AA Gent – Club Brugge, 26 april 2015: de dag dat Hein verdwaalde

Elke week zet Sport/Voetbalmagazine een wedstrijd uit play-off 1 in de kijker door terug te blikken op een gelijkaardige affiche uit het PO1-verleden. Zondag is het AA Gent – Club Brugge.

Zondag 26 april 2015. Het is 18.13 uur en Gent staat voor het eerst virtueel aan kop van het klassement. Danijel Milicevic heeft namelijk net de 1-0 gemaakt tegen Club Brugge, dat vóór deze match op de vierde speeldag van de play-offs een voorsprong van twee punten had.

De Ghelamco Arena, waar net geen 20.000 toeschouwers bijeen zijn voor deze Strijd om Vlaanderen (de officiële telling spreekt namelijk van 19.999) ontploft helemaal in de 43e minuut wanneer Mili er 2-0 van maakt. Het zou weleens de goal van het seizoen kunnen zijn.

Maar Brugge komt nog terug, maakt in de 87e minuut gelijk (2-2) en verlaat het hol van de leeuw nog steeds als leider. Voor één speeldag nog, want vanaf de zesde gaan de Buffalo’s Club vooraf en ze zullen uiteindelijk de eerste titel uit hun geschiedenis halen. Met tussendoor ook nog eens een zege in Brugge op de achtste speeldag.

Clash van twee ego’s

We schetsen het decor voor de wedstrijd. De stad leeft in angst wegens de incidenten tijdens de voorgaande Gent-Brugge. De burgemeester heeft een verrassend besluit genomen: het is verboden om in de binnenstad rond te lopen met een sjaal van Club. Vanuit de Brugse supporterskringen komen er heftige reacties, maar ze worden gerustgesteld: ‘Oké, als we een huisvader opmerken die braafjes met zijn zoontje rondwandelt, dan gaan we er nu ook geen zaak van maken. De politie zal alleen tussenbeide komen in geval van agressie of vechtpartijen.’

De Buffalo’s zitten in een goeie flow: de mannen van Hein Vanhaezebrouck hebben overtuigend gewonnen op het veld van Standard. Maar de coach houdt alle druk af, hij blijft herhalen dat Brugge favoriet is voor de titel en dat ook met Anderlecht nog rekening moet gehouden worden. Op de persconferentie de dag voor de wedstrijd – waarop hij een maatpak draagt in plaats van zijn traditionele training, alsof hij het belang van het duel wil benadrukken – vermijdt hij om Michel Preud’homme aan te vallen, wat hij in de loop van het seizoen al meermaals heeft gedaan. Johan Boskamp kijkt al vooruit: ‘Vanhaezebrouck kan de druk op Club en Anderlecht blijven leggen zolang Gent niet eerste staat. Maar als ze dit weekend aan de kop komen, dan zal alle druk zich naar de schouders van zijn spelers verplaatsen.’

Aan de kant van Brugge zijn ze moe. Drie dagen voor de clash in de play-offs hebben de mannen van Preud’homme in de kwartfinales van de Europa League Dnjepr partij gegeven, in Oekraïne. Dat zit er allicht voor iets tussen wanneer de Bruggelingen bij het begin van de match, en eigenlijk de hele eerste helft, nergens zijn. Vanuit Metz zegt Milicevic dat hij zich nog herinnert dat zij wel leken te vliegen: ‘We walsten over Brugge, alles verliep als in het ideale scenario. Toen we scoorden, waren we ons ervan bewust dat we aan de kop van de rangschikking kwamen. Dat is toch wel iets speciaals. De wedstrijden tussen Gent en Brugge waren traditioneel in evenwicht, omdat beide coaches meer dan een gemiddeld tactisch inzicht hadden. Maar toen waren we beduidend beter dan Brugge. We konden ons inbeelden hoe tevreden Vanhaezebrouck op de bank zat. Ik zal niet zeggen dat Preud’homme een obsessie was voor hem, maar dat is toch wel een beetje de indruk die we in de kleedkamer soms hadden. Er was duidelijk een strijd aan de gang tussen twee ego’s om de beste trainer van de Belgische competitie te zijn.’

Waanzinnig wedstrijdbegin

Die dag is Vanhaezebrouck misschien wat overmoedig. In het laatste halfuur, nog steeds bij een stand van 2-0, haalt hij Nicklas Pedersen en Brecht Dejaegere naar de kant. En Preud’homme laat Tom De Sutter invallen voor twintig minuten. Het is De Sutter die de match doet kantelen.

‘Van zodra hij op het veld stond, werd Brugge veel efficiënter’, weet Milicevic nog. ‘Wij hebben onze tweede helft verknald, dat is duidelijk. We liepen veel achteruit, creëerden bijna geen kansen meer. Onbegrijpelijk als je terugdenkt aan het scenario van de eerste helft, toen er maar één ploeg op het veld stond. Maar we kunnen de coach niks verwijten, het is niet hij die ons de opdracht gaf om achteruit te lopen. Dat gebeurde vanzelf, in het hoofd van de spelers. Er sloop wat schrik in, denk ik. We kennen Vanhaezebrouck: die gaat nooit verdedigen. Met hem een resultaat over de streep halen: vergeet het maar! Ik vermoed zelfs dat we onze inspanningen van de eerste helft een beetje cash betaald hebben. Toen hadden we echt veel gegeven.’ Preud’homme bevestigt dat in zijn debriefing: ‘Misschien hebben ze de prijs betaald voor dat waanzinnige wedstrijdbegin.’

Dat ene punt komt in Gent aan als een mokerslag. Als een gemiste kans. Viel dat nog recht te zetten? ‘Natuurlijk wel!’, gaat Milicevic verder. ‘We stonden voor de belangrijkste week van het seizoen. We hadden Brugge dan wel niet geklopt en waren er niet in geslaagd om aan de kop te komen, maar we hadden evenmin verloren. En we hadden gedurende drie kwartier uitstekend gespeeld, dat was ook geruststellend. Op donderdag ontvingen we Anderlecht. Ook een belangrijke match voor ons. Ook erg emotioneel: we speelden op de dag dat Grégory Mertens het leven liet. De neef van Sven Kums. Dat raakte ons enorm. We wonnen tegen Anderlecht en die zege zette ons op weg naar de titel. Twee weken later wonnen we in Brugge, waarop we het thuis afmaakten tegen Standard. Die titel was voor ons. Logisch, want Gent had zich de beste ploeg getoond in de play-offs.’

Twitter

Een dag later berichten de media over het uitblijven van incidenten tussen de twee supportersclans, maar ook en vooral over het dubbele gezicht van de wedstrijd. In een krant valt te lezen: ‘De tactiek van Club in de eerste helft maakte de opdracht van Gent een stuk gemakkelijker. Een Gentse artiest zong ‘ I feel good in openlandscape‘ en dat is precies wat de Gentenaren aantroffen.’ We lezen ook dat het de triomf van het Brugse engagement over het Gentse talent is. Milicevic is misschien wel de meest ontgoochelde Gentenaar: ‘Je denkt dat je naar de sterren kunt reiken en plots sta je weer met de voeten op de grond.’

Guilian Preud’homme, de zoon van Michel, wachtte niet op de maandagkranten om zich uit te laten op Twitter. Ontevreden over de beledigingen van de Gentfans aan het adres van zijn vader op het moment dat de Buffalo’s voor stonden, twitterde hij: ‘Boodschap aan de supporters van Gent. De volgende keer dat jullie nog eens de enige trainer die ooit iets met jullie club bereikt heeft, willen aanpakken: wacht beter het einde van de match af.’