Van Salzburg tot New York: Red Bull geeft je voetbalvleugels

© Belga Image

Het is een goeie week geweest voor de ploegen die de bekende energiedrank als sponsor hebben. In de Europa League wonnen zowel Salzburg als Leipzig, terwijl de New York Red Bulls in Tijuana een optie namen op de halve finale van de Noord-Amerikaanse Champions League.

Dat laatste – de 0-2 van de New York Red Bulls bij het Mexicaanse Tijuana, de grensstad met de VS in het uiterste noorden van Mexico – was u wellicht ontgaan, tenzij u een zéér groot liefhebber bent van het internationale voetbal. Maar de twee zeges gisteravond in de Europa League allicht niet. Red Bull triomfeerde.

Dat Leipzig thuis won van Zenit – en die wedstrijd nagenoeg negentig minuten lang domineerde – mag niet verwonderen, ook al veranderde het doelpunt van Criscito in de slotfase nog een heleboel. 2-1 is tricky. Wel verwonderen deed de zege van de vrienden uit Salzburg: 1-2 bij Dortmund, na twee harde tikken van Valon Berisha kort na de rust. Dat wordt nog hard werken voor de Duitsers in de terugwedstrijd, op bezoek in de Red Bull Arena die al voor de heenwedstrijd volledig was uitverkocht. Want Dortmund en Red Bull, die lusten mekaar rauw. Een Prinzip Spiel.

U moet er maar eens beelden over opzoeken. Gelbe Wand Dortmund in combinatie met Red Bull intikken op het internet. De boodschap is onmogelijk verkeerd te verstaan. Scheiss auf Red Bull, Nein ZU RB, Totengraber des Fussballs. Nergens was RB Leipzig echt hartelijk welkom toen het doorstootte naar de top van de Bundesliga met de steun van de Oostenrijkse gigant die in 171 landen zijn producten op de markt brengt en zich hevig op sportondersteuning en sponsoring richtte ter promotie, maar in Dortmund nog het minste. De Ruhrpott, waar arbeid hoog in het vaandel wordt gedragen, lustte die hemelbestormers niet en dat lieten de fans duidelijk merken, zeker toen Leipzig zich de plaats in de schaduw van Bayern leek toe te eigenen.

Dit seizoen is dat wat minder, en ondertussen geven ze in Dortmund ook al wel toe dat geld niet meer weg te denken is uit het voetbal, maar de Gelbe Wand had het er moeilijk mee. De Oostenrijkers uit tegenreactie ook: de loting was amper bekend, of de tickets voor de thuiswedstrijd tegen de vijand vlogen de deur uit. In geen tijd waren de 29.520 kaarten in de Red Bull Arena aan de man gebracht.

Over een week weten we of beide RB’s doorstoten naar de kwartfinales. En dan houdt UEFA ongetwijfeld klamme handjes bij de loting. Wat als de beiden tegen mekaar vallen? Dan kan de moraaldiscussie beginnen.

Het was een discussie die al vorig voorjaar opdook. In 2005 veranderde Red Bull de naam van Wüstenrot Salzburg (roepnaam Austria, want eerder heette de club ook al eens Casino Salzburg) in Red Bull Salzburg. RB trok opvallende namen als Matthäus en Trappatoni aan, en verzamelde de titels: sinds 2007 werd het maar drie keer géén Oostenrijks kampioen, sinds 2014 is het onafgebroken Meister. En dit seizoen staan ze ook al tien punten voor. Deelnemen aan de CL is voor de club een gewoonte.

Dat is nieuw voor Leipzig, dat later toetrad tot het RB-imperium – in 2009 – en vanuit de laagste reeksen van het Duitse clubvoetbal naar de top moest. De Bundesliga werd bereikt in 2016, de Champions League dit jaar.

Kon dat wel, vroegen critici direct aan UEFA? In 1997 mocht AEK Athene niet deelnemen aan de UEFA Cup, omdat de investeringsmaatschappij ENIC ook al Slavia Praag controleerde. Twee teams van dezelfde bazen accepteerde men niet. Om dezelfde redenen verkocht Canal + in 2001 snel zijn aandeel in Servette Genève. De betaalzender bezat immers ook al PSG.

Hoe zit het met de Red Bulls? De band tussen de twee teams ziet een blinde: ze dragen dezelfde naam (ook al is de RB bij Leipzig officieel de afkorting van RasenBallsport), spelen allebei in de Red Bull Arena, en op hun shirt dragen ze een gemeenschappelijk logo (al is dat van Leipzig iets anders van formaat). Kan je een nog duidelijker schending van Artikel 5 – getiteld integriteit van de competitie – vinden? Voor de niet-fans van de Red Bull-ploegen was het duidelijk: Salzburg stond als vaste klant in de CL – ook al raakte het de laatste jaren nooit tot in de groepsfase – in de hiërarchie van UEFA boven Leipzig, en dat mocht dus dit seizoen geen Europees voetbal spelen.

UEFA oordeelde anders. Beide teams werden toegelaten tot de Champions League en beiden spelen nu nog de Europa League. Salzburg al een heel seizoen, omdat het al in de tweede voorronde van de CL door Rijeka werd gewipt en vervolgens in de EL wél overleefde, Leipzig omdat het in de groepsfase van de CL derde eindigde in de groep van Besiktas en Porto.

Hoe kan dat? Wel, officieel is er geen band. Géén samenwerking. Nergens. Ralf Rangnick was een tijdje sportief coordinator van de hele stal – New York RB incluis – maar is in Europa alleen verantwoordelijk voor Leipzig. Zijn tegenhanger is Salzburg is de Oostenrijker Christoph Freund. Beide teams werken onafhankelijk van mekaar, zegt men. De firma Red Bull is eigenaar van de ploeg uit Leipzig, maar officieel alleen sponsor van Salzburg en sponsors delen mag wel. De Oostenrijkse Bundesliga is immers zo opgezet dat alleen non-profit organisaties (noem het onze vzw’s) een licentie kunnen aanvragen. En zo’n organisatie kan nooit – op papier – in handen zijn van één privépersoon of een bedrijf.

Conclusie: ook al runt Red Bull de facto Salzburg legaal is er niks aan de hand. Alleen gebeurt er nu en dan wel eens een onderlinge transfer. Vorige zomer die van Konrad Laimer, die van Salzburg naar Leipzig verhuisde voor 7 miljoen euro. Of die van Naby Keita een jaar eerder, voor 24 miljoen euro van Oostenrijk naar Duitsland. Diezelfde zomer verhuisde ook Upamecano voor 10 miljoen en Bernardo voor 6 miljoen euro. En de zomer daarvoor Ilsanker en Gulasci, voor samen 6 miljoen euro. RB Leipzig financiert met dikke transfers RB Salzburg, zoveel is duidelijk. Maar goed, als UEFA er geen graten in ziet, waarom zouden wij dat dan doen? Op naar een rechtstreeks duel!

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier

Partner Content