Engeland in de Champions League: komen de vette jaren er weer aan?

© Belga Image
Kevin Van der Auwera
Kevin Van der Auwera Online coördinator Trends

Als het even mee zit, telt Engeland straks vijf clubs op acht in de kwartfinales van de Champions League. Hoe dan ook is het contrast met de voorbije jaren opvallend, waarin de steenrijke Premier League-clubs ondermaats presteerden op het kampioenenbal. Hoe komt dat?

Manchester City en Liverpool mogen we – na stevige uitzeges in respectievelijk Bazel (0-4) en Porto (0-5) in de heenronde van de achtste finales – al bij de laatste acht rekenen. Ook Tottenham staat er niet slecht voor, nadat de Spurs een vroege 2-0 achterstand bij Juventus goedmaakten (2-2) en op 7 maart het thuisvoordeel genieten.

Volgende week neemt Manchester United het in de achtste finales nog op tegen Sevilla – in principe ook een haalbare kaar, de Andalusiërs staan pas op de zesde plaats in de Primera Division. De zwaarste opgave is voor Chelsea, dat in twee wedstrijden voorbij de Spaanse ongeslagen competitieleider FC Barcelona moet.

Vijf clubs

Toegegeven, het vel van de beer enzovoort. Maar in het beste geval zien we in de kwartfinales dus vijf Engelse clubs terug. Dat zou een primeur in de Champions League zijn.

Dat de Engelsen dit seizoen door vijf teams vertegenwoordigd zijn op het kampioenenbal, heeft te maken met de Europa League-overwinning en de daaraan verbonden rechtstreekse CL-kwalificatie van Manchester United, dat vorig seizoen niet in de top vier eindigde in de Premier League. De rechtstreekse tickets waren voor kampioen Chelsea, Tottenham en Manchester City, Liverpool kwalificeerde zich via de play-offs voor de groepsfase.

Bovendien, ook opmerkelijk: op Chelsea na wonnen ze allemaal hun poule.

Liverpool hield stevig huis in Porto
Liverpool hield stevig huis in Porto© Belga Image

Maar ook al blijft het straks bij twee op vijf die naar de kwartfinales doorstoten, zelfs dat zou voor het eerst sinds het seizoen 2013-2014 zijn. Meteen ook de vorige keer dat er nog eens vier Engelse clubs in de achtste finales stonden, Chelsea en Manchester United wisten zich toen bij de laatste acht te scharen.

De laatste keer dat vier Engelse teams de kwartfinales haalden, was in 2009

Voor drie Engelse vertegenwoordigers in de kwartfinales moeten we al terug naar 2011, met Chelsea, Tottenham en Manchester United. En de laatste keer dat vier Engelse teams de kwartfinales haalden, was in 2009. In dat seizoen en de twee voorgaande was Engeland zelfs drie jaar op rij door drie clubs vertegenwoordigd in de halve finales (Chelsea en Man U elk drie keer, Liverpool twee keer en Arsenal één keer).

Magere jaren

Een groot contrast met de recente magere jaren. Vorig seizoen ging Leicester City er als laatste Engelse club in de kwartfinales uit tegen Atletico Madrid. In 2015-2016 was Manchester City de enige kwartfinalist, het sneuvelde toen tegen Real in de halve finales. In de edities 2014-2015 en 2012-2013 was het nog erger, toen telde Engeland zelfs geen enkele vertegenwoordiger meer in de kwartfinales.

Een pijnlijke vaststelling voor de competitie die de meeste media-aandacht krijgt en waarin het meeste geld omgaat. Tijdens de voorbije wintermercato gaven de Premier League-clubs in totaal voor 491 miljoen euro uit aan nieuwe spelers, een nieuw record na dat van vorig jaar. De duurste aankoop was Pierre-Emerick Aubameyang, voor wie Arsenal 64 miljoen betaalde aan Dortmund.

Het Internationaal Centrum voor Sportstudies (CIES) maakte deze week bekend dat geen enkele club in de geschiedenis van het topvoetbal meer spendeerde aan zijn elftal dan de huidige Premier League-leider Manchester City: het team van Rode Duivels Kevin De Bruyne en Vincent Kompany legde in totaal 878 miljoen euro neer voor haar huidige kern.

Pierre-Emerick Aubameyang
Pierre-Emerick Aubameyang© Belga Image

Maar geld vertaalt zich niet meteen in (Europese) successen, zo blijkt andermaal. De laatste Engelse club die de Champions League, ’s werelds meest prestigieuze en meest begeerde clubtrofee, wist te winnen, is Chelsea in 2012. Daarvoor was dat Manchester United in 2008, toch alweer tien jaar geleden. Man U won vorig jaar wel de Europa League, maar dat is voor zo’n club uiteindelijk slechts een troostprijs.

Druk programma

Dit seizoen lijkt zich met Manchester City weer een topkandidaat voor de Beker met de Grote Oren aan te dienen, maar het contrast met de voorbije seizoenen is nu al opvallend.

Als excuus om de mindere prestaties in Europa te verklaren, wordt voornamelijk gewezen naar de overvolle kalender van de Engelse ploegen. Maar ook dit seizoen haspelden de Citizens al 44 (!) wedstrijden af. Eind februari staat ook nog de finale van de Carabao Cup tegen Arsenal op het programma.

Kunnen we spreken van een comeback van de Engelsen? Peter T’Kint, die de Engelse competitie van nabij volgt voor Sport/Voetbalmagazine, houdt het voorlopig op een momentopname. Hij ziet verschillende mogelijke verklaringen. ‘In de breedte is de Premier League de sterkste competitie. Het is dus best aannemelijk dat het zware, lange seizoen zijn tol begint te eisen wanneer de money time in de Champions League aanbreekt. Maar ook tactiek kan een rol spelen. Ze kunnen moeilijk een match tactisch dood maken.’

Als ze verstandig beleid voeren, dan is het normaal dat de prijzen de komende jaren terug verdeeld worden tussen Engeland en Spanje

Peter T’Kint

Toch is het volgens hem de logica zelf dat de Engelse clubs tot het einde meestrijden, op voorwaarde dat ze huiswerk goed maken. ‘Ze krijgen ongelooflijk veel geld – al zal het volgende tv-contract wel iets lager uitvallen – en kunnen de beste spelers aantrekken.’

Het is met andere woorden de leegte van de voorbije jaren die uitzonderlijk is. ‘De clubs moeten voor zichzelf de analyse maken wat daarvan de oorzaken zijn. Bij Manchester United heb je de kwakkelende overgang na het vertrek van Alex Ferguson. Stadsgenoot City heeft zich een ploeg bij elkaar gekocht, maar ook dat draaide niet meteen uit zoals gehoopt.’

‘Als ze verstandig beleid voeren, dan is het normaal dat de prijzen de komende jaren terug verdeeld worden tussen Engeland en Spanje. Al zullen er altijd uitzonderingen zijn’.

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier

Partner Content