Tien potentiële WK-revelaties

Onze redacteur maakte een eigenzinnige selectie van tien potentiële WK-revelaties.

Mathew Ryan (Australië) In zijn eerste jaar buiten Australië meteen verkozen tot doelman van het jaar in de Jupiler Pro League. Hield soms op zijn eentje Club Brugge lange tijd in de titelrace en dat op amper 22-jarige leeftijd. Door het afhaken van Mark Schwarzer in beeld gekomen als titularis voor het WK, waar Australië ingedeeld werd in de ‘groep des doods’, samen met Nederland, Spanje en Chili. Kansen genoeg dus om zich in de kijker te keepen.

Stephan Lichtsteiner (Zwitserland) Vaste rechtsachter bij Zwitserland en Juventus, waarmee hij dit seizoen op ongeziene wijze de Serie A domineerde. Een moderne back die defensieve onverzettelijkheid en discipline combineert met offensieve impulsen en kwaliteiten. Zijn bijnaam luidt niet voor niets The Swiss Express: stoomt geregeld zijn rechterflank af en zorgt zo voor assists en goals in een ploeg die -net als België- over een gouden generatie beschikt en als outsider aan het WK begint.

Diego Godin (Uruguay) Groeide de voorbije jaren uit tot sterkhouder bij Atlético Madrid. Het succes van de Colchoneros heeft veel te maken met het secure defensieve werk en daar zit Godin voor veel tussen. Pikt bovendien geregeld zijn goaltje mee op standaardsituaties, zoals hij met een buffelstoot nog demonstreerde in de kampioenswedstrijd tegen Barcelona. Niet altijd even elegant, maar o zo betrouwbaar.

Bruno Martens Indi (Nederland) De Nederlander met Portugese roots is een ruwe diamant uit de Feyenoordschool. Brak vorig jaar door als linksback, maar speelt eigenlijk liever centraal, een positie waar bondscoach Louis van Gaal hem ook gebruikt bij Oranje. Beleefde persoonlijk een minder seizoen, maar is tuk op revanche. Wordt nu al gelinkt aan tal van Europese topclubs, een geslaagd WK zal hem alleen nog maar meer de etalage plaatsen.

Emilio Izaguirre (Honduras) Ook wel ‘de Roberto Carlos van Honduras’ genoemd. Een niet te houden, explosieve stoomtrein op de linkerflank. Al vier seizoenen sterkhouder bij kersvers Schots kampioen Celtic Glasgow. Met zijn snelheid en goede voorzet zorgt hij ervoor dat veel van het gevaar bij Honduras vanaf de linkerflank komt. Werd in 2011 verkozen tot Speler van het jaar in Schotland.

Stéphane MBia (Kameroen) Doorgebroken bij Marseille en nadien gebuisd bij QPR, dat hem uitleende aan Sevilla. Daar maakte de Kameroener met Frans paspoort zijn reputatie als breker op het middenveld helemaal waar. Dankzij zijn werk in de loopgraven konden mannen als Ivan Rakitic en Carlos Bacca uitblinken. Was bovendien de bepalende factor in het Europa Leaguesucces van Sevilla met twee goals in de halve finales tegen Valencia. Er wordt heel wat verwacht van hem en Kameroen.

Marco Reus (Duitsland)

Duitsland hoort ook nu weer tot de favorieten van het toernooi, al is de Mannschaft toch wat op zoek naar een echte spits, nu Gomez uit beeld verdween en Klose bijna de pensioengerechtigde leeftijd heeft bereikt. Het scorend vermogen zal dus uit de tweede linie moeten komen en daarvoor wordt in de richting gekeken van Thomas Müller, Mario Götze, André Schurrle en vooral Marco Reus. De winger van Borussia Dortmund heeft alles in huis: snelheid, techniek, discipline, efficiëntie voor doel. Het WK zou hem wel eens definitief in het rijtje van wereldvedetten kunnen plaatsen.

James Rodriguez (Colombia) De grote ster van Colombia is natuurlijk Falcao, maar door diens blessure werd in het koffieland de aandacht verschoven naar deze 22-jarige linkspoot van AS Monaco. Velen zien in hem de langverwachte opvolger van monument Carlos Valderrama. Een nummer tien die het spel naar zich kan toetrekken en een ploeg doet draaien. Zij het dan -volgens de moderne normen- van op de linkerflank. Met zijn uitstekende traptechniek bovendien een wapen op stilstaande fases. In Colombia verwachten ze alvast dat hij een toptoernooi zal spelen. Werd in de oefeninterland tegen de Rode Duivels nog uitgeroepen tot man van de match.

Daniel Sturridge (Engeland) Door zijn transfer van Chelsea naar Liverpool eindelijk voor vol aanzien, auteur van 21 competitiegoals dit seizoen. Hij zou voor de Engelsen wel eens het geheime wapen kunnen blijken op dit WK. Met zijn diepgang en opportunisme is hij sowieso een gesel voor elke verdediging. Daar komt nog eens bij dat hij de clubautomatismen met aanvoerder Steven Gerrard -de foerier op het middenveld- meeneemt naar de nationale ploeg, en dat zowat elke tegenstander vooral Rooney in het oog zal houden. Aan Sturridge om daarvan te profiteren en wie weet topschutter van het toernooi te worden.

Oribe Peralta (Mexico) De man die zijn land in 2012 al de Olympische titel schonk (twee goals in de finale tegen Brazilië), draagt ook nu weer de verwachtingen van zijn voetbalgekke natie op de schouders. Speelde nooit in Europa, maar wordt in Zuid-Amerika op handen gedragen. Is ondertussen dertig en Brazilië -het tropische klimaat speelt in zijn voordeel- moet zijn magnum opus worden. Niet de man van de wondergoals, maar een opportunistische goaltjesdief en altijd paraat op belangrijke momenten. Deze Czerniatynski van Mexico zou wel eens belangrijk kunnen worden voor Mexico.