‘Met z’n allen naar Waasland-Beveren!’

© BELGAIMAGE
Matthias Stockmans
Matthias Stockmans Redacteur van Sport/Voetbalmagazine en Knack Focus.

Elke maandag blikt Sport/Voetbalmagazine terug op het voorbije sportweekend. Deze week heeft redacteur Peter T’Kint het over Sven Kums, de hoogspanning bij Gent en Oostende, en het verbazende Waasland-Beveren.

1. Met allebei een gelijkspel dit weekend blijven zowel Gent als Oostende onderaan het klassement bengelen. Volgend weekend spelen ze tegen elkaar, hoe realistisch is de kans dat dat voor een van beide trainers de laatste wedstrijd wordt?

PETER T’KINT: Bij Gent verdient Hein Vanhaezebrouck eigenlijk eeuwige dankbaarheid voor wat hij hen al bracht… maar ook die dankbaarheid heeft zijn houdbaarheidsdatum. Het grootste probleem lijkt mij daar het te veel aan inkomende spelers. De herkenbaarheid van het spel is weg, er worden nog amper kansen gecreëerd. Plots moeten spelers die twee jaar geleden waterdrager waren de ploeg gaan trekken. Tel daarbij nog dat een aantal jongens hun niveau niet halen -denk aan Kubo, die dramatisch inviel afgelopen weekend- en dan heb je een verklaring voor het constante schuiven en zoeken in dit elftal.

Omdat je moeilijk een hele ploeg kan vervangen, wordt dan gekeken in de richting van de architect. Vanhaezebrouck probeert de boel op gang te krijgen door positief te coachen, maar dat komt eerlijk gezegd een beetje geforceerd over. Hij beseft zelf ook wel dat in deze situatie elke wedstrijd een cruciaal duel is. Dat zal zo blijven tot hij wint.

Ook bij Oostende staat Vanderhaeghe voor een zeer belangrijke wedstrijd, maar ik heb de indruk dat daar ook wel begrip bestaat voor het feit dat hij een moeilijke kleedkamer moet managen. Met El Ghanassy en Proto zijn er al twee ‘karakters’ vertrokken, maar nu zit je met een ontevreden tweede doelman Dutoit -dit weekend gepasseerd, want Vanhamel kreeg zijn kans-, de zaak-Lombaerts, Rozehnal, Berrier die nog zijn beste vorm zoekt… Tegen Mechelen had Oostende trouwens altijd moeten winnen, het is onverklaarbaar dat ze tegen tien man nog een zege uit handen gaven.

Wel vreemd: het zijn net de twee coaches die de voorbije jaren zoveel lof toegezwaaid kregen voor hun swingend voetbal die nu rekenen op fysiek en duelkrachtig voetbal om hun vel te redden. Ze hebben natuurlijk beiden te maken met ambitieuze voorzitters, en terecht, gezien de financiële inspanningen.

Weiler is een rare kwiet. Hij gaat een oorlog aan die hij niet kan winnen.

2. Anderlechtcoach René Weiler liet Sven Kums uit de selectie voor de wedstrijd tegen Lokeren, en was dat aanvankelijk ook van plan voor het CL-duel tegen Bayern München. Enig idee wat daar aan de hand is?

T’KINT: Neen. Weiler is een rare kwiet. Hij gaat een oorlog aan die hij niet kan winnen. Sven Kums is in het Astridpark kind aan huis. Het kan zijn dat hij niet tevreden is met de prestaties van Kums, maar dan is het veel beter om zoiets intern te regelen dan dat nu openbaar te doen door hem uit de selectie te zetten. Om dan toch, onder druk van het bestuur, op je stappen te moeten terugkeren. Daar wordt niemand beter van.

Dat hij hem eens op de bank had gehouden, daar kan ik inkomen, maar dit? Ik denk niet dat Kums het type is dat je moet prikkelen door hem in de tribune te zetten, zoals Club dat trouwens deed met Hans Vanaken, maar daar werkte dat wel.

Een Kums die naast een krachtige centrale middenvelder zijn rendement haalt, heeft nog altijd zijn plek bij Anderlecht. Alleen moet hij vaak de bal kunnen voelen. Bij Gent was dat geen probleem, daar wilde niemand de bal hebben en waren ze blij dat ze die bij Kums kwijt konden. Bij Anderlecht wil iederéén de bal. Daar moet Weiler een oplossing voor vinden.

Kums heeft nog altijd zijn plek bij Anderlecht. Alleen moet hij vaak de bal kunnen voelen. Bij Gent was dat geen probleem, bij Anderlecht wil iederéén de bal.

3. Charleroi staat aan de leiding, en daar net onder verbazen Waasland-Beveren en Mouscron. Wat maakt hen zo sterk?

T’KINT: Er zijn een pak aangename verrassingen in deze competitie. Charleroi kan je eigenlijk al geen verrassing meer noemen, ze gaan door op hun elan van de voorbije jaren. Ze zijn een toonbeeld geworden van standvastig beleid. Ze slagen er steeds weer in om op intelligente wijze het verlies van hun sterkhouders op te vangen. Chapeau. Ook al word ik niet warm van hun type voetbal, dat toch vooral gebaseerd is op defensieve organisatie. Heel betrouwbaar, maar weinig attractief.

Dat laatste kan je wel zeggen van Waasland-Beveren en Mouscron, die echt leuk voetbal serveren, met hun offensieve spelers als exponent daarvan. Bij Mouscron is dat Bolingi die co-topschutter is en met Govea als creatieve spelverdeler op het middenveld. Bij Waasland-Beveren had je eerst Gano en nu Thelin in de spits. Het feit dat Gano het nu lastiger heeft sinds zijn transfer naar Oostende bewijst hoe goed er in Beveren gewerkt wordt onder Philippe Clement.

En dan is er natuurlijk nog Ryota Morioka, de Japanner van Waasland-Beveren. Hij is betrokken bij alle goals en misschien wel dé revelatie van deze competitiestart. Het is alleen nog afwachten of hij kan bevestigen: ik herinner me dat Steeven Langil ook eens zo een periode had bij de Waaslanders maar nadien wegdeemsterde. Maar momenteel is Morioka een plezier om naar te kijken. Ik zou zeggen: met zijn allen naar de Freethiel!

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier

Partner Content