Paulo Dybala: kracht putten uit verdriet

© AFP
Alain Eliasy Journalist bij Sport/Voetbalmagazine

‘Tot zijn vijftiende waren er altijd jongens die beter waren dan hij’, vertelt Pablo Álvarez, jeugdtrainer van Paulo Dybala, groeibriljant van Juventus en de Argentijnse nationale ploeg. Sport/Voetbalmagazine trok op zoek naar zijn roots in Córdoba.

In zijn eerste jaren bij Instituto is Dybala zeker niet beter dan zijn leeftijdsgenoten. Instituto is zelden opgewassen tegen de stadsrivalen Talleres en Belgrano, matchen die indertijd geregeld ontspoorden, en ook een opgefokte Dybala maakt weinig klaar. Toch is papa Adolfo ervan overtuigd dat Paulo profvoetballer zal worden. Hij móét het halen na de mislukte pogingen met zijn andere zonen Gustavo en Mariano. Drie keer per week legt Dybala senior het traject Laguna Larga – Córdoba af om zijn zoon naar de trainingen en wedstrijden te voeren. In die tijd is er nog geen autosnelweg en ze doen er ruim een uur over om de zestig kilometer te overbruggen. De twee wonen een tijdje samen in Alta Córdoba, het op een na meest bevolkte district van de stad, maar verhuizen opnieuw naar hun hometown wanneer bij papa Adolfo kanker wordt vastgesteld. Dybala krijgt groen licht van Instituto om een half jaar aan het plaatselijke Club Sportivo Laguna Larga uitgeleend te worden.

Na het overlijden van zijn vader keert de tiener uiteindelijk terug naar zijn moederclub. Maar de dood van zijn vader is een keerpunt in de prille carrière van Dybala, zo denken ze bij Instituto. ‘We hebben Paulo altijd een goede voetballer gevonden, maar tot zijn vijftiende waren er altijd jongens die beter waren dan hij’, vertelt Pablo Álvarez, een veertiger die Dybala een paar jaar onder zijn hoede had bij de U15. ‘Met het verdwijnen van zijn vader verloor hij zijn houvast. Maar tegelijk putte hij kracht uit zijn verdriet. Zijn familie heeft ertoe bijgedragen dat hij zijn focus op het voetbal kon houden. In Argentinië kan je heel snel afglijden, hoor. Ik heb veel extreem getalenteerde voetballertjes zien passeren die hun studies links lieten liggen, vroeg aan kinderen begonnen en uiteindelijk moesten stoppen met voetballen. Ze vinden geen werk, belanden in de criminaliteit en moeten uiteindelijk een tijdje brommen in de gevangenis.’

Slechts één keer laat Dybala zich betrappen op een serieuze uitschuiver. Hij wordt tijdens de rust van Independiente – Instituto terecht gewisseld door de trainer, maar gaat dan verhaal halen bij de ploegafgevaardigde. ‘Paulo speelde zo slecht dat er wel iets aan de hand moest zijn’, aldus ex-ploegmaat en buddy Federico Beltrán. ‘Opeens hoorden we hem uitvliegen tegen de teammanager – tegen zijn natuur in verhief hij zelfs zijn stem. Wij hebben vanuit de kleedkamer het hele gesprek kunnen volgen… Uiteindelijk moest Paulo toegeven dat hij zich niet lekker voelde omdat hij de nacht ervoor van zijn vader had gedroomd.’

Killer met engelengezicht

Lees de volledige reportage over Paulo Dybala in onze +zone of in Sport/Voetbalmagazine van woensdag 13 juni.

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier

Partner Content