Voor de klassieker tegen Olympique Marseille, nu zondag, lijkt het PSG van Unai Emery nog naar zichzelf te zoeken. Guillaume Gautier, redacteur van Sport/Voetbalmagazine, legt uit hoe dat komt.
Voor hem waren Carlo Ancelotti en Marcelo Bielsa ook al eens slachtoffer geworden van het chauvinisme van de Franse supporters, die al snel sarcastisch lachen bij de minste uitschuiver van een buitenlandse trainer, vaak gepresenteerd als een verbeterde versie van zijn (Franse) voorganger. Op 23 september werden Unai Emery en zijn PSG geklopt in Toulouse. Het was al de tweede nederlaag van het seizoen voor de Parijzenaars in de Ligue 1, terwijl de mannen van Laurent Blanc vorig seizoen slechts twee keer in het zand beten in een heel jaar.
Het nieuwe PSG komt maar moeizaam uit de startblokken. Waarschijnlijk omdat de werf er slechter bij ligt dan gedacht. Bekritiseerd om zijn vaak flauwe prestaties in de competitie wanneer de lente aanbrak samen met de grote matchen in de Champions League, was Zlatan Ibrahimovic toch de hoeksteen van het Parijse spel. Alles draaide rond hem. De diepgang van Blaise Matuidi, Edinson Cavani en Lucas Moura compenseerde de keren dat hij afhaakte om tussen de lijnen de bal te komen voelen. En Javier Pastore werd vaak op de bank gelaten, omdat hij in dezelfde zones als Zlatan acteerde.
Luitenant Di María
Toen hij naar Manchester vertrok, nam de Zweed in zijn koffer ook 113 doelpunten in 122 matchen in de Ligue 1 mee. Dat cijfer verklaart bijna op zich de vier titels op rij. Afgezien van de topschutter van de ploeg was Zlatan ook de charismatische leider van het hoofdstedelijk elftal. Na zijn vertrek werd gedacht dat Angel Di María, een jaar geleden al neergestreken, het gewicht van de ploeg zou kunnen dragen, maar de Argentijn lijkt zich te schikken in zijn rol van luitenant zonder verdere ambities, zoals ook al duidelijk werd na zijn mislukte passage bij de Red Devils toen hij het mythische nummer 7 op zijn rug kreeg.
Om de breuk met het Zlatantijdperk compleet te maken besliste voorzitter Nasser Al-Khelaifi om ook een nieuwe coach aan te stellen. De Qatarezen kozen Emery, een specialist in Europese confrontaties (drievoudig winnaar van de Europa League) die zijn spelers ‘een volgende stap’ kan laten zetten, zoals zijn oud-speler Sofiane Feghouli het uitlegt in L’Equipe. En een trainer met dat profiel is nodig, want sinds het vertrek van sportdirecteur Leonardo lijkt de club niet meer in staat om kleppers als Ibrahimovic en Thiago Silva naar de Lichtstad te lokken. Thomas Meunier, Jesé Rodríguez, Grzegorz Krychowiak en Hatem Ben Arfa zijn de namen van de zomeraanwinsten. Dan gaat het ofwel om een gok ofwel om een beloftevolle speler die nog vooruitgang moet boeken om het gewenste niveau te halen.
De gemiste kansen van Edinson Cavani, die soms te genereus is in zijn inspanningen, brengen de gebreken aan de oppervlakte van een ploeg die eigenlijk over de nationale concurrentie heen zou moeten walsen. De automatismen kunnen nog rijpen tot de lente. Pas dan, wanneer de strijd om de Beker met de Grote Oren echt losbarst, verwacht Parijs de hand van Emery te zien.
(Guillaume Gautier)
