Voor Dennis Praet ging een nieuwe wereld open bij Sampdoria. Het hoofdstuk Anderlecht heeft de 22-jarige middenvelder helemaal afgesloten, vertelt hij in Sport/Voetbalmagazine. Al neemt hij het wel op voor René Weiler, die hij nog kortstondig meemaakte.
‘Ik denk dat het publiek mij nog moeten leren kennen’, vertelt Dennis Praet aan Sport/Voetbalmagazine. ‘Naar de normen van Sampdoria ben ik een dure aankoop en daarom heb ik het gevoel dat ze nog meer van mij verwachten. Over het algemeen is het wel een positief ingesteld publiek. Bij een slechte voorzet gaan ze niet snel fluiten en als ze zien dat je je 100 procent inzet, moet je geen negatieve reacties vrezen.’
De jonge Belg begon wel met een handicap aan het seizoen: trainer Marco Giampaolo kende hem niet. Praet: ‘Klopt. Vicenzo Montella was de man die mij naar Sampdoria wilde halen, maar hij vertrok in het tussenseizoen naar AC Milan. Het speelde bovendien niet in mijn voordeel dat mijn transfer zo laat werd afgerond. Toen ik in augustus aansloot bij Sampdoria had Marco Giampaolo zijn ploeg al in zijn hoofd zitten. De trainer wist niet wie ik was – hij had enkel flarden van mij gezien via een beelddatabank – en de spelers kenden mij ook niet.’
‘Ik ga niet flauw doen: ik had gehoopt om meteen basisspeler te zijn’, gaat de voormalige spelverdeler van Sporting Anderlecht verder. ‘Maar de trainer houdt vast aan zijn basiself, hij heeft vertrouwen in de ploeg van het seizoensbegin. Hij weet dat ik met een invalbeurt een match kan doen kantelen. Een beetje zoals Dries Mertens. Maar ik wil niet te lang het etiket van supersub blijven meeslepen.’
Anderlecht
Toch is Sampdoria de uitdaging waarnaar hij op zoek was, beweert Praet. ‘Voor mij was het moment aangebroken om bij Anderlecht te vertrekken. Ik had goesting om na vijf seizoenen, drie titels en een paar geslaagde CL-campagnes iets nieuws te proberen.’
Hij mijmert nog wel even over de voorbije seizoenen in het Astridpark: ‘Op papier hadden we een prima ploeg met veel individuele kwaliteiten. De kunst is om van die ego’s een team te maken. En dat gaat niet vanzelf. Je moet aan de automatismen werken, spelers overhalen om zich elke wedstrijd dubbel te plooien. Die zaken zag je terug bij Club Brugge. Met Izquierdo, Vanaken, Refaelov, Vossen, Diaby, Engels en Vormer hadden ze een groep met minstens evenveel talent als wij. Maar als team functioneerden ze beter.’
En heeft hij iets iets opgestoken in de korte periode onder René Weiler? Praet neemt het op voor de geplaagde Zwitser: ‘Weiler is een voetbalkenner. Ik kan hem volgen als hij zegt dat voetbal begint met discipline, bezieling en totale overgave. Is dat te veel gevraagd? Ik had geen moeite met zijn aanpak en ik vind dus niet dat hij sommige jongens te hard heeft aangepakt. Zij die in aanvaring kwamen met Weiler waren spelers die zich inhielden of niet honderd procent gefocust waren. Straf dat hij ook belangrijke spelers als Okaka heeft durven te berispen. Daarmee versterk je je autoriteit in een kleedkamer.’
Alain Eliasy
Lees het volledige interview met Dennis Praet in Sport/Voetbalmagazine van woensdag 14 december.
