Het promotiesprookje van SPAL: na 49 jaar weer in de Serie A

© Alex Meret - het twintigjarige sluitstuk van SPAL - werd in maart al opgeroepen voor de nationale ploeg van Italië.
Jarno Bertho
Jarno Bertho Freelancejournalist

Società Polisportiva Ars et Labor – kortweg SPAL – speelt volgend seizoen voor het eerst in 49 jaar nog eens op het hoogste niveau in Italië. De club uit Ferrara dwong zaterdag zonder te winnen de promotie af.

We keren even terug naar voetbaljaar 1968, het laatste waarin Società Polisportiva Ars et Labor (SPAL) in de Serie A actief is. Op de slotspeeldag reizen de Spallini af naar Turijn, waar ze hun verblijf op het hoogste niveau enkel met een zege tegen Juventus kunnen verlengen. Operatie redding mislukt: een doelpunt van Gianfranco Zigoni – het toenmalige enfant terrible van de Bianconeri – bezegelt het lot van SPAL. Met zijn treffer ligt Zigoni aan de basis van de latere aftakeling van de club. Ruim 49 jaar lang zal Zigoni door de supporters als de duivel op Aarde worden beschouwd, tot nu.

Sportieve aftakeling

Na 21 jaar Serie A-voetbal werd SPAL wegens het doelpunt van Zigoni veroordeeld tot het schimmenrijk van de lagere klassen. Het pendelt tussen verschillende divisies, maar de Serie A komt nooit meer echt in beeld. In 1993 komt de club één punt tekort om het behoud in de Serie B te verzekeren. De Biancazzurri zakken jaar na jaar verder af en kunnen pas in 2016 naar de Italiaanse tweede klasse terugkeren.

In de fifties en sixties was de club, die begin vorige eeuw door enkele priesters in een klooster werd gesticht, een gerespecteerde instelling in het Italiaanse voetbalwezen. SPAL was jarenlang een stabiele club onder voorzitter Paolo Mazza, die oog had voor jonge talenten en de clubkas wist te spijzen met de verkoop ervan. Zijn grootste verwezenlijking was het aantrekken van de achttienjarige Fabio Capello. Voor ruim twee miljoen lire (om en bij de 1.000 euro) trok die het shirt in lichtblauw met wit gestreepte pyjamamotief aan.

Drie jaar later werd Capello voor net geen 300 miljoen lire (150.000 euro) aan AS Roma doorverkocht. Het stadion van SPAL zou later naar Mazza vernoemd worden, maar van zijn levenswerk bleef er na zijn dood in 1981 nauwelijks wat over. Er heerste een aanhoudende crisis binnen de Società Polisportiva, waarvan de voorbije jaren golden als de meest woelige in de hele clubgeschiedenis.

Talentenexpress

Na de millenniumwissel maakt de club twee faillissementen door. In 2013 gaat de clubdirectie een fusie aan met Giacomense, een lokaal ploegje uit Ferrara. Bovenaan het cluborganigram krijgt de tandem Walter Mattioli en Davide Vagnati de touwtjes in handen. Mattioli – die sinds kinds af aan fan is van SPAL – neemt de rol van voorzitter op zich, terwijl ex-speler Vagnati als sportief directeur wordt aangesteld. Het duo weigert de fouten van hun voorgangers te herhalen en grijpt terug naar het oude regeerrecept van Mazza: het tracken van jonge talenten en ze al dan niet op huurbasis aantrekken.

Zo staat er met Alex Meret een Italiaans international in doel bij SPAL. De twintigjarige goalie wordt gehuurd van Udinese en werd door bondscoach Giampiero Ventura als derde doelman opgeroepen voor de interlands tegen Albanië en Nederland. Voor het eerst sinds de jaren vijftig maakte een speler van SPAL nog eens deel uit van de selectie van de Azzurri. Voorin is Mirko Antonucci – in de zomer bij Leeds United opgepikt – het zwaargewicht. In januari kreeg hij met de 35-jarige Sergio Floccari een brok ervaring naast zich. Floccari, die meer dan 300 Serie A-duels op de teller heeft, scoorde na nieuwjaar zeven goals in vijftien duels en bleek een uitstekende aanvulling voor het jonge SPAL.

Wat jarenlang gold als één van de slechtst geleide clubs in Italië, is plots geëvolueerd naar organisatie met uitstekende resultaten. Naast het bestuur heeft ook Leonardo Semplici, de coach van SPAL, daar absoluut zijn aandeel in. De 49-jarige Semplici had in het verleden ook al drie seizoenen het beloftenelftal van Fiorentina onder zijn hoede en weet wat het is om jonge knapen tot mannen te kneden. Semplici – die inmiddels op de radar van Sassuolo, Napoli en ex-club Fiorentina gesignaleerd zou staan – blijkt van proactief voetbal in een 3-5-2-systeem te houden, wordt omschreven als een tactisch uitgekookte coach en is naar eigen zeggen grote fan van de mindset van Leonardo Jardim, de trainer van AS Monaco.

Onverhoopte promotie

Bij aanvang van het seizoen was zijn opdracht simpel: niet degraderen. Met slechts een zege in z’n eerste zes wedstrijden leek de promovendus voor een helse reddingsoperatie te staan, maar acht maanden later is niets minder waar. Bij winst op het veld van Ternana kroonde SPAL zich afgelopen zaterdag tot kampioen in de Serie B, maar tegen alle verwachtingen in werd er tegen de nota bene pas negentiende in de stand verloren met 2-1. Door de resultaten op andere velden is de titel nog niet binnen voor SPAL, maar het promotieticket wel.

Het Stadio Paolo Mazza is met zijn 8.500 plaatsen sowieso het kleinste in de Serie A, maar mits een renovering van beide lange zijdes hoeft dat voor de Italiaanse voetbalbond geen probleem te zijn. Mattioli leeft zelfs met de ambitie om de stadioncapaciteit tegen 2018 te verdubbelen. Hoe dan ook, op de guestlist van Paolo Mazza staan voor het eerst in bijna vijf decennia nog eens klinkende clubnamen als Roma, Juventus en Milan.

Die laatste club heeft een opmerkelijke link met de kersverse promovendus. In de voorbije twee seizoenen groeide een huurling van Milan uit tot één van de absolute steunpilaren van SPAL Met 20 doelpunten had hij zelfs een grote voet in de twee opeenvolgende promoties. Zijn naam: Gianmarco Zigoni. Inderdaad, hij is de zoon van Gianfranco Zigoni, de ex-spits van Juventus die met zijn dodelijke doelpunt in 1968 en in de eerste paragraaf van dit stuk verantwoordelijk was voor de degradatie van SPAL. Cirkels kunnen maar moeilijk ronder zijn.

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier

Partner Content