‘Door de zege tegen Brazilië is het cynisme rond onze Rode Duivels verdwenen’

© Belga Image
Matthias Stockmans
Matthias Stockmans Redacteur van Sport/Voetbalmagazine en Knack Focus.

In aanloop naar de historische WK-confrontatie tegen Frankrijk en met de gele trui van Greg Van Avermaet al in de bagage leggen we drie vragen voor aan Jacques Sys, hoofdredacteur van Sport/Voetbalmagazine.

Stel dat de Rode Duivels sneuvelen in de halve finale tegen Frankrijk. Welk gevoel zal dan overheersen: trots of ontgoocheling?

Het grote gelijk van Roberto Martínez: Radja Nainggolan niet meenemen blijkt een meesterzet

Jacques Sys: ‘Een mix van beide. Als je Brazilië klopt, denk je enkel nog aan die wereldtitel. Ook in de eventuele finale zal een nederlaag toch eerst als een ontgoocheling aanvoelen. De manier waarop we tegen Frankrijk spelen zal mee bepalen waarop we het resultaat percipiëren. Maar we moeten ook dankbaar en fier zijn op hetgeen dit WK bracht. Met een halve finale is dit toernooi sowieso een succes. De Rode Duivels zijn er, net als vier jaar geleden, opnieuw in geslaagd het hele land te herenigen. Alle gemeenschappen zijn mee, het communautaire is al lang geen issue meer. Zij slagen daar waar de politiek faalt. Ook in het buitenland krijgen we nu positieve kritieken en kijkt men anders tegen ons landje aan.’

‘Het grote pluspunt van dit WK is het enorme gevoel van eenheid. Alle ego’s zijn aan de kant geschoven en alle spelers denken in dezelfde richting. Eigenlijk het grote gelijk van Roberto Martínez: Radja Nainggolan niet meenemen blijkt een meesterzet. Ongeacht de uitkomst van de match tegen Frankrijk, zit er muziek in voor de toekomst. We moeten nog zien wie er afhaakt van de anciens, maar de echte vedetten – Lukaku, Hazard, De Bruyne – gaan zeker nog enkele jaren door. De manier waarop Hazard en De Bruyne, twee wereldsterren, eindelijk samen functioneren schept mogelijkheden. Tel daarbij nog Courtois en Lukaku, die steeds beter wordt.’

‘Deze gouden generatie brengt iets teweeg. Ook bij de journalisten. Er was door het parcours in de vorige toernooien een bepaald cynisme bij pers en publiek ingeslopen, zo van: het zal wel weer ergens misgaan. Dat is er nu uit door die zege tegen Brazilië. Je kunt elk WK of groot toernooi kapot analyseren. Wat als Japan de 3-0 maakt of die kopbal van Jan Vertonghen niet in doel dwarrelt? Maar oké, geluk heb je altijd wat nodig. Anders versla je Brazilië niet. Het is ook begrijpelijk dat journalisten ter plaatse meegesleept worden: als je een maand in het spoor zit van die ploeg leef je vanzelf mee.’

Er is nu veel te doen rond de positie van Thierry Henry, assistent van Roberto Martínez en onze Rode Duivels, maar natuurlijk ook boegbeeld van het Franse voetbal. Is dat een thema waard?

Nationaliteit wordt steeds minder belangrijk

Jacques Sys: ‘In deze moderne voetbalwereld acht ik dat toch een non-issue. Dat sommige Franse critici voorstellen om hem een match aan de kant de laten, is natuurlijk belachelijk. Als je die redenering doortrekt, waar stop je dan? Mag Martínez niet coachen tegen Spanje? Of Bert Van Marwijk niet met Australië tegen Nederland? Of zelfs op clubniveau: moet je in een Europacupfinale dan medelijden hebben met een club uit je vaderland? Natuurlijk niet. Thierry Henry is in dienst van de Belgische bond en zal willen dat zijn ploeg, de Rode Duivels dus, wint. Daar twijfel ik niet aan. Hij wil toch dat zijn werkgever het goed doet? Dat de spitsen die hij traint het goed doen. Nationaliteit wordt steeds minder belangrijk. Ik vind wel knap hoe Henry, ondanks zijn naam en faam, in de schaduw opereert. Martínez heeft dat heel goed bekeken door hem als assistent in de staf op te nemen, net als die Graeme Jones, die uitstekend werk aflevert. Terloops: ik vraag me wel af hoe Marc Wilmots zich nu moet voelen? Hij heeft toch dat nationale gevoel aangewakkerd. Het siert Martínez dat hij dat ook benadrukte.’

Greg Van Avermaet pakt in de Tour de gele trui na winst van zijn BMC in de ploegentijdrit. Heeft die discipline nog een plaats in een zo een fel gemediatiseerd evenement als de Ronde van Frankrijk?

Je kunt wel discussiëren over de timing van zo een ploegentijdri

Jacques Sys: ‘Absoluut. Ik vind het een heel mooi onderdeel van het wielrennen. Het hoort ook bij de Tour. De Tour win je door en met een sterke ploeg. Akkoord, om live op de televisie te volgen, oogt het weinig spectaculair, maar dat kan je evengoed zeggen van de vlakke etappes, waarin het peloton vrijbuiters laat ontsnappen om dan vlak voor de aankomst terug te pakken. Als je naar de gemiddelde snelheden van zo een ploegentijdrit kijkt, besef je pas dat de renners diep moeten gaan om daarin uit te blinken.

‘Je kunt wel discussiëren over de timing van zo een ploegentijdrit. Door het vooraan in de Ronde te steken, laat je er een gele trui van afhangen. Dat kan wat vreemd overkomen, want nu bijvoorbeeld neemt Van Avermaet het geel, terwijl zijn ploegmaat Van Garderen op exact dezelfde tijd genoteerd staat. Maar ik heb daar weinig problemen mee, je kent de regels vooraf. Voor Van Avermaet is het ook wel een manier om zijn mislukt voorjaar op te smukken. En wie weet kan hij de leidersplaats wel enkele dagen behouden, de bergen komen er pas volgende week aan.’

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier

Partner Content