Stéphane Vande Velde volgt de Rode Duivels tijdens het WK in Brazilië. Zijn eerste impressies.
Na een lange vlucht en het zo mogelijk nog langere wachten op de luchthaven van São Paulo, maakte ik de volgende dag kennis met een stukje Braziliaanse realiteit. Eerst gingen we langs bij de firma die auto’s verhuurt in het centrum van Mogi das Cruzes, de kleine stad waar de Rode Duivels toeven. Lelijk en vervuild, hoewel het in de groene rand van de provincie São Paulo gelegen is. Overal hangen Belgische vlaggen in de straten en het personeel in het verhuurbedrijfje is heel vriendelijk, maar spreekt helaas alleen Portugees.
Nadat alle formaliteiten achter de rug zijn, begeef ik me naar het complex van de Rode Duivels in mijn GOL (een soort Volkswagen Polo) zonder gps en zonder elektrische ruiten. Back to the nineties. De Belgen logeren in een prachtig domein dat bewaakt wordt door bewapende kerels, voor het geval een of andere verlichte geest een aanslag zou willen plegen op Dries Mertens of Nacer Chadli.
Marc Wilmots vertelt ons er in enkele minuten zijn eerste belevenissen op Braziliaanse bodem. Plots is het 13.30 uur en is het tijd om naar São Paulo te tuffen om ons te accrediteren in het Itaquerão Stadium. De afstand tussen Mogi en São Paulo bedraagt ongeveer veertig kilometer, maar men had ons gewaarschuwd: “Je moet voor 16 uur vertrekken, anders doe je er drie uur over.” We laten de autostrade links liggen om de kortste weg te nemen, recht door de favela’s van São Paulo, een stad met ongeveer twintig miljoen inwoners.
Sneller dan 30 per uur kunnen we niet rijden. Na kilometers betonnen huisjes met golfplaten zien we het gigantische stadion van Corinthians opdoemen, waar vanavond de openingsmatch gespeeld wordt. De Brazilianen hebben hun auto op de linkerrijstrook geparkeerd om foto’s te nemen van de arena die nog niet helemaal afgewerkt is.
Eenmaal we de accreditatie in handen hebben rijden we terug naar onze uitvalsbasis, deze keer langs de autosnelweg. Hier geen beton, maar groene heuvels; geen drukke stad, maar de rust van het platteland. Zo hebben we meteen al de twee gezichten van Brazilië gezien. Een mens zou voor minder een caipirinha bestellen!
