Jacques Sys

De onnatuurlijke stilte rond Georges Leekens

Jacques Sys Jacques Sys is een Belgische sportjournalist

Sinds Georges Leekens bondscoach werd in Hongarije komt hij nauwelijks nog in de belangstelling. Dat past niet bij hem.

De stilte rond Georges Leekens, het is eigenlijk onnatuurlijk. Als er iets als een rode draad doorheen de carrière van de 68-jarige Limburger loopt, dan is het dat hij veelvuldig in de media opduikt. Zelf hebben we Leekens ontelbare keren geïnterviewd. Toen hij in de Brugse deelgemeente Sint-Andries woonde, ontving hij je telkens met ongemeen veel hartelijkheid in zijn huis. Er was koffie en taart en eventueel zelfs een cognac, interviews liepen altijd behoorlijk uit, want Leekens vertelde veel en graag, al was hij een meester in het ontwijken van delicate onderwerpen.

Als voetballer van Club Brugge had Leekens ook een eigen praktijk als kinesist, een vak dat hem uitermate boeide. “Hoe minder ik met voetbal bezig ben, hoe beter ik speel”, zei Leekens vaak. Dat klonk raar uit de mond van iemand die voetballers altijd zou voorhouden dat gedrevenheid de sleutel is van het succes.

Georges Leekens was mentaal nauwelijks stuk te krijgen. Als voetballer dacht hij altijd een fractie van een seconde sneller dan zijn tegenspeler. Leekens kan mensen bespelen zonder dat die dat zelf in de gaten hebben, zoals hij spelers ook kon doen geloven dat ze slimmer zijn dan de tegenstanders. En hij blijft praten met veel pathetiek, als een onvolprezen showman. Heel zelden liet hij weleens in zijn ziel kijken. En dan leerde je een andere man kennen. Iemand die had leren leven met teleurstelling in mensen, iemand die met scha en schande had moeten ondervinden dat hetgeen je als trainer geeft nooit evenredig is met hetgeen je terugkrijgt, maar die positief bleef denken en niet langer toeliet dat negatieve gevoelens voortwoekerden in zijn hoofd.

Eén enkele keer hebben we Leekens kwetsbaar geweten, in zijn periode bij Moeskroen, toen zijn vrouw Arlette door een hersenbloeding werd getroffen. Leekens, die zijn emoties niet gemakkelijk toont, vertelde dat hij in het naar huis rijden af en toe zijn wagen langs de kant moest zetten om zijn tranen de vrije loop te laten. Uit zijn mond klonk dat heel vreemd. Wat rond zich leek Georges Leekens een pantser van mentale hardheid en weerwaarheid te dragen. En daarin paste dat soort ontboezemingen al evenmin als het verhaal dat hij door een priester eens bij het ziekbed van zijn vrouw werd geroepen en weigerde te geloven dat dit een afscheid was, maar dat hij de laatste sacramenten eigenlijk beschouwde als de sacramenten van de hoop.

Het was, in alle ellende, het mooiste interview dat we met Georges Leekens maakten. Omdat hij zichzelf niet hoefde te verbergen achter een façade, maar echt praatte over wat hij voelde en dacht. Zonder die zijwegen in te slaan die het vaak moeilijk maakten om met hem een gesprek te voeren.

Jacques Sys, hoofdredacteur van Sport/Voetbalmagazine en al ruim 40 jaar in de journalistiek, graaft iedere zaterdag in zijn archief

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier

Partner Content