Peter t'Kint

Na de VS ook Messi: deze Rode Duivels willen meer

Peter t'Kint Redacteur bij Sport/Voetbalmagazine

Voor de tweede keer staan de Rode Duivels in de WK-kwartfinales. En ze willen meer. ‘Een bevlieging van Messi kan volstaan om er een einde aan te maken. Maar ons gevoel zegt dat er meer in zit. Courtois, De Bruyne, Kompany, Hazard… liggen gebrand op een topprestatie. Hun tornooi is gestart. Eindelijk…’

Geloof ons, dit team komt ver. Toen dat onze vaststelling was na het duel tegen de Russen, waren de reacties schamper. Of we het allemaal wel goed hadden gezien. En nog ander fraais. De Rode Duivels hadden tegen de Russen niemand overtuigd. Dan durven zeggen dat ze ver zouden komen…

Verder staan ze nu, alvast in de kwartfinales. Na een referentiematch die, dat schreven we na de zege tegen Zuid-Korea, het beeld van dit WK zou bepalen. Tijdens de groepsfase was het matig geweest, ondanks een negen op negen. Geen Rode Duivel die dat de voorbije dagen tijdens ontmoetingen met de media ontkende. Maar ze hadden nog tijd, zoals Jürgen Klinsmann en andere trainers de voorbije dagen stelden. Vanaf de achtste finales begint een ander tornooi.

En of ze er hun tijd voor namen, in het broeierige Salvador de Bahia, waar het eerder in dit tornooi al spookte. Nederland-Spanje: 1-5. Duitsland-Portugal: 4-0. Zwitserland-Frankrijk: 2-5. Hier zijn tijdens dit WK al een paar gekke wedstrijden gespeeld. België-VS was er ook zo eentje.

Statistieken zijn wat ze zijn, maar van de Belgen alleen al 38 doelpogingen, en maar liefst 27 binnen het kader… Ongezien. Amerikaans doelman Tim Howard stond in een schiettent. Slechts zelden gebeurt het, dat FIFA als man van de match iemand uit het verliezende kamp bekroont. Dit keer gebeurde het wel, met de Amerikaanse doelman. Aan de overkant moest Thibaut Courtois ‘slechts’ 9 keer tussenbeide komen.

Deze groep wil meer

De referentiematch was er. Tenminste, de eerste. Nu blij en naar huis toe? Vergeet het, deze groep wil nog meer. Jan Vertonghen stak het achteraf niet weg: naar het duel met Argentinië en Lionel Messi heeft iedereen uitgekeken. Maar tegelijk voel je: ze kijken uit naar een wedstrijd tegen de beste speler van de wereld, maar onstuitbaar vinden ze hem niet. Nicolas Lombaerts: ‘Daarvoor hoef je maar naar de match van de Zwitsers te kijken. Die deden het goed.’

Was de match tegen de VS, met al zijn intensiteit en inzet, top? Zeker, vergeleken bij de vorige drie. Kansen bij de vleet, op het einde nog een totale ommekeer, dankzij de VS, waar een paar mensen op het middenveld (Jones, Bradley) over een schijnbaar onuitputtelijke energietank beschikken. Ze trainen niet altijd gericht in de VS, zeggen voetbalmensen die er geregeld op stage gaan, maar ze trainen er wel altijd zeer lang. Allicht ook zij die in Duitsland actief zijn. Het leverde hen in dit tornooi een voordeel op. Ei zo na ook tegen de Belgen, die rond het uur even leken in mekaar te zakken, maar die zich daarna toch herpakten.

Divock Origi was aan Belgische kant een van de uitblinkers. Zo jong, zo nieuw op dit niveau en dan al zo’n balvastheid en maturiteit. Dat is topklasse, hem wacht een zeer mooie toekomst. Alleen in de afwerking kon het nog iets beter.

Geen killers (nog niet)

Als Romelu Lukaku niet op het veld staat – zijn baltoetsen zijn voor verbetering vatbaar, maar hij gaat wel recht op doel en maakte er een mooie – hebben de Belgen geen echte afwerker. Origi speelt bij Rijsel nog vanaf de flank, Kevin Mirallas ook, trainers zullen daar wel hun redenen voor hebben. Killers zijn het (nog) niet.

Is dat erg? Helemaal niet. Het voordeel van de Belgische aanval is dat het gevaar van iedereen kan komen, ook vanuit het middenveld, of vanaf de flank. Het nadeel is dat de Belgische ploeg, juist bij gebrek aan zo’n typische afwerker, altijd wel wat meer kansen nodig zal hebben om te scoren dan een ander team. Dat was eerder al zo in de kwalificaties en nu weer. Op dit niveau kan het eerste een voordeel zijn, het tweede een nadeel. Het maakt het allemaal wel wat spannender, en uiteindelijk de suspens wat groter.

Niet overschatten

Moeten we de zege tegen de VS overschatten? Dat ook weer niet. De Belgen wonnen van een fysiek sterke tegenstander, maar een technisch beperkte. Dat wordt in de rest van het tornooi anders.

Dit WK is er een waarin een aantal landen voornamelijk op één pion steunen om het verschil te maken. Bij Brazilië draait veel rond Neymar, momenteel herstellend van de tikken die hij tegen Chili kreeg. Bij Nederland moet Arjen Robben de dingen forceren, voor Argentinië is dat Messi en de Duitsers rekenen toch vooral op Müller. Costa Rica moet het hebben van de bevliegingen van Bryan Ruiz. Bij gebrek aan Frank Ribery moeten de Fransen naar een blikopener op zoek.

Twee ploegen vormen daar een uitzondering op. Colombia, geloof ons, is meer dan James Rodriguez, ook al steekt hij er bovenuit. De Brazilianen zullen er vrijdag de handen vol mee hebben. En België is veel meer dan Eden Hazard, die zich gisteren na de rust uitstekend weerde in defensief opzicht. Het gevaar komt uit alle hoeken, is het niet Dries Mertens, dan wel Mirallas. Of Origi, Kevin De Bruyne, Vertonghen zelfs, of Lukaku.

Het tornooi is gestart, eindelijk…

Net dat, die brede kern, gaf ons twee weken geleden het vertrouwen, dat ze ver kunnen komen. Een bevlieging van Messi – hij blijft de beste ter wereld en ligt er op gebrand om de beker mee naar Argentinië te nemen – kan zaterdag volstaan om een einde te maken aan het Braziliaanse avontuur van de Rode Duivels. Maar ons gevoel zegt dat er meer in zit.

Courtois, De Bruyne, Kompany, Hazard.. Ze liggen gebrand op een topprestatie, zijn en blijven gefocust en gemotiveerd. Hun tornooi is gisteren gestart. Eindelijk…

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier

Partner Content