog goed.”

Freek Jansen